Noor (34) in Vragen van ouders
Wat krijgen ze mee?
Mijn vriend en ik hebben 2 kinderen ( jongens) van 4 en 2 jaar. De liefde tussen ons is over en we willen op goede voet uit elkaar. Er is geen ruzie in het spel of wat dan ook. Mijn vraag is wat zulke jonge kinderen er van mee krijgen, is het later voor hun gewoon ‘normaal’ dat de ouders niet samen zijn? Mijn vriend woont al een tijdje bij zn ouders en ik nog in ons huis met de kinderen. Hij komt gewoon met regelmaat langs en we plannen uitjes in samen met de kinderen. De oudste heeft niet veel vragen en vind het wel ‘prima’. Héél Af en toe vraagt hij wel of papa niet kan blijven. Maar verder heeft hij geen vragen. Moet ik er nu zelf over beginnen en vragen of hij ergens mee zit? Met de jongste van 2 is dat natuurlijk weer anders.
Wat ik vooral wil weten is wat kinderen op zo’n jonge leeftijd mee krijgen van een scheiding en hoe ze hier later op terug kijken en of ze het zich überhaupt herinneren. En hoe ik er mee om moet gaan want communiceren met zulke jonge kinderen is ook lastig.
Hoi Noor,
Ik was 4 toen mijn ouders gingen scheiden en ik weet er bijna niets meer van. Het enige wat ik me nog vaag kan herinneren is geruzie, maar gelukkig klinkt het alsof jullie geen ruzie maken. Voor mij is het mijn hele leven normaal geweest dat ik gescheiden ouders had, ik weet niet anders. Ik vond het ook niet raar om vriendjes of vriendinnetjes te hebben waarvan de ouders wel bij elkaar waren, het was gewoon zo. Het is voor mij altijd de gewoonste zaak van de wereld geweest dat mijn ouders gescheiden zijn en dat mijn zusje en ik een keer in de twee weken naar onze vader gingen. Ik heb namelijk ook geen herinneringen aan de tijd dat mijn ouders nog wel samen waren, dus ik kan me ook niks anders voorstellen.
De meeste lastige dingen die ik ervaar als het gaat om de scheiding van mijn ouders zijn pas veel later op komen dagen, tijdens mijn tienertijd: hoe om te gaan met diploma-uitreikingen, meer of minder tijd met een ouder door willen brengen, financiële steun krijgen, etc. Daar worden jullie voorlopig nog niet mee geconfronteerd, maar leg goede afspraken voor de toekomst vast via de rechter (gaan jullie bijvoorbeeld verplicht meebetalen aan een opleiding, of hoe worden die kosten verdeeld?) en bewaar die afspraken goed. Ik vond het super fijn om mijn beide ouders bij mijn diploma-uitreiking te hebben zonder drama, inclusief nieuwe partner. Aan de andere kant heb ik juist onprettigheid ervaren als het gaat om financiële steun of een minder goede band met één ouder. Maar het scheiden zelf, dat heb ik niet bewust meegemaakt en heb ik absoluut geen moeite mee: de nasleep is voor mij het lastigst geweest.
Ik zou op deze leeftijd nog niet zo veel erover zeggen, maar wees er vooral wel open over als je kinderen met vragen komen en probeer het uit te leggen op een manier die dan bij hun leeftijd past. Ik wist bijvoorbeeld heel lang niet precies waarom mijn ouders zijn gescheiden, terwijl ik daar op een gegeven moment echt wel oud genoeg voor was. Wees dus open wat betreft vragen.
Succes!
Hilde
Hi Noor! Wat goed dat jij hier een berichtje plaatst op het forum, want volgens mij is dit een vraag dat veel ouders bezig houdt. Wat super fijn is, want dat betekent dat jij op de beste manier je kinderen wilt steunen in dit proces.
Ik was twee toen mijn ouders gingen scheiden en ik weet er echt hélemaal niks meer van. Nou denk ik wel dat dit heel erg afhangt per kind en wat de situatie is, maar zo te horen pakken jullie dit als ouders onwijs goed aan: geen ruzie, de vader van je kinderen komt vaak langs om leuke dingen te doen, etc. Dat is al heel fijn! Ik kan ook zeggen dat ik mij niet voor kan stellen dat mijn ouders bij elkaar waren, ik vind ze namelijk ook helemaal niet bij elkaar passen. Ik vind het de gewoonste zaak van de wereld dat ik gescheiden ouders heb en ben er dus ook stiekem blij om dat ze uit elkaar zijn. Maar wat ik ook eerder zeg, is dit heel erg afhankelijk. Ik heb een tijd niet perse met vragen gelopen maar toen ik ging studeren heb ik door een opdracht voor school toch aan mijn moeder gevraagd wat nou de reden was dat mijn ouders gingen scheiden. Ik dacht namelijk altijd dat ‘de koek op was’ en dat ze niet meer verliefd op elkaar waren, maar er speelde dus blijkbaar nog wel meer. Die informatie heeft mij nog wel bezig gehouden, maar dat vind ik niet erg. Ik denk dat je kinderen later ook wel met vragen komen en ik vind ook dat je als ouder daar voor open moet staan en transparant over moet blijven.
Ik wil je meegeven deze situatie op deze manier door te zetten, omdat dit duidelijk een positief effect zal hebben op de kinderen. Probeer ook niet alles te gehaast te regelen, maar geef het wat tijd. Niet alleen voor jezelf en je ex-partner, maar ook juist voor je kinderen. Je kinderen zijn te jong om mee te beslissen, maar ik denk wel dat je aan kan voelen waar zij behoefte aan hebben. Ik denk dus dat het anders is als een scheiding ‘positief’ verloopt, waarin ouders goed met elkaar kunnen en blijven communiceren in plaats van een scheiding die ‘negatief’ verloopt waarin ouders alleen maar ruzie maken. Ik denk dat dat wel bijblijft bij kinderen wat ze zich later kunnen herinneren en een nasleep geeft.
Hopelijk heb je hier wat aan! Sterkte! Groetjes Amber