Vera (36) in Vragen van ouders

Wat moet ik doen?

Hallo,

Ik ben bijna 2 jaar alleen nadat mijn man me plotseling heeft verlaten voor een andere vrouw. Mijn jongste dochter was toen 6 weken.
Alles lijkt nu wel op orde, ik ben verhuisd, school kon zelfde blijven en ex en ik wonen bij elkaar om de hoek.
Mijn middelste dochter van nu 5,5 jaar is de laatste weken vaak verdrietig. Komt ‘s avonds huilend haar bed uit en zegt dan dat ze wil dat papa terugkomt. Daarnaast is ze met andere dingen ook snel verdrietig, bv zwemles, als iets niet lukt, etc. Ik troost haar maar weet me even geen raad.
Wat moet ik doen? Hulp zoeken. Voel me nu zo alleen en wil haar zo graag helpen maar ik begrijp haar niet.
Ze praat niet veel over papa. Ze zei laatst wel dat ze bij papa niet huilt. Papa woont samen en er zijn naast haar eigen 2 zus(je) nog 2 kids. Dus vaak druk.
Iemand tips?

2 reacties

  1. Dieuwertje op 27 juni 2019 om 21:39

    Hoi Vera! Fijn dat je je vraag hier op het forum hebt gesteld! Wat een vervelende situatie moet dit geweest zijn, maar fijn dat het nu allemaal op orde lijkt! Ik herken van mezelf inderdaad de periode van verdrietigheid, maar ik was toen ook een stuk ouder, dus wist misschien ook beter hoe ik dat tegenover mijn ouders moest uiten! Bij mij was het zo dat juist toen alles rondom de scheiding weer rustiger was geworden, het verdriet kwam dat dit dus echt de nieuwe situatie was. Het lijkt me een goed idee om hulp te zoeken, bij bijvoorbeeld een therapeut, want zo vaak zo verdrietig zijn is voor je dochter natuurlijk ook niet leuk. Misschien is het ook een idee om het hierover met haar vader te hebben, hoe is haar stemming daar? Ik hoop dat dit een beetje heeft geholpen. Ik vind het wel heel fijn om te lezen dat je zo je best wil doen om dit op te lossen voor je dochter!
    Liefs Dieuwertje

  2. Mona op 24 juni 2019 om 15:52

    Lieve Vera,
    bedankt voor het delen van jouw verhaal hier op het forum. Dat moet een heftige periode zijn geweest! Wat mooi om te lezen dat uw kinderen op dezelfde school konden blijven en dat u om de hoek van uw ex woont. Dat lijkt mij een fijne situatie voor de kinderen.

    Wat vervelend om te lezen dat uw dochter zo verdrietig is. Ik kan mezelf daar wel in herkennen. Voor mij is dit een periode ook zo geweest namelijk, al was ik toen wel al wat ouder. Ik kwam toen elke dag huilend thuis van school zonder dat daar enige reden voor was. Ontroostbaar was ik soms, maar waar al dat verdriet vandaan kwam kon ik niet vertellen. Na een tijdje ging het toen weer wat beter maar op latere leeftijd ben ik hier toch hulp voor gaan zoeken. Ik denk dat ik alle dingen die ik voor, tijdens of na de scheiding had meegemaakt nog een plekje moest geven. Daar heeft de hulp van een psycholoog mij erg bij geholpen. Misschien is het voor uw dochter ook fijn om met een onafhankelijk iemand te praten.
    Ik kan u alleen maar heel erg bedanken dat u er zo voor uw dochter bent en dat u hier zo bewust mee omgaat. Hopelijk heeft u wat aan mijn verhaal gehad.
    Veel liefs,
    Mona

Laat een reactie achter