Moeder (35 jaar) in Vragen van ouders
Weigert te praten
Ik ben al ruim 3 jaar gescheiden, destijds alles in goed onderling overleg geregeld maar inmiddels gaat het steeds moeilijker tussen mijn ex en mij.
We hebben samen een dochter en zoon van inmiddels 7 en 5.
De oudste is anders dan andere kindjes en ik vermoed een autistische stoornis.
Hierover wil ik eigenlijk praten met mijn ex voordat ik stappen zet en dingen wil laten onderzoeken.
Helaas weigert hij te praten, wil alleen nog communiceren via mail maar dat vind ik niet het juiste medium voor iets dergelijks.
Overigens zien wij elkaar 2 tot 3 keer per week dus even een gesprek zou prima kunnen.
Wat zouden jullie doen?
Beste moeder,
je man heeft recht op informatie en waarschijnlijk hebben jullie beiden het gezag over de kinderen en dan heeft hij ook recht op raadpleging. Dit betekent dat je niet zomaar stappen kunt zetten, zonder hem daarover te informeren.
Ik ben het er ook mee eens, gezien de leeftijd van het kind, dat je dit niet met haar moet bespreken. Je zou eens op school een gesprekje aan kunnen vragen, hoe zij vinden dat het gaat met haar.
Daarnaast kun je je ex een e-mail sturen en aangeven dat je je zorgen maakt, daar graag met hem over zou willen praten en uitleggen waarin haar gedrag verschilt van andere kinderen. Wanneer is iets normaal gedrag? In je verhaal schrijf je dat jij denkt wat het is. Hiermee geef jij het al een etiket, zonder dat je ex nog iets heeft gezegd. Dit zou ik openlaten en in eerste instantie de diagnose bij de mensen laten die er wat meer van weten (denk bijvoorbeeld aan je huisarts, onderwijzer, et cetera).
Ik vind het super dat je erover nadenkt en niet zomaar van alles doet. Fijn om zo’n moeder te hebben hoor.
Hartelijke groetjes,
Anneke
Hoe moeder,
Ik ben het met Femke eens en desnoods mail je ham dat je graag een gesprek wilt wat in jouw ogen niet per mail kan. Werkt dan niet dan alles op de mail zetten en laten onderzoeken, dat is het allerbelangrijkste. Hou je ex dan wel op de hoogte van alles via de mail, uit ervaring weet ik dat zulke onderzoeken lang duren.
Ik zou het zeker niet bespreken met je kinderen zelf als ik de leeftijden zie.
succes
Het is inderdaad vervelend dat je ex daar niet over wilt praten, maar wat eigenlijk belangrijker is hier, is de communicatie met je kind. Dit is een lastige situatie, en als je denkt dat jouw kind autisme of iets dergelijks heeft is de eerste stap die je moet ondernemen met je kind in gesprek gaan. Zeker als je stappen wilt ondernemen, praat hierover eerst met het kind waarover het gaat. Het draait hier niet om jou, of om je ex, dus probeer vooral met je kind te bespreken wat het beste voor hem/haar zou zijn, daarna kan je een overleg met de andere ouder beginnen over hoe jullie dat kunnen regelen.
Zo’n gesprek kan je ook initieren als je de andere ouder ziet natuurlijk, desnoods wel op de mail: iets is beter dan niets. Probeer de ander wel te herinneren waar het hierom gaat: niet alles wat er tussen jullie speelt, maar het geluk van het kind waar jullie allebei van houden.
Succes
Hoi ‘moeder’,
Bedankt voor je bericht hier. Er zijn heel veel ouders waarvan de ene helft ook niet wil communiceren met de andere helft. Verschrikkelijk vind ik dat. Vooral in deze situatie, het gaat om de gezondheid van jullie kind.
Heb je tegen hem gezegd dat het daarover gaat? En dat je vindt dat jullie daar samen over moeten praten om het juiste te beslissen in deze situatie? Druk hem op het hart dat het om jullie kind gaat, dat is het allerbelangrijkste. Wanneer hij niet wil praten, dan zou ik jullie oudste kind zonder overleg laten onderzoeken. Doe dan vooral wat het beste is voor het kind!
Ik hoop dat er hier ouders of kinderen zijn die ongeveer dezelfde ervaring hebben gehad en je verder kunnen helpen.
Groetjes,
Femke