Anoniem (31) in Vragen van ouders
Loyaliteitsconflict
Hallo, ik zou graag advies ontvangen voor het volgende: ik ben momenteel zwanger van mijn eerste kindje. Mijn vriend heeft twee dochters uit een eerder huwelijk in de leeftijd van 12 en 10. Ze komen om de twee weken een weekend. Een hechte band heb ik nooit met ze op kunnen bouwen, omdat de moeder zich niet positief uit over mij. Sinds ik zwanger ben is het wel weer duidelijker zichtbaar dat ze zich in een loyaliteitsconflict bevinden. Ze vragen nooit naar de baby in het algemeen en tonen voor mij al helemaal geen interesse of enthousiasme. Ik ben me er van bewust dat het een hele verandering is. Echter hebben ze geen herrinering aan hun ouders samen, daarvoor waren ze te jong toen ze uit elkaar gingen. Ik vraag me af of ik er aandacht aan moet besteden. Kan ik ze vragen of het inderdaad zo is dat ze bang zijn hun moeder af te vallen, door betrokken te worden bij de straks ‘nieuwe situatie’? En kan ik daarbij een eerlijk antwoord verwachten of zou dat bij de meiden alleen maar meer spanningen veroorzaken?
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Lieve anoniem,
Allereerst: van harte gefeliciteerd met de zwangerschap! Dat moet een magisch gevoel zijn! Ook goed en dapper dat je ons forum gevonden hebt, en je vraag hebt durven stellen!
Ik herken het probleem van het loyaliteitsconflict wel, maar dan vanuit het kind-perspectief! Mijn ouders gingen scheiden vlak voor mijn 18e verjaardag en mijn moeder ging vrijwel direct samenwonen met haar nieuwe relatie. Dit was aan de ene kant leuk en gezellig, aan de andere kant merkte ik ook dat mijn vader hier veel moeite mee had. Aan de ene kant vond ik het heel moeilijk om aan mijn vader te vertellen wat voor leuke dingen ik bij mijn moeder had meegemaakt, maar aan de andere kant vond ik het wel belangrijk dat hij wist hoe het met mij ging en wat ik allemaal beleefde.
Het lijkt me heel vervelend dat de kinderen geen interesse of enthousiasme tonen. Als tip zou ik willen meegeven dat het zeker besproken moet worden met de kinderen (en de vader), maar ik zou ze denk ik niet direct vragen of ze bang zijn hun moeder af te vallen. Ik zou denk ik beginnen met een luchtig gesprek over hoe zij zich voelen bij de zwangerschap en het worden van grote zus. Ook lijkt het me goed om duidelijk aan te geven dat papa voor hun papa blijft, dat ze altijd welkom zullen zijn, zodat de veranderingen voor de dochters ook misschien makkelijker worden. Ook is misschien mogelijk om met je vriend en zijn ex om tafel te gaan zitten om naar een goede oplossing te zoeken!
Ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt! Mocht je nog een vraag hebben, dan kun je die altijd hieronder stellen, of een nieuwe vraag op het forum plaatsen!
Liefs,
Maureen
Hoi Anoniem,
Wat goed dat je ons forum hebt gevonden om je vraag op te stellen.
Allereerst: wat leuk dat je zwanger bent van je eerste kindje, gefeliciteerd! Ik kan begrijpen dat het geen fijn gevoel is als de kinderen van je vriend hier geen interesse of enthousiasme voor tonen. Wanneer ik je verhaal lees, kan misschien wel begrijpen waarom de kinderen van je vriend dit gedrag vertonen.
Toen mijn vader voor het eerst een nieuwe vriendin kreeg, schrok ik hier heel erg van. Ik was in deze situatie 14 jaar en heb de scheiding wel bewust meegemaakt, maar ik denk dat het voor veel kinderen van gescheiden ouders gek blijft wanneer hun vader of moeder een nieuwe vriend/vriendin krijgt. Ik voelde me machteloos toen mijn vader een nieuwe vriendin kreeg, en het was voor mij heel erg confronterend. Ook bij mijn moeder merkte ik een bepaalde spanning. Ondanks dat de vriendin van mijn vader verder een hele aardige vrouw was en interesse in mij toonde, kon ik er maar moeilijk aan wennen.
Je vertelt in je bericht dat je je afvraagt of je er aandacht aan moet besteden. Ik denk dat dit wel goed is om te doen. Als ik in de situatie die ik net heb beschreven een gesprek zou hebben met de nieuwe vriendin van mijn vader (en mijn vader zelf), zou ik dit heel erg fijn hebben gevonden. Laat vooral weten dat je rekening met ze houdt. Wat je tijdens zo’n gesprek misschien ook zou kunnen doen, is vragen aan de kinderen hoe zij over de nieuwe situatie denken. Zo krijg je daar in ieder geval al een beter beeld van.
Je vraagt ook of je daarbij een eerlijk antwoord kan verwachten. Nou kan ik daar geen antwoord op geven, maar of je nu wel of niet een eerlijk antwoord krijgt, ik denk dat het voor de kinderen sowieso fijn is als zij te horen krijgen dat je rekening met ze wilt houden en dat als ze vragen hebben over de nieuwe situatie, ze deze altijd mogen stellen.
Ik hoop dat je iets aan mijn advies hebt en ik wens je veel geluk en succes!
Liefs, Sanne