Rob (38) in Vragen van ouders
Tips voor prettig contact
Ik loop tegen een lastige situatie aan. Ik heb mijn vriendin ruim twee jaar geleden voorgesteld aan mijn dochter(10jr). Mijn dochter is overigens iedere twee weken een weekend bij mij. In die tijd gaat het op en neer. We hebben het contact opgebouwd, weer wat afgebouwd en weer terug. Maar nog altijd krijg ik van haar moeder terug dat mijn dochter niet onder woorden kan brengen wat haar precies stoort of waar ze last van heeft.
Ik heb echt 1 op 1 quality tijd momenten met mijn dochter. Mijn vriendin geeft ons die ruimte ook. Ze bemoeit zich zo min mogelijk met de opvoeding, dat is ook echt aan mij.
Maar nu na al die tijd en alle pogingen zien mijn vriendin en ik niet meer wat wij nog meer kunnen doen.
Heeft er iemand nog tips of adviezen, wellicht hebben wij nog dingen over het hoofd gezien.
Hoi Rob,
Goed dat je je vraag op dit forum stelt zodat wij je kunnen helpen. Het klinkt als een lastige situatie waarin jullie je bevinden, maar zoals ik kan lezen willen jullie er alles aan doen om het contact te verbeteren. Dat vind ik mooi om te lezen!
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 10 jaar oud was en mijn vader had direct een nieuwe vriendin. Wat ik nog weet van de ontmoeting en de maanden erna, was dat ik het ontzettend leuk vond dat er een ‘nieuwe moeder’ was. Ze deed namelijk leuke dingen met mij en mijn broertje en het was altijd gezellig. Toch kreeg ik op een gegeven moment een afkeer naar haar toe. Het feit dat ik mijn vader moest delen vond ik een heel vervelend gevoel. Dit ging bij mij op en af… de ene keer vond ik het wel leuk en de andere keer vond ik het helemaal niet fijn dat ze er was. Hetzelfde als in jullie situatie, liet mijn stiefmoeder mij alleen met mijn vader maar op de een of andere manier bleef dat gevoel aan mij knagen. Ik kan het gevoel van je dochter dus wel indenken. Ik snap dat het heel frustrerend voor jullie moet zijn omdat jullie zo je best doen. Eerlijk gezegd denk ik dat de acceptatie bij je dochter wel vanzelf komt. Dit was bij mij ook het geval toen ik ouder werd. Ik ging toen inzien dat mijn vader veel gelukkiger was met zijn vriendin en dat het geen zin had om negatief over haar te doen. Maar ook al heb ik nu een prima band met mijn stiefmoeder, soms vind ik het nog steeds vervelend als zij iets zegt of doet. Ik denk dat dat iets menselijks is, het voelt namelijk alsof iemand je familie binnendringt terwijl dat natuurlijk helemaal niet iemands bedoeling is.
Je vertelt dat de moeder van je dochter zegt dat ze haar gevoel niet onder woorden kan brengen. Misschien zou je haar kunnen aanraden om jullie dochter een brief te laten schrijven, gericht aan jou en wellicht jouw nieuwe vriendin.
Ik weet dat ik het als kind heel moeilijk vond om tegen mijn vader te zeggen wat ik wel en niet fijn vond. Misschien kwam dat omdat we er ook alleen in het weekend waren en hem daarbuiten weinig spraken. Een brief schrijven heeft mij toen enorm geholpen. In die brief kon ik al mijn emoties en gevoelens uiten. Ik heb de brief in zijn brievenbus gedaan en hij heeft dit toen op zijn gemak kunnen lezen, daarna belde hij me op om erover te praten. Omdat mijn vader mijn gevoelens al had kunnen lezen, hoefde ik dit niet nog eens te vertellen. Mijn vader heeft gereageerd op mijn woorden in de brief en gaandeweg kon ik steeds makkelijker vertellen wat mij dwars zat. Wellicht is dit voor je dochter een fijne manier om haar gevoelens te uiten.
Ik hoop dat je iets aan mijn advies hebt gehad. Ook jouw dochter helpen we graag als ze daar behoefte aan heeft, ze kan ons vinden op het forum voor kinderen. Veel succes!
Groetjes Lisa
Hoi Rob,
Wat goed je je vraag hier op het forum stelt! Ik lees in je bericht terug dat je dochter volgens moeder zich ergens aan stoort of ergens last van heeft, maar dat ze niet kan duiden waar dat nou aan ligt. Ook vertel je dat je je vriendin heb voorgesteld aan haar.
Bij het lezen van dit bericht vraag ik mij een paar dingen af; hoe is het contact tussen jou en je dochter? Hoe reageerde ze toen je haar voorstelde aan je nieuwe vriendin? en hoe is het contact tussen je dochter en nieuwe vriendin?
Wat ik vanuit mijn eigen ervaring weet is toen mijn moeder een nieuwe vriend kreeg en hem aan mij voorstellen dat ik het heel gek vond, om mijn moeder blij met iemand anders dan mijn vader te zien. Dit was/is voor mij als kind erg moeilijk geweest. Ik had toen ook echt tijd nodig om aan de hele situatie te wennen. Ik lees ook dat jij en je vriendin het contact hebben opgebouwd, daarna hebben afgebouwd ect. Zo klinkt het wel alsof jullie het rustig aan doen, maar het kan ook zijn dat dit voor je dochter nog steeds te snel gaat.
Wat fijn dat je ook 1 op 1 quality tijd neemt met je dochter, weet dat ik dit ook altijd fijn vond toen mijn ouders uit elkaar waren. Dat ik even echt de aandacht kreeg. En goed dat je vriendin jullie dan ook de ruimte geeft en de opvoeding bij jou laat. Dat had ik ook fijn gevonden vroeger, dus mijn complimenten voor hoe jullie dat nu doen!
In het bericht lees ik ook dat de moeder dingen terug geeft, maar heeft je dochter het zelf weleens benoemd?
Een tip die ik nog wil mee geven is om misschien is in gesprek te gaan met je dochter, of ze ergens mee zit en hoe ze jouw nieuwe vriendin vindt, hoe zij het graag zou willen. Vraag naar haar gevoelens, gedachten en ervaring hiermee.
Ik weet dat ik het als kind graag ook wilde mee praten in de gesprekken en mijn gevoel wilde uitspreken. Misschien wilt je dochter dit ook graag en kon je er vanzelf achter wat haar wellicht dwars zit, misschien is het wel iets waar jullie zelf nog niet aan hebben gedacht. Een gesprek met haar lijkt me een goede eerste stap! Misschien vind ze dit fijn om het gesprek eerst alleen met jou te voeren, met haar vader. Kijk wat voor haar het prettigst is, een sfeer waar ze zich prettig voelt om over lastige dingen te kunnen praten.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Als je dochter met iemand wil praten mag ze altijd naar ons op het forum komen of een Buddy bij Villa Pinedo aanvragen.
Veel succes.
Groetjes,
Melissa