Wendy (42) in Vragen van ouders
Verdrietige en boze kinderen
Mijn man heeft mij recent verlaten voor een andere vrouw. Een week na de verhuizing naar mijn nieuwe huis met mijn kinderen (co ouderschap, nog niet formeel) vond hij het tijd om de nieuwe vriendin aan de kinderen, 6 en 7, voor te stellen.
Ik was van mening dat het veel en veel te vroeg was maar ben volledig genegeerd. Nu, 2 maanden later speelt ze een actieve rol in hun leven maar heb ik te maken met een huilend meisje van 6 die niets liever wil dan een papa en mama samen en een boos jongetje van nu net 8. Bij hun vader en nieuwe vlam schijnt het prima te gaan maar ik krijg om de week de ellende over me heen.
Daarnaast voel ik me, wellicht niet vreemd, zo ontzettend gekwetst. Ingewisseld als vrouw en nu ook als moeder, en ik kan niets doen om mijn kinderen te beschermen. Iemand wellicht een tip om hoe hier voor hun en mezelf mee om te gaan?
Hoi Wendy! Wat ontzettend vervelend dat je in deze situatie zit! Ik herken wat je beschrijft best goed. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 14 was, omdat mijn moeder een nieuwe vriend had. Mijn moeder ging daar meteen bij wonen, en wij moesten daar na een paar weken ook om het weekend naartoe. Ik vond dat erg lastig, omdat ik het al lastig genoeg had om de scheiding zelf te bevatten, om dan ook nog proberen te begrijpen dat mijn moeder een nieuwe relatie had. Ik begrijp je zorgen over of de kinderen te vroeg aan haar zijn voorgesteld dus helemaal! Als ik nu terugdenk over de periode van en na de scheiding, denk ik dat ik heel veel van de boosheid die ik naar mijn moeder had omdat zij een nieuwe vriend had, juist naar mijn vader heb geuit. Met hem heb ik toen ook veel ruzie gehad. Ik denk dat het misschien makkelijker was om boos te worden op mijn vader dan op mijn moeder, want dan moesten we het gaan hebben over de echte reden dat ik zo boos was. Jouw kinderen zijn natuurlijk een stuk jonger, maar misschien voelt het voor hen ook een beetje zo! Het is natuurlijk heel vervelend dat je, bovenop je eigen verdriet ook nog al die ellende over je heen krijgt. Ik denk dat het belangrijk is om geduldig en begripvol te blijven naar je kinderen, en om ook in gesprek te blijven gaan, want waarom zijn ze nu echt zo boos en verdrietig? In mijn situatie ging de boosheid en verdriet na een tijdje vanzelf weg, het was ook vooral een stukje wennen aan de nieuwe situatie, en beseffen dat mijn ouders echt niet meer samen zouden komen en dat dat ook niet het einde van de wereld was, ook al voelde dat in het begin misschien wel zo! Ik denk dat voor de meeste kinderen in het begin de boosheid en het verdriet veel sterker is, en dat dit op een gegeven moment wel minder wordt, vooral ook door te blijven praten. Wat misschien kan helpen is de online training voor ouders via Villa Pinedo, die je op deze link kan vinden: https://training.villapinedo.nl/
De training heeft een aantal modules, waaronder Communicatie en Nieuwe Partners, en helpt je om te gaan met deze situaties.
Ik hoop dat ik je hiermee een beetje heb kunnen helpen!
Sterkte en heel veel liefs, Dieuwertje
Hallo Wendy,
Dat is een erg lastige situatie. Ik denk dat het erg belangrijk is om te beginnen met het volgende: u zal nooit vervangen worden als moeder. Ik kan je denk ik helaas geen tips geven hoe u als ouder er mee om kan gaan, maar ik kan wel een stukje ervaring delen vanuit mijn eigen perspectief toen ik hier door heen ging.
Het is erg lastig, maar voor een kind is het een erg verwarrende tijd. Het zo vroeg blootstellen aan een nieuwe partner maakt dit helaas nog een stukje moeilijker. Zelf heb ik een soortgelijke situatie doorgemaakt, waarin ik (al wat langer na de scheiding) mijn moeder met een nieuwe man zag. Op dat gegeven moment, maakte mij dat erg boos en verward. Maar dankzij mijn moeder haar doorzettingsvermogen en liefde voor ons, bleef ze wel luisteren naar wat we zeiden, maar bleef ze ook eerlijk. Ik eiste van haar dat ze nooit meer met een andere man zou mogen gaan, wat natuurlijk een onrealistische vraag is om te stellen. Hier reageerde ze dan ook op dat ze me dit niet kon beloven. Wel bleef ze benadrukken dat wij haar kinderen zijn, en altijd op de eerste plaats zouden komen.
Het kan misschien even duren, en de situatie is wellicht anders dan u momenteel meemaakt, maar het belangrijkste is dat je kinderen bij je terecht kunnen en ze tegen je kunnen praten, en dan vinden ze hun weg.
Wellicht is het ook een idee om de volgende open brief aan de nieuwe partner van uw ex te verstrekken: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-nieuwe-partners-van-gescheiden-ouders/
En wellicht dat u en uw ex partner wat hebben aan deze brief, speciaal gericht aan de ouders van gescheiden kinderen: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/