bezorgde moeder van dochter van 10 (43 jaar) in Vragen van ouders

Serieuze stem

Op het jongeren-forum las ik danil´s (daniël´s) reactie waarin hij aangeeft liever bij zijn vader te willen wonen dan bij zijn moeder.
Daniël is 10 jaar (dus nog geen 12 zodat hij juridisch een eigen stem kan/mag hebben).
Onder zijn mededeling stond een reactie waarmee ik (moeder van een dochter van 10 jaar oud met dezelfde problematiek) het niet helemaal eens kan zijn. …..de adviezen zijn goed bedoeld, maar leiden naar de richting waarbij van de 10-jarige Daniël volwassen gedrag gevraagd wordt …. dit volwassen gedrag zou toch van zijn moeder verwacht moeten worden!!!

Kans is groot dat de vader van Daniël al lange tijd hem aan het stimuleren is om met zijn moeder te praten hierover. Kans is daarbij ook weer groot dat met zijn moeder niet makkelijk te praten is (die zal dat allemaal anders vinden en anders zien en hem veel schuld geven….´het ligt aan jou dat je het eten niet lekker vindt, anderen vinden het wel lekker..´ en ´jij bent het schuld dat ik je sla, moet je maar niet zo doen´….

Mijn dochter van 10 loopt hier in ieder geval al meer dan een jaar tegenaan. Altijd krijgt zij de schuld van het “niet fijn” verlopen van het contact tussen vader en dochter en schuld van dingen die niet goed gaan…..
WANNEER KRIJGEN KINDEREN JONGER DAN 12 zoals mijn dochter en zoals daniël, TOCH OOK EENS EEN SERIEUZE STEM IN WAT ZE WILLEN ZEGGEN ALS HET GAAT OM WAT ZIJ HET BESTE VOOR ZICHZELF VINDEN?
WANNEER TOCH KOMEN ER IN HET RECHTSSYSTEEM EN IN HET HULPVERLENINGSCIRCUIT OOK VOOR KINDEREN JONGER DAN 12 MOGELIJKHEDEN?

een bezorgde moeder van 10-jarige dochter en meelevend met Daniël.

2 reacties

  1. Femke op 22 oktober 2014 om 17:21

    Dag mevrouw,

    Bedankt voor uw bericht! Het is altijd goed om dit soort dingen ter discussie te stellen. Ik ben het wel eens met dat u zegt: ‘Dit volwassen gedrag zou van zijn moeder verwacht moeten worden!’. Dat is helemaal waar. Helaas hebben sommige ouders dat besef niet en gaan ze niet goed met de scheiding om. Of liever gezegd: niet goed met hun kinderen.

    Ik kan wel honderd situaties bedenken waarin Daniël zich kan bevinden. Evenals alle andere kinderen (en ouders) hier op het forum. Er zitten zooooveel kanten aan een verhaal. We kunnen natuurlijk niet altijd het perfecte advies geven :-).

    Even terug naar het onderwerp: wanneer krijgen kinderen jonger dan 12 een stem?

    Dan moet ik zeggen dat Anneke dat heel erg goed heeft verwoord: kinderen kunnen brieven schrijven dat ze gehoord willen worden. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet weet of ik dat had gekund voor mijn twaalfde. Het is wat hoog gegrepen. Ik hoop gewoon dat ouders wat vaker met hun kind in gesprek gaan :(. Dat zou al een heleboel ellende schelen!

    Nogmaals bedankt voor uw bericht.

    Femke

  2. Anneke op 20 oktober 2014 om 15:29

    Beste bezorgde moeder,

    Deze kinderen hebben ook een stem. Indien het kind zichzelf goed kan verwoorden, kan hij een brief schrijven naar de kinderrechter, dat hij graag gehoord wil worden, ondanks zijn jonge leeftijd. Het is een misvatting dat kinderen van 12 jaar zaken mogen bepalen bij een scheiding. Vanaf 12 jaar mogen zij gehoord worden door de rechter en mogen zij hun mening geven over afspraken gemaakt in het ouderschapsplan die hen betreffen, zoals verblijfsplaats en gezag. Het is niets meer en niets minder. De rechter zal met de ouders, in combinatie met de gemaakte afspraken, kijken wat voor alle partijen het beste werkt.
    Een scheiding is complex op vele gebieden en de emoties bepalen helaas in veel gevallen de strijd tussen de ouders, waarin het kind verloren raakt.
    Ik ben het met je eens dat er teveel gelegd wordt bij de kinderen. Zolang ouders niet de overstap kunnen maken van relatie-ouders naar collega-ouders en geen goede scheidingsbegeleider treffen, zal er nog heel veel werk te verzetten zijn. Wij als volwassenen zullen dus moeten veranderen, omdat scheidingen onderdeel van onze maatschappij zijn geworden.

    Hartelijke groet,

    Anneke

Laat een reactie achter