Iris (28) in Vragen van ouders
Verhuizen
Graag zou ik willen vragen of jullie tips of adviezen voor mij hebben.
Ik heb een zoontje van 3 jaar ( bijna 4) samen met mijn ex partner. We zijn al twee jaar geleden gescheiden. Sinds een jaar hebben we beide een nieuwe relatie waarmee we allebei willen gaan samenwonen. Hij een dorp verderop en ik 45 km verderop. Mijn partner heeft daar een fijn huis maar het belangrijkste is dat mijn nieuwe partner ook een zoon heeft (bijna 4). Hij heeft samen met zijn ex partner een co-ouderschap waardoor het voor ons logischer en praktischer zou zijn om daar te gaan wonen.
Onze zoon is ongeveer 5 dagen bij mij en 2 dagen bij zijn vader.
Wij hebben altijd een goede verstandhouding gehouden met elkaar vanwege onze zoon. We willen er altijd samen uitkomen als er zich iets voordoet en dit lukt ook vaak wel. Nu zijn we ook in gesprek met elkaar en nieuwe partners over onze eventuele verhuizing. Tot nu toe hebben we beide onze argumenten op tafel gelegd en wat ik ook begrijp, mijn ex partner heeft er moeite mee en geeft geen toestemming. Hij kan dan geen spontane bezoekjes brengen aan zijn zoon als hij bijvoorbeeld op een sportclubje gaat of naar zwemles gaat.
Onze zoon zou dan bij mij naar school gaan en ik breng hem zelf op en neer naar zijn vader. Ik heb vier verschillende voorstellen gedaan waarin de uren zoveel mogelijk gelijk blijven aan hoe vaak mijn ex zijn zoon nu ziet. Tevens zal ik zoveel mogelijk rijden en als mijn ex moet rijden, hem financieel tegemoet komen hierin.
Hoi Iris,
Bedankt voor je vraag hier op het Forum, wat fijn dat je onze ervaring belangrijk vindt voor jullie situatie, dat vind ik heel mooi om te lezen.
Toen mijn ouders gingen scheiden was ik acht dus iets ouder dan jullie zoontje en heb daardoor ook denk ik wat meer meegekregen. Mijn ervaring met gescheiden ouders zal dus zeker verschillen dan de ervaring van jullie zoon als hij ouder is. Als eerste wil ik zeggen dat ik het heel mooi vind om te lezen dat jullie goed contact hebben met elkaar, dit is wel echt het meest belangrijke voor een kind. Na de scheiding hebben mijn ouders nooit meer iets tegen elkaar gezegd en moesten wij altijd kiezen tussen beiden: Er kon maar 1 ouder bij de musical zijn, diploma-uitreiking en nog meer van dat soort belangrijke momenten. Als ik terug kijk naar die periode zou nu mijn allergrootste wens zijn dat mijn ouders gewoon normaal zouden doen tegen elkaar. En vooral op kleine momenten, dus even binnen komen bij elkaar voor een kopje koffie of meehelpen met het in elkaar zetten van een nieuw bed bij de andere ouder. De grote momenten zijn natuurlijk onwijs belangrijk voor een moment maar op de lange termijn gaat het echt om dat “kleine” contact.
Daarom vind ik het zo fijn om te lezen dat zijn vader (en misschien ook wel omgekeerd) spontane bezoekjes komt brengen aan zijn zoon bij jullie en dat dit mogelijk is door de kleine afstand. Mijn vader is na de scheiding ongeveer 40 kilometer verderop gaan wonen. Hierdoor zag ik hem veel minder vaak en kon ik ook veel minder makkelijk even op de fiets stappen om naar zijn huis te gaan. Dit heb ik echt heel moeilijk gevonden, vooral toen ik wat ouder werd. Als kind leef je eigenlijk mee met de keuzes van je ouders zonder daar echt vragen bij te stellen. Maar het moment dat ik dus ouder was het ik echt gemist dat ik beide ouders in de buurt had zoals “normale” gezinnen dat wel hebben.
