Joyce (47 jaar) in Vragen van ouders
Loslaten?
Lieve jongeren,
ik ben een moeder van twee zonen van 11 en 12 jaar.
Ik ben 4 jaar geleden weggegaan wegens huiselijk geweld (blijf van mijn lijf huis) en ook gescheiden. De kinderen waren in het begin bang om naar hun vader te gaan maar ik heb ze toch om het weekend laten gaan (gerustgesteld in gesprekjes) en de tijden dat ik moest werken.(onregelmatig beroep).
Hun vader was al eerder getrouwd geweest, twee kinderen uit eerste huwelijk (37 & 39 jaar), drie kinderen uit tweede huwelijk (15, 18 & 20)
Kinderen uit eerste huwelijk hebben vreselijke scheiding meegemaakt en hun moeder vervolgens 5 a 6 jaar niet gezien…
Kinderen uit tweede huwelijk zijn door hun moeder bij vader weggehouden. Hij heeft ze 14 jaar niet gezien en nog niet.
Ik wilde dat hem niet aan doen en ook mijn jongens niet want ieder kind heeft recht op een vader én een moeder…(ondanks mijn eigen ervaringen met hem)
Helaas, nu zijn we 4 jaar verder en willen de jongens bij vader wonen en niet meer bij mij zijn… (ze zijn erg gemanipuleerd en praten naar over mij)
Vorig jaar jeugdzorg ingeschakeld en de hele malle molen doorgegaan…dat nemen ze mij nog meer kwalijk…
Wat moet ik doen?… ze loslaten en dan maar wachten tot ze zelf gaan komen? Of toch doorgaan met die gedwongen gesprekken bij Jeugdzorg?
Vriendelijke groet van een moeder die verscheurd wordt door verdriet…
Joyce.
Hoi Joyce,
Bedankt voor je berichtje. Wat een vervelende en hart verscheurende situatie. Ik kan mij voorstellen dat je als moeder het verschrikkelijk vind dat je kinderen niet meer bij je willen wonen en naar over je praten.
Het lijkt mij een lastige situatie en passende oplossing die alles weer goed maakt heb ik ook niet.
Misschien moet je inderdaad je jongens hun keuze laten maken. Als zij echt bij hun vader willen wonen dan kan je dit niet tegen houden. Volgens de wet mag een kind vanaf 12 jaar kiezen bij wie hij of zij wil wonen.
Je kind loslaten is moeilijk. Maar soms beter, al druist dat in tegen je gevoel. Belangrijk is wel om het contact hoed te houden en ze het gevoel te geven dat ze altijd welkom zijn. En soms hebben jongeren het in de puberteit het gewoon moeilijk en trappen als het ware tegen hun ouders aan. Dit trekt meestal vanzelf wel weer bij. Dit had ik zelf ook bij mijn moeder. Ik was ook 12 en mijn moeder en ik kon echt niet met mijn moeder. Maar dit kwam vanzelf weer goed.
Toch snap ik je zorgen. Je wilt niet dat je jongens door je ex man worden gemanipuleerd en jouw nooit meer willen zien. Ik weet niet of je dat al aangegeven hebt bij BJZ maar misschien is dat een idee. Misschien kunnen zij iets betekenen op het gebied van een oogje in het zeil houden en het behouden van het contact tussen jou en de jongens als zij bij vader wonen? Misschien ook een bemiddelende rol tussen jou en jouw ex man?
Ik hoop dat je een goede oplossing vind voor alle partijen.
Veel sterkte!
Liefs evy