Gerrie (60 jaar) in Vragen van ouders

Oma

Hallo, ik ben een oma, maar door expartner van mijn dochter in scheiding gezogen.
Kinderen zijn inderdaad kind van de rekening. Er is totaal geen communicatie. Mijn
dochter heeft alles, maar dan ook alles geprobeerd om een en ander in goede banen
te leiden, maar door vreemde adviezen en fouten zit ze nu in situatie, dat de kinderen, 7 en 8 jaar, in het diepe worden gegooid. Hoe kan zij hiermee omgaan?
Ik ben als oma in deze situatie gezogen, door ex partner. Als oma mag je blijkbaar
niet betrokken zijn bij je dochter en kleinkinderen, want ex partner heeft mij als
reden gebruikt voor scheiding. Ik zou heel graag met lotgenoten hierover praten, zowel met jongeren als ouderen. Waar kan ik hiervoor terecht?

5 reacties

  1. Gerrie op 18 april 2014 om 14:47

    mijn dochter zou heel graag mediation willen, ook steeds geprobeerd maar de mediation die zij zelf aanvroeg is helemaal fout gegaan, maar dat is een heel verhaal. En verder wil expartner niet meer vanwege financieeen. En als klap op de vuurpijl heeft advocaat rechterlijke mediation uitnodiging niet doorgestuurd en zelf aangegeven dat mijn dochter niet zou willen . Voor de rechtzitting kreeg zij dit in wandelgangen te horen. Advocaat verschuilt zich nu heel goedkoop(pro deo) achter
    een of ander telefoongesprek. Wel klacht over ingediend, maar daar heeft mijn dochter niets aan. De schikking is uitgesproken voorlopig en de grote zorgen van mijn dochter gewoon helemaal niets mee gedaan. Vr.gr. Gerrie.

  2. Tessa op 18 april 2014 om 11:25

    Beste Gerrie,

    Ik heb uw bericht op onze Facebookpagina geplaatst en gevraagd of mensen die zich in uw situatie herkennen, op uw bericht zouden willen reageren. Eén mevrouw heeft gereageerd aan aangegeven dat ze in hetzelfde schuitje zit als u. Ik heb haar gewezen op uw bericht, dus misschien dat ze op dit bericht op deze pagina nog zal reageren.

    Als uw dochter misschien nog één keer zou willen praten met een goede mediator (eentje die wij opgeleid hebben), dan kunt u dat altijd aangeven bij ons. We kunnen altijd meedenken. Ik vind het namelijk zo erg om te lezen dat door fouten van de hulpverlening u en uw dochter nu op dit punt zijn beland. Weet dat als u namen nodig heeft, u dat altijd bij ons kunt vragen.

    Heel veel sterkte in ieder geval en ik hoop dat u snel mensen leert kunnen waarmee u deze situatie kunt delen.

  3. Gerrie op 18 april 2014 om 07:50

    Nee, ik ben niet meer op face book. Zelfs deze pagina heb ik moeten opzoeken om
    naar mijn bericht te kijken, want computer is niet mijn sterkste kant.
    Er voor mijn dochter en haar kinderen zijn, is altijd zo geweest. Zware zwangerschappen etc. zorgden ervoor een hele sterke band te krijgen met kleinkinderen. Ook voor expartner heb ik in relatie heel veel gedaan, vanwege gezondheid. Maar nu krijg ik hele grote emmers modder over me uitgestrooid.
    Zo erg dat allerlei hulpverleners erin meegaan. Mijn dochter en ik snappen eigenlijk
    niet waar vaders over spreken, want over de grote zorgen die mijn dochter en wij
    hebben in onbegeleide omgang met vader wordt helemaal geen zorg aan besteed.
    Inderdaad zorgt verplichte omgangsregeling voor heel veel moeilijkheden. Op dit
    moment is situatie zorgelijk. Het hele jaar heeft mijn dochter voor omgang
    met vader gezorgd en mediation opgestart voor gesprekken. Maar door diverse
    fouten van hulpverleners is dit gestopt. Nu na schikking is communicatie 0,0
    Totaal geen afspraken. De zorgen van mijn dochter genegeerd. En kinderen
    met bijzondere ontwikkeling moeten het nu zelf maar regelen. Het moet eerst
    fout gaan. Zeer zorgelijk. Hierover zou ik graag praten met lotgenoten. Vr.gr. Gerrie.

  4. Fleur op 17 april 2014 om 10:47

    Beste Gerrie,
    Het lijkt me ontzettend lastig om als ouder de scheiding van je dochter mee te maken. Waar doe je nou goed aan en hoe kan je het beste helpen? Goede vragen, maar erg lastig te beantwoorden. Wat ik van mijn eigen oma heel fijn vond is dat ze er voor mij was en de scheiding een zaak liet, die mijn ouders moesten uitzoeken. Neem de kinderen eens gezellig een dagje mee om wat leuks te doen (als dit kan), even uit het hele scheiding gezeur. Werkte voor mij erg goed.
    Daarnaast worden er tijdens de scheiding vaak heel veel verwijten gemaakt, die soms helemaal niet gegrond zijn. Voel je daarin ook niet te snel de ‘oorzaak’ van hun scheiding, want dit hoeft helemaal niet zo te zijn geweest!
    Er zijn voor je dochter en haar kinderen lijkt mij het belangrijkst. Het lijkt voor sommige heel onbelangrijk, maar meestal is dat juist wat er toe doet in een scheiding, iemand die er voor je is en naar je luistert! 🙂
    Groetjes, Fleur

  5. Tessa op 17 april 2014 om 10:36

    Beste Gerrie,

    Dank u wel voor uw berichtje. Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat u zich zorgen maakt om de kinderen. En het lijkt me ontzettend frustrerend om te moeten aanzien wat het met uw dochter en uw kleinkinderen doet, maar dat u niet echt kan ingrijpen.
    Helaas ken ik geen plek waar u lotgenoten zou kunnen ontmoeten… Ik ken alleen deze website: http://www.scheidenvertelmijwat.nl/. Die is echt voor gescheiden ouders bedoeld. Maar voor grootouders bestaat er geloof ik niet echt zoiets… Ontzettend jammer. Mijn oma heeft een beetje in dezelfde positie gezeten (eigenlijk nog steeds) als u, en ik denk dat zij bijvoorbeeld ook heel erg behoefte aan had gehad. Maar helaas bestaat er dus nog niet zoiets.
    Wat ik wel kan doen, is dat ik uw bericht op onze Facebookpagina plaats met de oproep of er meer grootouders zijn die in het zelfde schuitje zitten. Wellicht komen er dan wat mensen op af, maar ik weet niet of u ook aan Facebook doet? Dan kunt u zelf de reacties lezen. Als u geen Facebook heeft, kan ik misschien altijd nog via deze berichten contact met u opnemen.

    Kunt u mij dat anders laten weten door te reageren op dit bericht? Dan ga ik mijn best doen voor u om uw bericht op Facebook te plaatsen. In ieder geval sterkte met alles.

Laat een reactie achter