Ralph (43) in Vragen van ouders
Veel veranderingen
Ik ga scheiden van mijn vrouw. Onlangs heeft de rechter een uitspraak gedaan in de voorlopige voorzieningen (3 dagen bij mij 4 dagen bij haar moeder) en mag ik in het ouderlijk huis blijven. Wij hebben samen een dochter van 3, die alle liefde van de wereld krijgt van ons beide. Nu is onze dochter gewend om vroeger bij ons in bed te slapen. Nu is mijn vrouw niet meer in huis en leek het ons een goed idee om onze dochter te laten wennen aan haar eigen bedje. Onze dochter slaapt nu bij haar moeder in haar eigen bedje en bij mij in haar eigen bedje. De eerste 3 weken verliepen soepel. Maar sinds vorige week wilt onze dochter bij mij in bed slapen net zoals vroeger. Vorige week was ik jarig en was dit de reden van onze dochter om naast mij te komen/mogen liggen. Wij zijn nu een week verder en onze dochter vroeg dit keer weer om naast mij te mogen slapen. Wat is hierin het beste om te doen? Mijn ex partner en ik willen onze dochter laten wennen om in haar eigen bed te slapen. Onze dochter vraagt dit alleen als zij bij mij is en niet bij haar moeder. Haar moeder heeft het mij kwalijk genomen dat ik vorige week onze dochter bij mij liet slapen in bed. Ik zelf had zoiets van dat ik de behoefte van mijn dochter wilde voorzien. Maar wat is wijsheid? Wel of niet toestaan? Onze dochter van 3 moet al zoveel veranderingen doorstaan en nu dit ook.
Beste Ralph,
Bedankt voor je vraag hier aan ons op het forum. Allereerst wil ik je even zeggen dat je me een hele lieve en zorgzame vader lijkt, ik vind het super fijn om te lezen hoe liefdevol je dit berichtje hier hebt geschreven en hoe graag je het goed wilt doen voor je dochtertje. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat dit een lastig iets is. Nu heb ik zelf nog geen kinderen, dus daar heb ik geen ervaring mee, maar ik heb wel ervaring met gescheiden ouders en zal aan de hand daarvan proberen advies te geven. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik de scheiding en het steeds moeten wisselen van huis heb ervaren als iets verwarrends en chaotisch. Zoals je zelf schrijft in de titel, er zijn al enorm veel veranderingen, en die voelen kinderen in een scheiding ook enorm. Nu is het natuurlijk wel zo dat het ene kind hier beter mee om kan gaan dan het andere kind, maar over het algemeen zijn al deze veranderingen niet makkelijk. Ik weet nog heel goed dat mijn vader en moeder ook totaal niet op 1 lijn zaten qua opvoeding. Alles wat ik doordeweeks bij mijn moeder niet mocht, mocht in het weekend bij mijn vader wel. Daarbij kon mijn vader ook nogal wispelturig zijn, wat soms niet mocht mocht dan een andere keer ineens weer wel. Door de verschillen tussen mijn vader en moeder, en daarbij de onvoorspelbaarheid van mijn vader, leefde ik eigenlijk continu in een wereld van verandering. Als ik terug kijk op die periode, denk ik dat ik het meeste behoefte heb gehad aan regelmaat en structuur. Wanneer mijn ouders meer met elkaar op 1 lijn hadden gezeten, had ik niet steeds zo hoeven schakelen tussen beide huizen. En natuurlijk vond ik het als kind soms wel fijn dat ik bij mijn vader dingen mocht die van mijn moeder eigenlijk niet mochten, maar over het algemeen had meer regelmaat en duidelijkheid hierin wel fijner geweest denk ik. Vanuit die ervaring zou ik willen adviseren om in ieder geval samen met haar moeder te proberen op 1 lijn te blijven met dingen als dit. Jullie hebben samen bewust de keuze gemaakt om haar in haar eigen bedje te gaan laten slapen, dat werkt dan het beste als dat bij allebei de huizen gebeurt. Hierdoor is het voor jullie dochtertje meteen duidelijk waar ze aan toe is. Het feit dat ze dan bij jou wel sinds kort komt vragen of ze bij je in bed mag en bij moeder niet, is omdat zij heeft ervaren dat jij daar waarschijnlijk makkelijker aan toe geeft dan haar moeder. Doordat het vorige keer mocht, heeft zij het idee dat het misschien wel vaker mag, des te groter dan de teleurstelling als het een volgende keer niet mag. Ik denk als je consequent volhoudt dat dit niet de bedoeling is, dat dat voor haar dan het duidelijkst is, ze weet dan waar ze aan toe is en wat ze kan verwachten. Ik snap heel goed dat je graag aan de behoefte van jullie dochtertje wilt voorzien, en dat het dan heel verleidelijk is om haar bij je in bed te nemen, maar uiteindelijk is volhouden en consequent zijn ook een vorm van aan de behoefte van jullie dochtertje voorzien. Door dat te doen zal zij meer duidelijkheid ervaren, en waarschijnlijk uiteindelijk ook meer rust. Ik weet vrijwel zeker dat ze het zal accepteren, en dat je haar daar dan op de langere termijn dus ook een plezier mee doet. Soms zijn regels en structuur net wat kinderen nodig hebben, ook dat zijn behoefte van een kind 🙂
Ik hoop heel erg dat mijn berichtje je een beetje helpt om de situatie te kunnen relativeren, ik hoop dat jullie hier samen uit zullen komen. Mocht je meer vragen hebben, dan staan wij altijd voor je klaar om ze te beantwoorden!
