Jessie (36) in Vragen van ouders
Tijd papa alleen
Hallo,
Mijn ex heeft sinds ander halve maand een nieuwe relatie.
Dit is aan mijn zoon verteld. Zij is altijd aanwezig dag en nacht als mijn zoon bij mijn ex is. Mijn zoon is voornamelijk bij mij en is niet heel vaak bij papa . Hij wilt als hjj daar is tijd met papa alleen en wilt haar er niet bij hebben. Hij Vind het prima als ze er af en toe is maar verder niet. We hebben het er een paar weken geleden samen met mijn ex over gehad maar ex ziet het probleem niet. Zoon is het weekend bij zijn vader geweest en vriendin is al ingetrokken bij papa en hij is nu intens verdrietig maar hij durft niet met zijn vader te praten. Vader geeft als ik er over begin mij de schuld van alles.
Hoe kan ik dit het beste goed oppakken voor mijn zoon hij gaat echt er onder door van verdriet maar durft dit niet bij vader te uiten.
Dank je
Liefs Jessie
Beste Jessie,
Wat fijn dat je Villa Pinedo gevonden hebt om je vraag aan ons te stellen.
Nieuwe relaties van je ouders zijn altijd lastig, zeker in het begin. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik ongeveer 2 jaar oud was en ik woonde samen met mijn zus altijd bij onze moeder en dan gingen we om het weekend naar onze vader toe. Mijn Moeder is heel erg lang alleen geweest, maar toen ik 11 was kwam mijn stiefvader inbeeld. (We zijn intussen dus 11 jaar verder en hij is nog steeds mijn stiefvader).
Maar aan het begin van die relatie kon ik hem ook wel uit het raam gooien om het zo te zeggen. We kenden hem al iets langer omdat hij en mijn moeder samen in een zang organisatie zaten. Maar toen hij er eenmaal was als “de vriend” van mijn moeder zag ik hem in een heel ander beeld. Ik had het idee alsof mijn zus en ik aan de kant werden geschoven en dat hij de eerste plek innam. Toen hij er eenmaal was, ging hij ook niet meer weg. Net als bij je zoon was de nieuwe relatie heel erg snel ingetrokken zonder enig overleg en zonder wen periode.
Nou laat ik zelf het kaas niet snel van mijn brood eten en heb ik ook meerdere keren er iets van gezegd omdat het mij allemaal te snel ging. Mijn moeder had er ook helaas niet veel begrip voor. Dit is natuurlijk als kind heel frustrerend, het gaf mij het gevoel alsof ik er niet toe deed. Dat mijn mening niet gelde. Nou was ik natuurlijk nog 11, maar iedereens mening geld, ook dat van jullie zoon.
Het is mij helaas niet gelukt om wat meer ruimte te creëren voor tijd met mijn moeder toen, nu ik 22 ben krijg ik daar helaas nog steeds niet vaak de kans voor. Alleen als mijn stiefvader er bijvoorbeeld niet is. Dit vind ik erg jammer. Want hoe oud je ook bent je wilt nog steeds wel eens een 1 op 1 momentje met je vader of moeder. Ik denk dat als er toen duidelijkere regels waren gemaakt en dat er ruimte was voor ook mij en mijn zus dat nu onze relatie met onze moeder maar ook stiefvader heel anders had geweest. Veel fijner en opener.
Mijn vader was eigenlijk altijd heel voorzichtig met nieuwe relaties, hij wilde eerst zeker weten of het wat zou worden voordat hij ons ging voorstellen. Dus in de weekenden dat we bij hem waren zorgde hij ervoor dat we met z’n drietjes waren. Wanneer hij dan zeker was van zijn relatie dan gingen we met z’n alle eten of iets leuks doen. Zo vond ik het eigenlijk heel prettig en wende ik goed aan de nieuwe situatie. Mijn vader is intussen alweer 6 jaar met zijn vriendin en ik zie haar ook als mijn vriendin. Ik snap heel goed dat jou zoon dat ook liever zo zou hebben.
