Willem (45) in Vragen van ouders
Moeder gaat emigreren
Een van de ouders gaat emigreren.
Ik ben vader van een zoon en dochter van middelbare school leeftijd. Sinds anderhalf jaar hebben we co-ouderschap, waarbij onze kinderen wekelijks wisselen tussen moeder en vader. Over twee maanden gaat hun moeder emigreren. Vanaf dat moment verblijven de kinderen fulltime bij mij. Ik verwacht dat het afscheid de nodige impact heeft. Momenteel merk ik dat de spanning bij mijn dochter toeneemt naarmate het afscheid dichterbij komt (misschien ook bij mijn zoon maar die uit dat niet zo). Die spanning uit zich onder andere in heftige conflicten tussen moeder en dochter. De communicatie tussen hen loopt stroef en is emotioneel beladen. Het is nu zover gekomen dat mijn dochter nu al niet meer bij haar moeder wilt verblijven, aangezien ze daar teveel spanning ervaart. Ze is nu voor langere tijd bij mij.
Ik wil heel graag mijn dochter helpen in deze situatie, maar wat is de juiste manier? Het lijkt me voor de verwerking belangrijk om op een goede manier afscheid te nemen van haar moeder en samen tijd door te brengen nu dat nog mogelijk is. Maar volgens mijn dochter zijn goede gesprekken niet mogelijk en is het samenzijn gespannen. Hoe kan ik hulp bieden zonder tussen hen in te gaan staan en daarmee het conflict te verergeren?
Heeft iemand ervaring met afscheid nemen van een van je ouders en zo ja, hoe heb je dat gedaan, wat vond je fijn en wat zou je achteraf liever anders hebben gedaan. Ik ben ontzettend dankbaar voor alle reacties.
Beste Willem,
Wat goed dat je dit forum hebt gevonden om je vraag te stellen. Je benoemt dat je kinderen fulltime bij jou wonen en dat je ex-partner binnenkort zal gaan emigreren. Je geeft aan dat dit voor spanningen zorgt bij je dochter, waardoor het contact tussen moeder en dochter op dit moment niet goed loopt. Ik kan me voorstellen dat dit een hele vervelende situatie is waar jullie je op dit moment in bevinden. Een scheiding op zichzelf kan al veel spanningen veroorzaken tussen gezinsleden, dus ik kan me voorstellen dat er door de komende verhuizing spanning ontstaat tussen je dochter en haar moeder. Natuurlijk zou het fijn zijn als zij een goede relatie met elkaar kunnen onderhouden, en ik kan me ook goed vinden in je uitspraak over het afscheid nemen van moeder. Ik denk echter wel dat je dochter deze keus zelf dient te maken. Als je dochter zich niet prettig voelt bij het contact met moeder op dit moment, is dit niet iets dat geforceerd moet worden. Ik denk namelijk dat je dochter op dit moment een gevoel van achtergelaten worden voelt. Wel denk ik dat je je dochter in deze periode kan helpen door er voor haar te zijn. Ikzelf heb niet meegemaakt dat een ouder emigreerde of ver weg ging wonen, maar ik heb wel een periode geen contact gehad met mijn vader om verschillende redenen. Ik vond het toen erg fijn om met mijn moeder te kunnen praten over de situatie, ik kon met haar praten zonder dat er geoordeeld werd over mijn keus om geen contact te hebben met mijn vader op dat moment. Ik denk dat het bieden van steun, een luisterend oor en er zijn voor je dochter het beste is dat je op dit moment voor haar kan doen.
Wellicht zou je dochter baat hebben bij een luisterend oor en iemand om mee te kunnen praten over waar ze mee zit? Misschien kan ze zich inschrijven om gekoppeld te worden aan een Villa Pinedo Buddy. Via de volgende link kun je daar meer informatie over vinden: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/
Groetjes,
Sanne
Beste Willem,
Wat ontzettend fijn dat je ons gevonden hebt om je verhaal bij te doen, en wat een ongelooflijk vervelende situatie zit je in. Ik kan me heel goed voorstellen dat je graag wilt dat je dochter een goede band houd met haar moeder en ik vind je daar een ontzettend mooi mens om. We zien het veel te vaak anders helaas. Natuurlijk weet ik de exacte situatie niet, maar
misschien is het voor je dochter (en ook je zoon is welkom) wel fijn om zich aan te melden bij het Buddy project. Dit zijn jongeren die gekoppeld kunnen worden aan kinderen waarbij er via een app regelmatig contact zal zijn en er een schouder voor troost is of een luisterend oor als hij of zij iets kwijt wil. Misschien kan ze hier een beetje haar ei kwijt en de spanningen die ze voelt uiten.
Verder denk ik dat je als vader zijnde het beste je dochter vrij kan laten. Ik heb zelf nooit een ouder hoeven missen omdat hij of zij ging emigreren, maar ik heb wel tijdelijk geen contact gehad met mijn moeder, mede ook door de spanningen en ruzies de er waren tussen ons. Mijn vader heeft altijd achter mijn keuze gestaan en heeft mij daarin altijd gesteund. Wel heeft hij met enige regelmaat benoemd dat hij het zo jammer vond als ik het contact verbrak, wat er bij mij voor zorgde dat ik mijn moeder toch weer opnieuw toe heb gelaten in mijn leven. Ze bleef dan ook mijn moeder ondanks alles wat ze deed. Ze heeft bepaalde keuzes gemaakt in haar leven waarmee ze mij achterliet en kwetste. Uiteraard weet ik de reden van de emigratie niet, en ik weet niet waarheen en alles, maar ik kan me voorstellen dat je dochter het gevoel heeft dat haar moeder haar in de steek laat, en in dat gevoel kan ik me herkennen.
Meer informatie over het BuddyProject kun je hier vinden: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/
Ik hoop dat de band tussen je kinderen en hun moeder snel verbeterd en dat ze geen spijt van hun keuze krijgen als hun moeder weg is.
Lieve groetjes,
Charlotte