Veel liefs,
Samantha
Hoi Ralph! Fijn dat je hier je vraag hebt gesteld! Ik snap dat het een beetje een dilemma is waar je voortaat! Ik begrijp helemaal dat je in de behoeften van je dochter wil voorzien, vooral ook omdat je zegt dat ze nu al zoveel veranderingen moet doorstaan. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 14 was, dus over veranderingen op zo’n jonge leeftijd als je dochter weet ik helaas niet hoeveel impact ze op haar hebben. Wat ik wel wilde meegeven toen ik je verhaal las, is dat het erg fijn is voor een kind, juist tijdens zoveel veranderingen, om dezelfde regels te hebben bij beide ouders. Mijn ouders hadden compleet verschillende regels en zaten totaal niet op een lijn, wat vaak erg lastig was. Vaak stonden hun regels ook juist tegenover elkaar, wat ik vaak heel verwarrend en helemaal niet fijn vond. Ik kan me goed voorstellen dat dit, juist op zo’n jonge leeftijd als die van je dochter, ook heel verwarrend kan zijn. Ik denk persoonlijk dat het vervelender voor haar zou zijn als ze bij haar moeder niet in een bed mag slapen maar bij jou wel, dan dat ze bij jullie allebei een extra verandering heeft. Of dat ze juist bij jullie allebei nog in het bed mag blijven slapen, maar dat jullie er in elk geval hetzelfde in staan. Dat maakt het voor later denk ik ook makkelijker om haar dezelfde regels te blijven geven!
Ik hoop dat dit een beetje heeft geholpen!
Liefs Dieuwertje
Hoi Ralph,
Wat fijn dat je het forum van Villa Pinedo hebt gevonden en dankjewel dat je hier jouw verhaal wilt delen! Ik vind het zo super fijn om te horen dat jullie dochter het zo ontzettend goed heeft met jullie als liefdevolle ouders. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 9 jaar oud was, dat is natuurlijk wel iets ouder dan jullie dochter. Ik kan mij herinneren dat ik, en mijn broertjes van 5 ook, het vlak na dat mijn vader bij ons weg was gegaan ontzettend fijn vond om bij mijn moeder in bed te slapen. Ik heb dit dan ook zeker een half jaar gedaan. Ik was een kind dat sowieso niet goed tegen verandering kon. Een verandering zo groot als deze, was voor mij in ieder geval heel ingrijpend. Hierdoor vond ik het fijn om dicht bij mijn moeder te zijn. Als ik naast haar sliep, wist ik zeker dat ze niet weg kon gaan zonder dat ik het door zou hebben. Ik weet natuurlijk niet precies hoe jouw dochter dit ervaart/voelt, maar ik deel deze ervaring graag zodat je weet dat het bij meer kinderen voorkomt/is voorgekomen. Ik was al 9 jaar oud en sliep voor de scheiding in mijn eigen bed. Je geeft aan dat jouw dochter daar nog aan moet wennen. Mijn broertje van toen 5 jaar heeft erg veel last gehad van die verlatingsangst en niet in zijn eigen bed willen/kunnen slapen. Mijn moeder heeft toen raad/hulp gevraagd bij het wijkteam. Van hieruit kan er een professioneel iemand met jou meekijken wat nu een goede stap kan zijn. Voor mijn broertje heeft dit goed geholpen. Is dit iets wat voor jou ook als een mogelijkheid klinkt?
Je schrijft ook dat de moeder van jouw dochter het je kwalijk neemt dat je haar bij jou in bed hebt laten slapen. Dat lijkt me erg rot voor je. Je geeft aan dat je immers het beste wilde voor je dochter. Zou je het gesprek ook met haar moeder aan kunnen gaan? Misschien kunnen jullie er samen over sparren en kan zij tips geven over hoe zij het aanpakt? Ik weet niet hoe de relatie tussen jullie is, maar misschien is het een idee dat voor jou kan werken 🙂
Ik hoop dat mijn berichtje en ervaring als kind je een beetje hebben kunnen helpen. Als je nog een vraag hebt of wilt reageren, hoop ik dat je terug komt naar het forum. De jongeren van Villa Pinedo helpen je heel erg graag.
Ik wens je heel veel sterkte en geluk!
Liefs,
Iris