Het scheelt natuurlijk echt een hele hoop dat jullie als ouders goed met elkaar kunnen opschieten, dat maakt al echt een wereld van verschil. Maar de afstand die er zal zijn wanneer jij verhuist zal op de lange termijn denk ik wel invloed hebben op de band van je zoontje en zijn vader. Misschien zou je het gevoelsmatig ook kunnen omdraaien? Wat zou er gebeuren wanneer je zoontje 5 dagen bij zijn vader blijft wonen en twee dagen bij jou zou zijn na de scheiding? Als ouder wil je je kind altijd zo dicht mogelijk bij je houden denk ik en zo voelt het voor ons kinderen net zo:).
Hopelijk heb ik je een beetje kunnen helpen met mijn ervaring. Als je nog meer wil weten of nog meer vragen hebt kun je die hier altijd stellen.
Liefs!
Hallo Iris. Bedankt voor jouw bericht hier op het forum. Ik begrijp uit jouw verhaal dat je in een impasse zit met de vader van jouw zoon: jij wilt graag verhuizen, hij wil dit liever niet. Ik vind het heel erg knap dat je je in het bericht zo begripvol uitlaat voor de gevoelens van de vader, ik zie het jammer genoeg vaak anders. Dus daar wil ik je in ieder geval al voor complimenteren!
Ik zou ten eerste even goed kijken wat jullie bij de echtscheiding in het ouderschapsplan hebben geregeld. Dient de vader jou ook echt toestemming te verlenen voor het verhuizen of staat er slechts dat dit in goed overleg moet gebeuren? Dit is uiteraard belangrijk voor de verdere discussie, want dit ouderschapsplan is in principe leidend. De afspraken die toen tussen jullie zijn gemaakt, gelden nu nog steeds en zijn in rechte afdwingbaar (wat makkelijker gezegd: als jij verhuist, maar dit zou jij volgens het ouderschapsplan niet mogen, kan de vader via de rechter dit “aanvechten”).
Verder is het misschien een idee om contact op te nemen met een mediator, een onafhankelijke derde, die jullie in deze discussie verder kan helpen. Een mediator heeft een hele andere blik op de situatie en kan de angel uit de discussie halen. Zo blijft jullie verstandshouding goed. Ik kan dit zeker aanraden, maar ik begrijp ook dat hier een prijskaartje aan verbonden is. Het is echter een optie mochten jij en de vader er onderling toch niet uitkomen.
Tot slot zou ik je graag willen meegeven dat in dit meningsverschil tussen jou en de vader niet júllie verlangens voorop moeten staan, maar die van jullie zoontje. Jij wilt graag met jouw partner samenwonen, begrijpelijk. Maar is de verhuizing nu echt het beste voor jouw zoontje? Zo ver weg van zijn bekende plekje en bovendien, misschien nog wel belangrijk, ver weg van zijn vader. Zie dit niet als een waardeoordeel (ik weet namelijk niet genoeg over de situatie om er überhaupt over te mogen / kunnen oordelen), maar ik wil je wel op het hart drukken dat je bij de verhuizing écht de belangen van jullie zoon op de eerste plaats zet. Dat jouw nieuwe partner het makkelijker vindt in verband met zijn zoon dat jij daar komt wonen is logisch, maar je kunt de situatie ook omdraaien: het is voor jouw zoon óók belangrijk zijn vader regelmatig te zien, niet alleen voor jouw nieuwe stiefzoon.
Mijn eigen ervaring met de verhuizing van mijn vader is jammer genoeg niet zo positief. Ook hij besloot een stuk verder van mijn moeder te gaan wonen (ongeveer een uur rijden) en dit maakte de hele situatie een stuk moeilijker. Wij waren wel een stuk ouder dan jouw zoontje, maar ik denk wel dat de afstand heel veel meer logistieke uitdagingen zal gaan betekenen. Dat krijgt jullie zoontje ook mee. Ik had zelf gewild dat mijn vader meer aan ons had gedacht en gewoon bij ons in de buurt was blijven wonen. Hij verkoos echter zijn nieuwe vrouw en gezin boven ons. Dit is tot de dag van vandaag een probleem binnen onze familie. Dit zeg ik niet om je af te schrikken, dit is echter wel hoe ik het als kind heb ervaren dat mijn vader ging verhuizen.
Er rest mij eigenlijk niets dan jou en de vader veel succes te wensen en ik hoop dat jullie gezamenlijk tot het beste besluit voor jullie zoon kunnen komen. Veel liefs, Elisabeth.