Maaike (46) in Vragen van ouders

Wennen aan nieuwe partner

Hoewel mijn partner en ik al ruim een jaar uit elkaar zijn, woont mijn partner nog in mijn huis met onze dochter en ik door omstandigheden bij mijn moeder. Ik zie mijn dochter wel elke week.
Nu vertelde mijn partner, zonder mij meegenomen te hebben in het proces, dat hij een nieuwe partner heeft en binnen 5 weken wil samenwonen. Ons kind van 4 kent de nieuwe partner nog niet. Haar 2 oudere zussen uit een eerdere relatie al wel een maand.
Ik probeer het constructief op te lossen en heb voorgesteld onze dochter pas na de zomervakantie daar te laten wonen ( doel 50%).
Wat is nu een goed proces om onze dochter te informeren en te laten wennen aan de situatie? Doel tussenliggende periode is ieder een week met onze dochter in mijn huis te verblijven.
Ik dacht zelf aan:
– samen vertellen dat papa een nieuwe vriendin heeft, waar hij ook verliefd op is en mee kust. Dat hij het leuk zou vinden dat ze deze vriendin ontmoet.
– dat vader en de nieuwe vriendin een activiteit plannen waar kennis gemaakt kan worden (in bijzijn van de 2 zussen)
– paar keer een activiteit plannen en daarna pas bij elkaar slapen (met de vraag aan onze dochter of zij dat ook leuk vindt). Dit slapen nog niet fulltime. Tijdspad ongeveer een maand.
– bij elkaar slapen opbouwen
– paar maanden wachten en dan onze dochter informeren dat zij bij nieuwe partner 50% van de tijd gaat wonen.
Is dit in jullie ogen een goed proces?
Graag hoor ik jullie input

1 reactie

  1. Iris op 28 januari 2020 om 17:26

    Hoi Maaike,

    Dat lijkt me ontzettend lastig om hieraan te wennen, en wat fijn dat je erover nadenkt hoe het goed kan! Vier jaar is wel heel jong, ik was vijf toen ik voor het eerst stiefouders kreeg. Ik dacht altijd maar één ding eigenlijk (tussen 5-7 jaar van beide kanten meerdere nieuwe partners ontmoet), dat staat me heel duidelijk voor de geest nog:’ik hoop dat ze lief zijn’. Maanden duurden in mijn beleving een eeuwigheid, ik weet niet of een tijdpad de beste benadering is. Überhaupt is het lastig om er iets over aan te geven lijkt mij, net zoals ideeën over het opbouwen van contact. Dat kun je van te voren wel bedenken, maar uiteindelijk ligt dat vooral aan de klik tussen de nieuwe partner en jullie dochter denk ik, en hoe gemakkelijk jullie dochter omgaat met verandering. Ik zou zelf adviseren de procedures in eerste instantie los te laten en dat bij je ex-partner te laten, en met je ex meer de kwaliteit van de omgang met een nieuwe partner te bespreken en hoe jullie die omgang op een positieve manier willen stimuleren. En hoe hij in de gaten houdt hoe jullie dochter op de nieuwe partner reageert. Dat is het uitgangspunt denk ik: het emotionele welzijn van jullie dochter, en in welk tijdsbestek is wat minder relevant denk ik. Bij 4 jaar is tijd niet de doorslaggevende factor denk ik.

    Als ik als kind had kunnen kiezen had ik graag gewild dat mijn ouders nieuwe partners pas voorstelden als zij de intentie hadden om de relatie langdurig voort te zetten (je ex-partner wil samenwonen, dus die intentie zal er wel zijn), opdat wij als kinderen niet steeds opnieuw hoefden te wennen aan nieuwe mensen. En dat een nieuwe partner daadwerkelijk open stond voor ons en ons welkom heette in hun leven. Ik heb mij vroeger door een slechte band met mijn stiefouders een onvolwaardig gezinslid gevoeld die de helft van de tijd noodgedwongen ‘op visite’ kwam, en dat gevoel zou ik ieder kind willen besparen. Dan voel je je niet gewenst op een plek wat je veilige thuis zou moeten zijn. Ik zou eerder met mijn ex-partner dus bespreken wat hij gaat doen om jullie dochter zich welkom en veilig te laten voelen bij de nieuwe partner, hoe hij jullie dochter laat voelen dat hij voor haar beschikbaar blijft en is, en ook wat jij daarin kunt betekenen (of niet, op zich hoef je er ook niks mee, als je jullie dochter expliciet kunt stimuleren een band op te bouwen met de nieuwe partner is dat voor jullie dochter mooi, maar neutraal zijn is ook prima lijkt mij). Niet zozeer om iets bij hem af te dwingen, maar meer om hem te activeren expliciet na te denken over het emotionele welzijn van jullie dochter.

    Ik kan mij niet herinneren dat mijn ouders samen bepaalden hoe ze het wennen aan nieuwe partners vormgaven, als ik daaraan denk krijg ik eerder een verkrampend gevoel omdat dit samen willen doen ook conflictgevoelig is denk ik, maar die van mij hadden ontzettend veel ruzie. Als jullie contact goed is en er beiden achterstaan om het wel procedureel vast te leggen dan lijkt mij dat prima, maar het lijkt mij ook wel lastig. Uiteindelijk is het iets van je ex-partner, jij kunt heel weinig eigenlijk denk ik omdat dit hoofdzakelijk iets van hem is. Je kunt wel je wens uitspreken dat jullie dochter zich veilig en welkom voelt bij een nieuwe partner. Conflicten tussen ouders over een nieuwe partner is zwaarder voor kinderen dan positief gestimuleerd worden om te wennen aan een nieuwe partner. Ik zou in gesprek met je ex-partner als uitgangspunt vooral nemen dat hij zich bewust is dat hij een actieve rol heeft in het bewaken van veilig contact met de nieuwe partner en het verder bij hem laten.

    Hoe zit het met je eigen gevoelens? Het lijkt me ook wel lastig om een huis te delen waar een nieuwe partner in trekt. Vind je het zelf ook lastig dat er een nieuwe partner komt die zo dichtbij jullie dochter komt te staan? Ik zou me daar eerder een beetje zorgen om maken of jij er wel prettig inzit, het klinkt alsof je wat achterloopt nog op je ex-partner in het proces en het probeert bij te benen gevoelsmatig. Als dat zo is, staat je ex-partner dan open voor een gesprek hierover, eventueel met een coach/mediator erbij?

    Veel sterkte in deze tijd!!

    Liefs,
    Iris