M (44) in Vragen van ouders
Musical 2.0
Ik lees de open brief over de musical en ik snapt het. Twee ouders in de zaal… die gewoon genieten van de laatste mijlpaal van hun kind op de basisschool.
Ik wil dat ook.
Nu wil mijn dochter ook de vriendin van haar vader erbij. Ik vind dat moeilijk. Ik verstar op de momenten dat zij er is. Ik reageer in stress (de 3 f-en: fight, freeze, flight). Ik wil geen gedoe op dat bijzondere moment. Vader vindt dat het allemaal moet kunnen. Hij vindt dat ik moeilijk doe. Ik zou willen dat ik het anders kon.
In het ouderschapsplan staat dat de ouder, die zijn partner naar dit soort momenten mee wil nemen, de andere ouder om toestemming vraagt. De ervaring leert dat de vader dit niet doet.
Ik hoor graag van jullie. Helaas kan ik nu nog niet zoveel met de opmerking ‘ je moet het gewoon kunnen’…
Groet, M
Hoi M,
Ten eerste fijn dat je aangeeft dat je wel wíl, dat is namelijk heel belangrijk. Ik kan me ook voorstellen dat het moeilijk is dat je dochter graag wil dat de vriendin van haar vader erbij is. Nu vraag ik me wel af: waarom vind je het moeilijk? Hier kunnen heel veel redenen voor zijn, en het is misschien goed daar eens over na te denken. Ik was heel blij dat allebei mijn ouders bij mijn groep-8 muscial konden zijn en dat ze ook allebei bij mijn diploma-uitreiking van de middelbare school en universiteit waren. Naar dit soort bijzondere gelegenheden heeft mijn vader meestal zijn vriendin meegenomen en ik vond het heel fijn dat niemand daar moeilijk over deed en dat iedereen ook gewoon een praatje kon maken.
Vraag jezelf ook af: waar gaat het die avond nou om? In dit geval gaat het om een mijlpaal van je dochter, en dat je dochter op dat moment gelukkig is. Ikzelf was op dat soort momenten het gelukkigst als we niet bewust stil hoefden te staan bij het feit dat mijn ouders gescheiden waren, maar dat de hele familie bij mijn mijlpaal kon zijn – inclusief nieuwe partner(s). Zo te horen is je dochter het gelukkist als jullie er ook allemaal zijn, inclusief de vriendin van je vader, en daar gaat het om.
“Gewoon kunnen” bestaat niet, maar met genoeg motivatie en hulp kan je alles leren. Ik ben persoonlijk erg blij dat ik naar een psycholoog ben gegaan om zo te leren hoe ik het beste om kan gaan met bepaalde dingen, waaronder stress die ik ervaar als gevolg van de scheiding van mijn ouders. Het zal niet makkelijk zijn om de vriendin van haar vader erbij te hebben, maar je dochter wil het graag. Als je het verbiedt, dan zal dat ten koste gaan aan jouw relatie met je dochter. Mijn relatie met mijn moeder is zo sterk omdat ze nooit een vuil woord over mijn vader of zijn nieuwe partners heeft gezegd. Als ze dat wel had gedaan, dan was er alleen maar meer spanning en ellende geweest en dan had ik niet zo’n goede relatie met haar gehad als dat ik nu heb.
Veel succes.
Hilde
Hoi M,
Bedankt voor je vraag en wat onwijs fijn om te horen dat je er zo mee bezig bent en de brief hebt gelezen. Ik vind dit heel mooi! Gefeliciteerd ook met jullie dochter, super goed!
Als kind van gescheiden ouders heb ik ook gezien hoe dat bij mijn ouders ging. Mijn vader wilde dat zijn vriendin erbij was en mijn moeder kwam vervolgens niet. Dit was voor mij echt zo pijnlijk dus ik ben heel blij dat we deze tips aan jullie mogen geven door middel van de brief:). Ik snap je ook echt helemaal met de opmerking “je moet het gewoon kunnen”, het lijkt mij een hele moeilijke situatie waarin je zit. Vanuit mijzelf als kind zou dit inderdaad mijn advies zijn, omdat ik weet hoe belangrijk het is om allebei je ouders aanwezig te hebben.
Er zijn een paar dingen die ik mij nu afvraag:
1: Hebben jullie vooraf al een keer met elkaar gezeten? Niet op een belangrijk moment als deze maar gewoon bij elkaar komen als ouders en nieuwe partners in het leven van jullie kind. Wat mij het nadeel lijkt aan zo’n samenkomen op een uitreiking is dat het meteen een heel groot moment is. Als je dan geconfronteerd wordt met een nieuwe partner geeft dat direct zo’n grote extra lading. Ik snap heel goed dat dat heel veel spanning geeft. Volgens mij zou het juist fijn werken om elkaar een keer daarom te spreken. Ook voor je kind. Je wil namelijk als kind dat het moment even om jou gaat. En als ik weet dat mijn moeder zoveel spanning ervaart door de nieuwe vriendin van mijn vader geeft mij dat automatisch ook veel spanning. Terwijl als ik weet dat ze vooraf elkaar al een keer hebben gesproken op een rustig moment, zou dit voor mij als kind ook echt heel veel stress wegnemen:).
2: Zou je misschien iemand mee kunnen nemen die jou op dit moment kan ondersteunen? Bijvoorbeeld een van je ouders, een broer/zus, vriendin, buurvrouw. Als ik denk aan mijn diploma-uitreiking denk ik namelijk alleen maar: hoe meer zielen hoe meer vreugde! Juist super leuk, meer mensen tijdens de uitreiking. En ook qua loyaliteit, dat je weet dat je moeder niet alleen is. Ik wil mij op zo’n moment geen zorgen hoeven te maken hoe het met mijn ouders gaat. Als mijn vader met zijn vriendin komt en mijn moeder alleen, maakt dat automatisch dat ik op dat moment meer schuldgevoelens heb richting haar. Ik vind het dan zielig dat zij alleen is. Dus als je iemand mee kan nemen (en als een school moeilijk doet, lekker niet in mee gaan en de situatie uitleggen, dat snappen ze echt wel!) is dat een win win situatie voor iedereen volgens mij:)!
Ik hoop heel erg dat je iets aan mijn tips hebt. Als je nog meer vragen hebt kun je die natuurlijk altijd stellen hieronder!
Heel veel plezier tijdens de uitreiking.
Veel liefs!