Linda (40) in Vragen van ouders
Wat kan ik doen
Ik heb sinds anderhalf jaar een vriend. Hij heeft een zoon van nu 15. Die zoon die 15 is vind het erg fijn als ik er ben. We hebben een goede band. maar de moeder van zoon.. ex van mijn vriend is jaloers. Als zijn zoon er is.. appt ze wel 20x per dag… is zijn huiswerk gedaan.. wat heeft hij gegeten.. en dan is er altijd shit.. want ze wil me er niet bij. Gesprekken helpen helaas niet. En als ik dan ff paar uurtjes langer blijf in het weekend belt ze haar zoon op dat ze het er niet mee eens is dat ik er ook ben. ( bijna 2 uur rijden voor mij) ipv dat ze ons verteld wat er dwars zit.. is haar zoon een postduif. En toen het afgelopen weekend weerr eens xover was…heb ik haar in een boze bui gebeld. Waar dat allemaal voor nodig was.. dat hij niks MOET zeggen van ons…ze gooide de haak erop. Ze dreigde al eens de politie te bellen.. ze dreigd te gaan verhuizen.. ik vind het zoo sneu voor die knul… wat kan ik doen
Hoi Linda,
Dank je wel voor jouw bericht op het forum. Wat fijn om te lezen dat je een goede band hebt met de zoon van je vriend! Vervelend dat er wel frustraties zijn met zijn moeder.
Ik vind het mooi om te lezen dat je echt aan de zoon van je vriend denkt, ik kan me voorstellen dat hij zich hierdoor echt gesteund voelt. Dat is ook eigenlijk het belangrijkste wat je kunt doen, er voor hem zijn. Je hebt een goede band met hem, misschien wil hij er met jou over praten en kan hij zelf aangeven wat hij graag zou willen van jou en/of zijn vader. Ik was altijd minder bij papa dan bij mama en vaak op willekeurige momenten vroeg mama wel eens of ik dat nog goed vond. Ze liet me daar vrij in en maakte het duidelijk dat wat ik wil goed was. Hierdoor voelde ik me altijd serieus genomen.
Hoewel ik de reactie om boos te worden wel begrijp, lost het denk ik niet veel op. Dit schrijf je zelf ook en uit eigen ervaring weet ik hoe het voelt als je als kind hiertussen in zit. Ook al neemt iemand het voor jou op en heeft diegene gelijk, voelt het toch alsof je partij moet kiezen of alsof je stiekem onbewust al partij hebt gekozen. Normaal gesproken zou ik aanraden om in gesprek te gaan, maar ik las dat jullie dit al geprobeerd hebben. Misschien kun jullie het gesprek aangaan onder leiding van een mediator? Hier zijn twee links naar onze website, waar meer over mediators verteld wordt: https://www.villapinedo.nl/blog/interview-met-mediator/ en https://www.villapinedo.nl/blog/jongeren-rechters-advocaten-en-mediators-verbinding/
Tenslotte staan er op onze website open brieven. Voor de zoon van je vriend: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-kinderen-van-gescheiden-ouders/, voor zijn ouders: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/ en voor jou: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-nieuwe-partners-van-gescheiden-ouders/. De brieven zijn geschreven door en voor kinderen van gescheiden ouders, misschien helpt het om opnieuw het gesprek te beginnen of kan het de zoon van je vriend helpen om zijn gevoel uit te leggen aan jou, zijn vader en/of zijn moeder.
Veel succes en groetjes,
Vivian
Hallo Linda, bedankt voor jouw vraag op dit forum. Ten eerste, wat een vervelende situatie voor jou, jouw vriend, maar vooral zijn zoon. Het is natuurlijk heel erg belangrijk voor de zoon van jouw vriend dat zijn ouders, maar ook de nieuwe relaties van zijn ouders, het met elkaar kunnen vinden. Dit gaat echter wel vaker fout, zo ondervond ik dit zelf namelijk ook. Jammer genoeg heeft het conflict tussen mijn ouders en stiefmoeder een hele grote impact gehad op mijn familie. Ik denk dat, achteraf gezien, communicatie heel veel had uitgemaakt. En dan niet tussen mijn moeder en stiefmoeder, maar tussen mijn vader en moeder óver mijn stiefmoeder en haar rol in ons leven.
Heeft jouw vriend al geprobeerd samen met zijn ex-partner rond te tafel te gaan zitten? Het probleem wat je schetst is natuurlijk vervelend voor jou, maar uiteindelijk zal hij het gesprek aan moeten gaan met de moeder van zijn zoon, om zo hopelijk tot een oplossing te komen. Ik denk dat het het beste is dat jij jouw vriend daar natuurlijk in steunt, maar dat je wel probeert je afzijdig te houden. Ik zou je dus ook aanraden geen contact meer op te nemen met de moeder van jouw stiefzoon; dit is alleen nog maar meer olie op het vuur. Misschien als de gemoederen bedaard zijn, dat er contact tussen jou en de moeder mogelijk is. Maar ik denk dat jullie je nu moeten focussen op het verbeteren en heropbouwen van de onderlinge relatie tussen jouw vriend, zijn zoon en zijn moeder.
Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt en wens je veel sterkte! Veel liefs, Elisabeth.