Hoi anoniem,

Bedankt voor je advies. Goed dat je hier om advies komt vragen, want ik denk dat er best wel wat kinderen zijn die in een vergelijkbare situatie zitten als jij.

Je zegt dat je graag bij je vader wilt wonen, omdat je het bij je moeder haat. Ik begrijp dat je er tegenop ziet om het te vertellen tegen je moeder, omdat je haar geen verdriet wilt doen. Toch is het wel belangrijk om stil te staan bij de reden waarom je het gevoel hebt dat je het bij je moeder haat. Dat is namelijk de basis van je rotgevoel en in dat geval is het altijd goed om daaraan te werken. Weet ze dat je je niet op je gemak voelt bij haar? Weet ze waarom? Zou ze eraan kunnen werken?

Het is eigenlijk altijd belangrijk om eerlijk te zijn tegen elkaar. Dus als je zeker bent van je zaak dat je bij je vader zou willen wonen, dan komt er een moment dat je eerlijk tegen je moeder 'moet' gaan vertellen wat je dwars zit en dat je nu toch echt naar je vader wilt verhuizen. Dit kun je doen door haar gewoon aan te spreken, maar je kunt ook een brief schrijven. Wellicht kun je daarin aangeven wat je graag anders zou zien, waardoor het tussen jullie beter gaat voelen. Je zegt namelijk dat je je moeder geen verdriet wilt doen, maar ik kan niet uit je bericht opmaken of jullie er al iets aan gedaan hebben om het tussen jullie beter te laten gaan.

Wanneer je echt zeker van je zaak bent, kun je natuurlijk meteen in die brief schrijven hoe je erover denkt om bij je vader te wonen. Inclusief natuurlijk dat je haar geen verdriet wilt doen, dat is wel zo eerlijk. En niet onbelangrijk: is je vader al op de hoogte? Het zou lullig zijn als jij je zo voelt, terwijl jouw vader eventueel vindt dat je je moeder moet blijven zien door er deels te wonen.

Veel succes!

Femke

Dat is inderdaad een lastige situatie. Ik wilde rond jouw leeftijd ook meer bij m’n vader wonen. Maar ik was bang om het aan mijn moeder te vertellen, en als ik het probeerde werd ze meteen boos. Het is zeker een lastig gesprek om te hebben, dus denk er goed over na. Bedenk misschien van te voren wat je allemaal wilt zeggen, en hoe (je zou het zelfs kunnen opschrijven zodat je niet per ongeluk iets vergeet). En waarschijnlijk doet het je moeder wel pijn, daar kan je niet geheel omheen, want wat er namelijk ook aan de hand is, ze houd wel van je. En het is begrijpelijk dat ze bang is om jouw te verliezen. Probeer dus ook duidelijk te maken dat dat niet zal gebeuren, maar dat je gewoon wat meer bij je vader wilt zijn, voor jouw eigen geluk en bestwil. Jouw moeder wilt ook het beste voor jou, laat haar weten dat dat gewoon de prioriteit is. Het is heel begrijpelijk als je dit lastig vindt, een alternatief zou dan zijn om haar een brief te schrijven, en het zo te vertellen. Waarschijnlijk is het het beste voor jullie alle twee als jullie er over kunnen praten, maar dat kan eventueel ook nadat je haar alle basis informatie heb gegeven via zo’n brief. Dat scheelt een hoop lastigheid in het uitleggen aan haar. Maar goed, dit is alleen een optie, doe vooral waar jij je het beste bij voelt. Praat in elk geval hierover met iemand die je kan vertrouwen. Een familielid of een vriend(in). Ik zou je ook adviseren om met iemand op school te praten, een vertrouwenspersoon bijvoorbeeld. Dat heb ik zelf gedaan op jouw leeftijd, en het heeft me veel geholpen. Zeker een extra pluspunt is dan dat er iemand op school weet wat er aan de hand is, er is dan meer begrip als er daardoor iets mis gaat met huiswerk of zoiets. Het geeft je een last minder. Ik hoop dat dit een beetje helpt, veel sterkte!

Hallo daar ben ik weer. Ik ben dat meisje die dat schreef (wil graag anoniem blijven) Maar wat ik wilde zeggen, Ik heb het aan papa verteld ! Hij reageerde best fijn. Ik ga het morgen na school aan mama vertellen.. Ik zal morgen nog een reactie plaatsen, om te vertellen hoe het gesprek ging. Ook ben ik er achter gekomen dat mijn moeder aan de drank, en waarschijnlijk ook aan de drugss zit.. Pfoe.. Nou ik laat jullie wat weten. Groetjes !

Fijn dat je vader achter je staat :) Wel heftig om daar achter te komen inderdaad. Hoewel dat niet veel aan de situatie hoeft te veranderen als je daar eerder geen last van had, toch? Of misschien wel, ik weet de situatie natuurlijk niet. In elk geval wilde ik je veel succes wensen vandaag! Ik hoop dat het goed gaat ;). Groetjes

Hallo, en daar ben ik weer ! Het gesprek is goed gegaan. Ik woon nu voertaal bij papa, maar ga wel af en toe naar mama. Ik krijg wel steeds misselijke berichtjes van mijn stiefvader. Maar dus, heel ergbedankt voor alle hulp! Zonder jullie zat ik waarschijnlijk nog met dit probleem..

Bedankt !

Ik heb dus precies het zelfde.. Ik heb het 1x verteld en ze barstte helemaal in huilen uit, ik vind het heel sneu. Maar ik mag nog steeds niet kiezen :/