Kelly (36) in Vragen van ouders
Zo gelukkig mogelijk
Hoi hoi,
De vader van mijn kinderen en ik zijn al een tijdje uit elkaar.
Kinderen zijn 8 en 5 jaar nu.
We hebben alles rustig aan laten verlopen en zelfs nog een jaar samen gewoond en in die tijd heb ik mijn nieuwe vriend ontmoet en zijn nogsteeds samen en wonen ook samen.
We hebben co-ouderschap en overleggen echt alles met elkaar. Ook met mijn vriend.
Om nog beter te zeggen, we zijn met zijn drieën goede vrienden en staan de kinderen op de eerste plaats.
We zijn welkom in het huis van de vader en hij bij ons.
1x in de week eten we ook gezamenlijk met het hele gezin. We passen bij elkaar op. Ook mijn vriend bij de vader van de kinderen.
De band met mijn vriend en de kinderen is ook goed.
Als ik moet werken en ze zijn bij ons, brengt hij ze zonder problemen naar bed.
Hij doet zijn best om een maatje te zijn voor ze.
Nou, eigenlijk denken wij met zijn drieën dat we het best goed doen voor de kinderen maar toch zou ik graag nog wat tips willen zodat wij niet iets over het hoofd zien.
Het is en blijft niet leuk voor de kinderen natuurlijk en wij willen wel dat iedereen zo gelukkig mogelijk is.
Liefs kelly
Hoi Kelly,
Wat goed dat je het forum hebt gevonden om je vraag op te plaatsen! Ik word heel erg blij van je bericht. Ik vind het zo knap dat jullie ondanks de scheiding zo goed aan de kinderen blijven denken! Dat is wat mij betreft al een heel mooi uitgangspunt om je kinderen zo gelukkig mogelijk te maken.
Toen mijn ouders gingen scheiden voelde het voor mij juist alsof ik mijn ouders gelukkig moest maken. Ik zag dat mijn ouders niet gelukkig waren en daar had ik het moeilijk mee. Ik liet dit gevoel alleen niet zien aan mijn ouders, omdat ik graag sterk voor ze wilde blijven. Voor mij had het heel erg geholpen wanneer mijn ouders (meer) tegen mij hadden gezegd dat ik altijd met ze zou kunnen praten over de situatie rondom de scheiding. Openheid was wel iets wat ik bij mijn ouders heb gemist, dus goede communicatie is zeker een tip die ik mee zou kunnen geven!
Je kinderen zijn nog vrij jong, maar mochten ze 10 jaar oud zijn kunnen ze bij Villa Pinedo een buddy aanvragen. Een buddy is iemand die ook gescheiden ouders heeft en een luisterend oor kan bieden. Meer informatie daarover vind je hier: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/. Ook zouden je kinderen altijd (eventueel met behulp van een volwassene) een bericht kunnen plaatsen op het forum van Villa Pinedo. Ikzelf had het heel erg fijn gevonden om te weten dat Villa Pinedo bestond toen mijn ouders gingen scheiden.
Ik hoop dat ik je hiermee een beetje heb kunnen helpen! Ga vooral zo door zou ik zeggen 🙂
Liefs, Sanne
Lieve Kelly,
bedankt voor jouw berichtje!
Het is echt super fijn om te lezen dat, ondanks de omstandigheden, jij en de vader van jouw kinderen zo veel moeite doen om nog gezamenlijk voor jullie kinderen te zorgen. Dat doet me erg goed 🙂 Uit eigen ervaring weet ik namelijk dat dit erg helpt bij het verwerken van de scheiding en het wennen aan de nieuwe situatie. Mijn ouders scheidden toen ik 18 jaar was, wat betekende dat ik niet beter wist dan dat we altijd alles met ons gezin van 5 samen deden. Dit bleven we echter nog steeds doen toen mijn ouders uit elkaar gingen. Bij verjaardagen, diploma uitreikingen en andere belangrijke momenten zijn ze er altijd bij geweest en kunnen we het super gezellig hebben met elkaar. Hoewel in iets mindere mate, doen we dit nog steeds. Het idee dat we soms nog met z’n vijven kunnen zijn voelt heel fijn en vertrouwd! Ik denk dat jouw kinderen dit ook zo zullen ervaren. Probeer dit dus zeker te blijven doen 🙂
Toch zijn er natuurlijk altijd een paar dingen die moeilijk zijn. Zo merk ik zelf wel eens dat mijn ouders nog wel eens over de ander ouder willen beginnen of vragen stellen over elkaar. Dit vind ik soms wel lastig omdat ik vind dat ze dat toch echt ofwel met elkaar moeten bespreken of met iemand anders. Het praten over de andere ouder met je kind blijft iets gevoeligs en niet altijd verstandig. Dat zou ik dus nog als tip kunnen meegeven!
Als laatste vind ik communicatie in alle soorten relaties altijd zo belangrijk en dus ook met mijn ouders. Ik heb dit moeten leren, vooral met mijn vader. Mijn vader is geen prater en ik was dat eerst ook niet echt. Door de scheiding zijn we echter wel meer naar elkaar toegetrokken. We bespreken nu alles met elkaar en hebben het dan ook wel eens over de scheiding/nieuwe partners/ andere moeilijkheden. Al met al zou ik dit dus ook doen met jouw kinderen. Probeer een band op te bouwen waarin je gemakkelijk met elkaar over gevoelens praat. Als jij dit met jouw kinderen op de leeftijd die ze nu hebben kan, zal dat als ze ouder worden denk ik ook makkelijker gaan!
Naast het behouden van contact met elkaar en het communiceren denk ik dat je al heel ver bent en weet ik zeker dat jouw kinderen het hebben getroffen met zulke ouders! Zet altijd jouw kinderen voorop en verwen ze af en toe ook lekker haha 😉
Hopelijk heb je wat aan mijn tips en haal je er wat inspiratie uit!
Dikke knuffel,
Laura
Hoi Kelly,
Wat fijn dat je jullie verhaal wilt delen op ons forum! Ik denk dat heel veel kinderen dit een mooi voorbeeld vinden van hoe het ook kan. Ik word er in elk geval heel vrolijk van!
Mijn situatie was helaas anders, maar dat geeft niet. Ik ben trots op jullie hoe jullie het voor de kinderen hebben geregeld! En ik kan me jouw zorgen ergens heel goed voorstellen: is iedereen wel gelukkig op dit moment?
Het beste advies dat ik je kan geven, Kelly, is om het met je kinderen te bespreken. Zij (zeker de oudste) kunnen zelf heel goed aangeven wat ze vinden, willen en hoe ze zich voelen. Ik zou het in elk geval fijn hebben gevonden als mijn ouders af en toe hadden gevraagd hoe ik tegen de situatie aankeek. Dan had ik het gevoel gehad dat ik mee kon denken in plaats van dat alles maar voor mij werd bepaald.
Denk je dat het je lukt om dit met de kinderen te bespreken, Kelly?
Als praten nog moeilijk is voor hen, zou je natuurlijk ook kunnen kijken om de situatie na te spelen en op die manier een beetje te polsen hoe het bij hen zit. Of je laat hen een tekening maken of een verhaaltje schrijven over hoe zij de situatie beleven.
Ik wil afsluiten met een virtuele knuffel voor jullie allemaal; volgens mij zijn jullie heel goed bezig.
Fijne (moeder)dag, Kelly!