Sandra (53) in Vragen van ouders

Negatieve cirkel doorbreken

Mijn ex en ik zijn 2 jaar gescheiden en in harmonie uit elkaar gegaan. Mijn thuiswonende zoon van 18 vindt het sindsdien niet meer leuk thuis of bij zijn vader. Hij communiceert nauwelijks en vindt het vreselijk om een avond in de week met zijn vader door te brengen. Ik heb sinds een jaar een vriend. Mijn zoon kan het goed vinden met hem.Het lijkt wel of mijn zoon zijn vader en mij wil straffen voor onze scheiding. Hoe kunnen we deze negatieve cirkel doorbreken ?

2 reacties

  1. Sabine op 18 februari 2019 om 12:12

    Lieve Sandra,

    Wat knap dat jullie in harmonie uit elkaar zijn gegaan. Dat lijkt mij een mooie afsluiting voor wat jullie hadden en een open begin voor iets nieuws. Ik kan mij toch voorstellen dat dit voor uw zoon een mindere periode is geweest.. Zelf was ik 18 toen mijn ouders uit elkaar gingen. Ik ben nooit echt een puber geweest maar vanaf dat moment vond ik het ook lastig om te blijven communiceren met mijn ouders. Ik kreeg ontzettend veel moeite met de omgang met mijn vader en nu zie ik daar soms nog tegenop. In het begin was ik boos en wilde ik mijn ouders ook ”straffen” maar al vrij snel is dat gevoel weg gegaan want ik wilde mijn ouders niet kwijt raken. Tegelijkertijd begin je rond die tijd los te koppelen van je ouders. Je gaat tenslotte het nest binnenkort verlaten en moet leren op eigen benen te staan. Dit is een hele verwarrende periode voor mij geweest waarin ik graag het safety net van mijn ouders had, het safety net niet meer was wat het geweest was en ik tegelijkertijd graag zelfstandig wilde zijn en niemands hulp wilde accepteren.
    Als ik het vanuit mijzelf bekijk is het geen negatieve cirkel waarin uw zoon en jullie zitten. Het is een onduidelijke zoektocht waarbij hij gewoon nog niet goed weet hoe hij los van jullie kan zijn maar tegelijkertijd samen. Dit is namelijk waar ik achteraf in bleek te zitten en in mijn beleving is het meer onmacht dan onwil.
    Ik vond het erg fijn om te kunnen uiten bij de andere ouder dat ik geen zin had om naar papa of mama te gaan. Belangrijk daarin vond ik dat er geen oordeel over kwam maar dat er werd geluisterd. Daarnaast vond ik het fijn wanneer er met empathie op mij werd gereageerd als ik het thuis niet naar mijn zin had. Soms voelde thuis namelijk even niet als thuis (dat had niks te maken met dat mijn ouders niet hun best deden, maar meer met het feit dat we niet meer compleet waren).
    Ik denk dat het in jullie geval kan helpen wanneer het niet meer als iets negatiefs gezien wordt maar als iets waarin jullie allemaal aan het groeien zijn. Alle gevoelens mogen er zijn, ook de minder leuke, daar is niks slechts aan. Soms moeten die er gewoon uit en weten we niet goed hoe. Blijf proberen te communiceren met hem, hij begint wel terug te praten wanneer hij er klaar voor is en zich gehoord voelt.
    Ik hoop dat u hier iets aan heeft.

    Liefs,
    Sabine

  2. kaylee op 12 februari 2019 om 13:34

    lieve sandra, wat fijn dat u uw verhaal en vragen met ons wilt delen. dit klinkt inderdaad als een lastige situatie, vooral door de leeftijd van uw zoon daarin kunnen wij kinderen heel opstandig zijn. het lijkt mij erg vervelend dat hij niet wilt praten, heeft hij een andere uitlaat klep? misschien dat hij zelf meer behoefte heeft om te praten met iemand die minder dichtbij de situatie staat. zou u dit misschien voor kunnen stellen aan uw zoon? zelf heb ik op mijn 17e een traject bij de psycholoog gehad wat voor mij ontzettend veel heeft geholpen, maar vaak is zoiets nog een hele grote stap. ik had dit ook omdat de band met mijn vader heel slecht ging . ik wilde niet naar hem toe, en ik vond dat hij weinig tot geen aandacht voor mij had. wat ik daarnaast ook heb gedaan is het buddy traject van villa pinedo. hierbij heb je een buddy die je helpt wanneer wij het nodig hebben. zo kon ik altijd even mijn verhaal kwijt of vragen om advies, misschien zou dit ook fijn zijn voor uw zoon. in de volgende link kunt u meer informatie vinden over het buddy traject: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/ . wat zelf altijd wel heb gekregen van mijn ouders is ruimte, wat ik ook erg fijn vond. soms kreeg ik het misschien iets te veel maar hierdoor heb ik wel dingen leren beseffen en mee leren om te gaan.
    hopelijk heeft u iets aan mijn verhaal.

    liefs, kaylee

Laat een reactie achter