M. (44 jaar) in Vragen van ouders
Wat is wijsheid?
Hoi. Mijn zoon is twaalf jaar nu, en zo’n zeven jaar geleden is de scheiding uitgesproken. Zowel zijn vader als ikzelf zijn opnieuw getrouwd. Je zou denken dat het dan langzaam wat beter zou gaan w.b. de omgang met elkaar die om onze zoon draait. Maar niets is minder waar.
De vader van mijn zoon blijkt een idee te hebben dat hij met mij geen contact meer hoeft te hebben nu onze zoon twaalf is. Hij speelt dan ook allerlei zaken via hem en mailt niet (terwijl juist hij dit in het convenant ooit heeft gezet). Ik mail weleens om hem erop te wijzen dat wij nog altijd gewoon verantwoordelijk zijn voor N. (zoon) en dus logistieke zaken alsook nieuwe banen en dergelijk (die voor een andere tijdsindeling zorgen) moeten communiceren met elkaar. Resultaat is, als altijd, maar telkens harder, dat ik mailtjes ontvang die me erg pijn doen: ik ben verschrikkelijk, de wereld is beter af zonder mij, etc. Ik laat de mailtjes door mijn man lezen, ik kan ze niet aan zonder te huilen en dagen van slag af te zijn.
Ondertussen heeft N.’s vader wel een baan aangenomen en een bedrijf gestart waardoor N. alle vakanties en alle weekenden bij ons is, op twee dagen per maand na.
Een voorbeeld van wat er nu weer aankomt: op 5 december houden ze daar pakjesavond. Dat is echter een dag dat N. in de planning bij ons is. Een mailtje blijft uit, met als gevolg dat straks de pijn voor N. is -al houd ik dit jaar echt vast aan mijn eis dat vader mailt bij een wijziging van plannen.
Ik zou hem jullie boek willen laten lezen, namelijk dat een fatsoenlijke omgang tussen hem en mij (hen en ons) voor N. alleen maar goed is. Maar ik laat het wel uit mijn hoofd, want de honden lusten geen brood van de mails die hij me toestuurt.
Wat is wijsheid?
M.
Lieve M.,
Bedankt voor uw bericht. Wat een vervelende situatie zeg!
Ik kan me voorstellen dat u in een situatie als deze helemaal gek wordt van uw ex-partner.
Ik zou eens een gesprek aangaan met jullie zoon over wat hij zelf van de situatie vindt. Heeft hij ook last van de situatie? Zijn er verdere problemen?
In een situatie als die van 5 december zou ik ook vooral aangeven aan uw ex-partner dat het belang van jullie zoon voorop staat. Maak het bespreekbaar wat jullie kind graag wilt in deze situatie. U, en vooral jullie kind, moeten vooral niet afhankelijk worden van uw ex-partner.
Ik zou ook vooral in de mails aan uw ex-partner aangeven dat u er niet van gediend bent dat hij u zo afkraakt in de mailtjes.
Niets is natuurlijk zo goed als een persoonlijk gesprek met uw ex-partner om de situatie te bespreken. Ik kan mij erg goed voorstellen dat dit in deze situatie erg moeilijk is. Als u dit liever niet doet, dan is dit ook geen probleem. Het belangrijkste is dat de communicatie goed blijft. Een kind merkt het heel erg goed op als er communicatieruis optreedt. Voor een kind is het ook erg vervelend als deze communicatieruis door blijft gaan.
Praten is echt de beste oplossing in een situatie als deze, maak het bespreekbaar wat u dwars zit. In een echt gesprek werkt dit het beste, omdat u ook de emotie van uw ex-partner kunt ervaren, en u kunt uw eigen emoties duidelijk overbrengen op uw ex-partner. Hij zal dan ook ervaren hoe u zich in de situatie voelt, en dat kan vaak al heel veel duidelijk maken. In een mail kunnen jullie elkaars emoties niet meemaken en kunt u ook niet zien hoe uw ex-partner er daadwerkelijk over denkt. Een goed gesprek kan tenslotte heel erg opluchten!
Ik wens u en uw zoon heel veel sterkte en succes in deze situatie.
Mocht u nog verdere vragen hebben kunt u een reactie plaatsen op dit bericht, of een nieuw bericht schrijven.
Met vriendelijke groeten,
Aron
Beste M,
Bedankt voor je bericht hier op het forum. Wat naar om te lezen :(.
Zoals ik altijd zeg: aan ieder verhaal zitten meerdere kanten. Jouw ex-man heeft vast een reden voor zijn gedrag (aangezien hij van die verschrikkelijk pijnlijke mails stuurt), maar zoals het nu overkomt is het inderdaad niet juist.
Ik visualiseer verhalen op het forum altijd in mijn hoofd en ik hoor een beetje dat N. een elastiekje is waar aan getrokken wordt. Jij hebt als moeder door dat het niet goed is voor N., maar papa duwt jouw weg om het elastiekje aan zijn eigen kant te houden.
Het maakt me een beetje boos, dat jullie zoon de dupe is van die gebrekkige communicatie, vooral na dat voorbeeld van pakjesavond.
Wat ik zou adviseren is om met N. te gaan praten en hem eerlijk te laten spreken. Sta open voor zijn eerlijkheid en sta daar neutraal in, dus ga niet tegen hem in met ‘ja, maar’. Vraag hem hoe het met hem gaat, vraag hoe hij het vindt gaan met het wisselen tussen papa en mama, vraag hoe hij zich voelt op school… Ik denk namelijk oprecht dat het allerbelangrijkste is dat je weet hoe het gaat met je zoon en dat je doet wat het beste is voor je zoon.
Ik ben het overigens niet eens met de reactie van J. dat je de mail van je ex-man moet blokkeren als het nog langer zo doorgaat, want daar heeft niemand wat aan. Dat kan het allemaal nog erger maken. Je bent een volwassen vrouw en het meest stijlvolle is dan ook om dat te laten blijken en te doen wat juist is: geen ruzie maken en je ook niet laten verleiden om dat te gaan doen.
Veel succes,
Femke
Beste N.,
Ik zou in de eerste plaats gaan praten met je zoon en vragen wat hij zou willen, als hij die 2 dagen in de maand wel oke vind, misschien vertrouwd bij jou en je man, eigen omgeving ed laat het dan, blokkeer zijn mail en laat het gaan.
Je kan iemand niet dwingen tot normaal gedrag, jij bent ook niet degene die hem dat moet laten inzien. Het enige wat jij kan doen en hoort te doen is er zijn voor je zoon, als zijn vader dat blijkbaar niet wilt of kan is dat erg spijtig, maar bescherm dan je zoon. Handhaaf de afspraken, geef dat ook aan, maar ga niet proberen de wereld te verbeteren.