Carin (42) in Vragen van ouders
Kinderen willen nieuwe partner niet ontmoeten
Ik heb ruim een jaar een nieuwe partner. Mijn kinderen van 16 en 13 weten ook een jaar van zijn bestaan af. Zij willen hem echter nog niet ontmoeten en daar heb ik ook altijd begrip voor gehad. Echter krijg ik steeds meer de behoefte om mijn nieuwe partner wel te introduceren, maar krijg hier geen medewerking van bij mijn kinderen, zo mag ik hem ook niet bellen in mijn eigen huis of de telefoon opnemen als hij belt. Ik heb al gevraagd hoe zij een eerste ontmoeting voor zich zien. Ook mijn ex probeert het tegen te houden en praat slecht over hem. De oudste zegt dat hij hem pas wil ontmoeten als de scheiding afgerond is en dan nog een jaar wachten. De scheiding loopt al anderhalf jaar en stroef helaas. Ik vind het heel lastig om op mijn kinderen te moeten wachten om het leven te lijden waarin ik eindelijk mijn eigen keuzes kan maken (ex-partner is een narcistisch persoon). Mijn nieuwe partner komt uit Engeland, wat het extra moeilijk maakt om elkaar te zien wanneer wij willen. Het is een lieve geduldige man. Hij heeft een dochter van 11 waar ik goed mee op kan schieten en zij is nieuwsgierig naar haar nieuwe broers. Mijn ex en ik hebben co-ouderschap en hij heeft ook een nieuwe vriendin sinds geruime tijd. Haar willen ze ook nog niet zien.
Hebben jullie tips hoe ik mijn nieuwe partner kan introduceren bij mijn kinderen, of nog wachten? Ik zou graag al bv gezamenlijk op vakantie willen, maar al zouden mijn kinderen dit willen, dan krijg ik geen toestemming van mij ex.
Hey Carin! Wat goed dat je dit forum gevonden hebt en wat een lastige situatie begeef je jezelf in. Ik herken mezelf hier best wel in omdat mijn beide ouders enige periode na de scheiding ook beiden een nieuwe partner hadden. En hoewel ik snap dat dit een situatie is die vervelend voor je is omdat je voor je gevoel niet kunt doen en laten wat je wil in je eigen huis, is het ook belangrijk om de situatie te bekijken door de ogen van je kinderen. Een scheiding die 1.5 jaar geleden begon en die momenteel nog steeds loopt heeft helaas allerlei vervelende gevolgen waardoor je kinderen mogelijk niet lekker in hun vel zitten. Bij mijn ouders is de scheiding in het begin ook redelijk stroef verlopen, en heeft mijn vader ervoor gekozen om juist wel al heel vroeg ons te introduceren aan zijn nieuwe vriendin. Dit zorgde er uiteindelijk voor dat mijn broertjes en ik helemaal geen band opgebouwd hebben met zijn vriendin, omdat we op dat punt nog zoveel last hadden van de scheiding en onszelf nog niet opnieuw hadden weten te positioneren in de relatie tussen onze ouders in.
Ook het feit dat je kinderen de nieuwe vrienden van je partner ook niet willen zien wijst erop dat ze er simpelweg nog niet klaar voor zijn en geen behoefte aan hebben. En hoewel de dochter van uw nieuwe partner natuurlijk nieuwsgierig is naar de nieuwe familie, zijn niet alle kinderen even snel klaar voor dit nieuwe contact.
Ik denk dus dat toch nog een poos afwachten mogelijk de beste optie is, hoe vervelend dit ook voor u moge zijn. Ook kan het helpen om een open gesprek aan te gaan met uw kinderen om zo de vraag te veranderen van “willen jullie mijn nieuwe partner ontmoeten: ja/nee” naar “Hoe ervaren jullie de situatie met mijn nieuwe partner, en wat zijn dingen die jullie moeilijk vinden”.
In dit soort dialoog kunt u de situatie uitleggen vanuit uw perspectief, maar is het voornamelijk belangrijk te luisteren naar wat uw kinderen aangeven. Mogelijk weten ze het niet precies en willen ze simpelweg nog wat langer wachten, of mogelijk zijn er specifieke zaken die ze lastig vinden (zoals bijv. het idee dat ze een 3e/4e ouder erbij krijgen waarvan ze niet weten wat ze moeten verwachten).
Ik hoop je hier een beetje mee geholpen te hebben,
Groetjes,
Bart
Hoi Carin,
Bedankt voor je bericht op ons forum. Wat goed dat je hier om tips vraagt.
Als ik even heel eerlijk ben, schrik ik best wel van je berichtje. Je schrijft dat je het lastig vindt om op je kinderen te moeten ‘wachten’. Natuurlijk wil je jouw kinderen kennis laten maken met je nieuwe partner, met jouw leven. Maar voor kinderen verandert er zo enorm veel na een scheiding, dat ze tijd nodig hebben om te wennen en dingen te verwerken. Je zegt dat de scheiding al lange tijd (stroef) verloopt en ik begrijp dat jij als ouder je (nieuwe) eigen leven hebt vormgegeven. Dat betekent echter niet dat het voor de kinderen ook zo voelt. Vaak komt een scheiding aan als een klap in je gezicht.
Ik weet nog goed dat mijn vader al meteen na de scheiding een nieuwe vriendin had. Ook hij wilde graag dat ik haar ging ontmoeten, maar ik was daar helemaal niet klaar voor. Het was geen kwestie van niet willen, maar niet kúnnen. Dat probeerde ik hem ook duidelijk te maken. In het begin durfde ik dat niet, maar dankzij gesprekken met de psycholoog heb ik geleerd om mezelf beter te uiten. Om eerlijk te zijn tegenover anderen, zonder ze te willen kwetsen.
Pas als je als kind de scheiding leert verwerken en meer rust ervaart in je leven, ben je klaar om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik ben mijn vader nog altijd dankbaar dat hij me uiteindelijk de tijd en ruimte heeft gegeven. Juist in mijn pubertijd (ik was 18) veranderde er veel en ben je zelf al enorm aan het nadenken. De scheiding kwam hard aan en zorgde ervoor dat ik in de knoop kwam met mezelf. Dat geldt misschien ook wel voor jouw kinderen van 13 en 16. Dat mijn vader mij de eerste stap liet maken en niet andersom, heb ik echt als heel fijn ervaren. Bovendien heeft het er juist voor gezorgd dat ik oprecht interesse toonde in zijn vriendin, waardoor wij meteen een goede klik hadden.
Ook lijkt het me goed voor je om je af te vragen waaróm je kinderen er nog niet klaar voor zijn. Ik zou dat gewoon vragen, zodat je samen misschien stappen kunt maken en de situatie langzaam steeds beter kunt maken. Als het fijner voelt om dit in een brief te schrijven, is dat ook een mogelijkheid. Zorg dat je quality time plant met je kinderen, ook 1 op 1 zonder anderen erbij. Zodat je goed blijft communiceren en tegelijkertijd je kinderen de tijd en ruimte geeft om te wennen. Uiteindelijk zullen ze klaar zijn om jouw partner én die van hun vader te ontmoeten.
Ieder kind wil dat zijn ouders gelukkig zijn.
Ik wens je veel sterkte met het herstellen van jullie band:-)
Yannick