Ingrid (44) in Vragen van ouders

Wat kan mijn kind doen?

Ik ben moeder van een prachtige dochter van bijna 15 en een knappe knul van 10. Sinds bijna 6 jaar ben ik gescheiden van de vader van mijn kinderen. Ze gaan elke donderdag naar hem toe en om de week blijven ze ook het weekend. Tot daar allemaal prima. Maar mijn dochter heeft zo vaak ruzie met haar vader waarbij ze mij belt en het liefst naar “huis” komt. Dit is vaak niet mogelijk door mijn werk, maar ik vind het ook niet wenselijk. Nu geeft ze sinds kort aan dat haar vader zich zo anders gedraagt als zijn vriendin erbij is. Hij is vaak boos en onredelijk, maar niet als zijn vriendin er is. Ze vindt dat hij zijn vriendin voor de gek houdt en dat hij bij haar afwezigheid een heel andere man is. Hij is snel boos en dreigt met slaan of gooien van spullen als mijn kinderen niet snel genoeg luisteren.
Als ze me belt met zo’n verhaal breekt mijn hart… Ik kan hem niet corrigeren, want dat is olie op het vuur, maar hij luistert ook niet naar wat mijn dochter te zeggen heeft. Wat kan mijn lieve kind doen?

2 reacties

  1. Anne op 25 maart 2019 om 11:48

    Hallo Ingrid,

    Bedankt voor je bericht. Wat hartverscheurend, vooral als moeder, om dit van je dochter te moeten horen.
    Ik begrijp heel goed dat je op zoek bent naar mogelijke oplossingen hiervoor.

    Ik wilde na de scheiding van mijn ouders vaak niet naar mijn vader, omdat ik mij bij hem ook niet prettig voelde.
    Ik gaf dit bij mijn moeder aan en samen met haar en hem ben ik in gesprek gegaan. Dit heeft voor mij goed geholpen.
    Hij begreep er zelf niets van, maar ik heb de conclusie genomen om niet meer naar hem te gaan, omdat het voor mij geen toegevoegde waarde had.
    Door het gesprek wist hij wel waar hij aan toe was, ondanks dat hij het niet herkende.

    Ik denk dat voor jouw dochter hetzelfde geldt, een gesprek aangaan met de vader. Eventueel toch met jou als steun erbij.
    En vooral begrip hebben in haar keuzes. Als zij geen behoefte heeft om haar vader door zijn gedrag te zien, vind ik dat dit ook geaccepteerd moet worden.
    Vroeger voordat bij mij het gesprek plaats heeft gevonden, had ik er ook een hekel aan als mijn zus(sen) en broer het niet begrepen dat ik niet naar onze vader wilde. Ik vond het echt vreselijk om daarin niet te zijn gesteund. Gelukkig is dit na een tijdje veranderd.. dat was wel een grote opluchting voor mij.

    Ik hoop dat je hier iets aan hebt en ik wens je veel liefs,

    Groet,
    Anne

  2. Melissa op 23 maart 2019 om 15:43

    Hoi Ingrid,
    Wat goed dat je ons gevonden hebt en dat jij je vraagt hier stelt! Wat vervelend dat je dochter zich niet fijn voelt bij haar vader en dat zij het idee heeft dat hij zich anders gedraagt wanneer zijn vriendin er is. Ik kan mij voorstellen dat het voor jou lastig is om dit van je dochter te horen en dat je geen olie op het vuur wilt gooien.
    Ik heb ook vaak ruzie met mijn vader gehad sinds mijn ouders zijn gescheiden (ook een aantal jaar geleden). Ik heb ook het idee dat hij erg veranderd is en hierdoor maakten wij ruzie.
    Het belangrijkste voor je dochter zou zijn dat zij zich prettig voelt bij haar vader. Wat ik vroeger heb gedaan is er met mijn vader over praten. Hierbij heb ik eerlijk vertelt hoe ik mij voelde en dat ik het graag anders wil zien. Ik vond dit ontzettend lastig en het heeft bij mij ook zeker een tijd geduurd voordat ik het gesprek aan durfden te gaan. Wat mij heeft geholpen is door er met mijn moeder over te praten en door met haar een plan te maken hoe ik het het beste kon zeggen.
    Wellicht zou jouw dochter dit ook fijn vinden als je dit samen met haar doet, zo kan je haar helpen en staat ze er niet alleen voor.
    Daarnaast is het ook een mogelijkheid om samen met je dochter in gesprek te gaan met haar vader, zo corrigeer je hem niet. Het is en blijft jullie dochter en ik denk dat jullie het beide belangrijk vinden dat je dochter zich prettig voelt, het is in haar belang. Misschien zou je dochter het ook fijn vinden als je gewoon mee zou gaan, zodat zij een steuntje in de rust heeft.
    Voor mij heeft praten al veel geholpen, door aan te geven waar je mee zit kan de ander daar hopelijk verandering in brengen.

    Ik hoop dat je hier iets aan hebt, veel succes!

    Veel liefs,
    Melissa

Laat een reactie achter