We hebben op onze sites meerdere open brieven. Voor je zoon, voor jezelf en je ex. maar ook voor de nieuwe partner. Misschien is het een idee om deze uit te printen en aan haar te laten lezen, wat vind jij? Vind de brief voor partners hier: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-nieuwe-partners-van-gescheiden-ouders/
Graag raad ik jullie aan om ook de brief aan alle gescheiden ouders te lezen, of te luisteren, dit geeft altijd veel inzicht. Ik heb dit ook aan mijn ouders laten luisteren laatst en ze waren erg onder de indruk. ik denk dat dit voor jullie erg waardevol kan zijn: https://www.villapinedo.nl/blog/filmpjes/isa-open-brief-gescheiden-ouders/
Een scheiding is natuurlijk voor niemand leuk. maar kinderen worden er ook vaak de dupe van. Als je zoon het fijn zou vinden om nog in een speciaal ontworpen chat app te praten met iemand die ook gescheiden ouders heeft uit het Villa Pinedo team, dan kan dat! Hier vind je meer informatie erover: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/
Lieve Jessie, Ik hoop dat mijn berichtje je iets verder helpt. Als je wil kan je ook dit bericht van mij laten lezen aan je ex zodat hij ook het “probleem” hoort van iemand anders in dezelfde situatie. Wellicht geeft dat hem ook wat meer inzicht.
Veel succes en liefs,
Charlotte
Hallo Jessie,
Wat fijn dat je ons hebt weten te vinden en jouw verhaal met ons wilt delen op het forum van Villa Pinedo.
De situatie die je beschrijft, herken ik heel erg. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 7 was en mijn vader heeft een aantal keer een nieuwe partner gehad. Voor mij kwam dit elke keer als een ‘verrassing’. Opeens was er een nieuwe vrouw die ik niet kende en die de aandacht van mijn vader volledig in beslag nam. Ik had dan ook vaak het gevoel dat ik even minder belangrijk was, dat er minder aandacht was en vroeg me dan ook vaak af waarom ik nog naar mijn vader ging.
Jarenlang heb ik er niet over kunnen of durven praten. Ik liet het gewoon gebeuren, maar daar veranderde de situatie natuurlijk niet mee. Ik vind het dus erg fijn voor jouw zoon dat jij hem wilt helpen om deze situatie te veranderen! Ik kan me ergens wel voorstellen dat de vader van je zoon denkt dat er “niets is veranderd”, dat idee had mijn vader namelijk ook. Wij waren immers gewoon welkom, we deden nog dingen samen, dat is toch altijd zo geweest? Dat klopte inderdaad, maar het gevoel – wat ik hierboven beschreef – was toch anders. Als kind wil je je de belangrijkste figuur in het leven van je ouders voelen. Ze hebben immers bewust gekozen om jou te krijgen.
Onlangs (jaren later dus) heb ik wel een gesprek gevoerd met mijn vader nadat hij opnieuw een relatie kreeg die ook vrij snel bij hem in huis introk en hij eigenlijk verviel in zijn oude patronen. In dit gesprek heb ik mijn gevoel uitgelegd en ik voelde me eindelijk gehoord. Nu hebben we afspraken gemaakt over ons contact, waardoor ik me in elk geval weer gezien en gehoord voel door mijn vader.
Mijn advies aan jou zou dan ook zijn om met je zoon te bekijken waarom hij het niet fijn vindt bij papa op dit moment. Is dat inderdaad omdat hij het gevoel heeft dat hij er nu minder toe doet? Omdat hij minder aandacht krijgt? Dat de nieuwe vriendin belangrijker is?
Ik weet niet precies hoe oud je zoon is, maar je zou eventueel kunnen uitleggen wat verliefdheid met iemand doet (o.a. dat je heel graag en veel bij die persoon wil zijn). Daarbij moet je zoon ook weten dat hij altijd de belangrijkste persoon blijft (in elk geval voor jou en bij voorkeur vertelt zijn vader hem dat ook). Eventueel zou je met zijn vader nog kunnen afspreken dat ze nog momenten hebben met elkaar.
Helpt dit je een beetje vooruit, Jessie?
Hopelijk gaat jullie zoon zich snel weer wat beter voelen.
En als hij zelf behoefte heeft aan af en toe een gesprekje, zou hij misschien nog om een buddy kunnen vragen (afhankelijk van zijn leeftijd natuurlijk en of hem dat al lukt).