Anoniem (39 jaar) in Vragen van ouders
‘Ik wil alle dagen bij jou zijn’
Hallo,
Ik zit met het volgende. Mijn dochter (10 jaar) heeft er erg veel moeite mee om naar haar vader te gaan. Haar broertje(7 jaar) heeft er minder last van maar geeft ook vaak aan ‘ik wil alle dagen bij jou zijn’. Ze gaan 1 avond in de week en om het weekend. Mijn dochter is een paar uur van tevoren erg stil en trekt witjes weg. In gesprekken met haar geeft ze aan dat ze niet naar papa wil, ze mist mij ‘gewoon’ heel erg. Hij toont weinig betrokkenheid en ‘zit steeds op zijn mobiel’ zoals ze zegt. Ik merk aan haar dat ze heel relaxed is als ze een paar dagen weer bij mij is. Maar als het moment komt dat ze naar hem toe moet wordt ze erg verdrietig. Ik weet niet wat verstandig is, geen ruimte geven en zeggen dat dit nu eenmaal de afspraak is en dat ze naar haar vader moet omdat het haar vader is? Of echt luisteren en uitgaan van wat haar gelukkig maakt…als zij het voor het zeggen hadden willen ze hun vader af en toe zien maar daar niet slapen..Ze kan ook niet niet echt aangeven waarom ze het niet wil..het voelt niet fijn en ze wil echt bij mij zijn.
Hoi,
Ik kan je niet zeggen wat je moet doen.. De kinderen zijn het meest bij jou en voelen bij jou op je gemak. Toch is het belangrijk dat ze hun vader zien. Geef aan dat je afspraken hebt gemaakt met hun vader. Als je goed kan communiceren zou je de vader van jullie kinderen kunnen aangeven dat de kinderen zich niet op hun gemak voelen bij hun vader. Ik hoop dat de vader daardoor de kinderen meer aandacht gaat geven. Ik ben wel van mening dat de vader niet de hele tijd aandacht hoeft te geven. De kinderen kunnen met vrienden spelen of zelf achter een computer spelen, lezen, etc. Daar zal een balans in moeten komen. Als de kinderen bij jou, de moeder, zijn krijgen ze ook geen 100% aandacht.
Het kost de kinderen tijd om te aclimatiseren en bij de vader is de totale zorgtijd veel korter dan bij de moeder…
Hoi,
het is inderdaad geen makkelijke situatie. In mijn praktijk merk ik dat de ouders nogal eens wat stappen overslaan in hun scheidingsbemiddeling en dat de rol van de kinderen weleens onderschat wordt. Zij hoeven niet te weten waarom jullie gaan scheiden, wel hoe jullie het na de scheiding in overleg gaan doen. Wat spreken jullie af over de kinderen en leg dit aan de kinderen uit, waarbij het erg belangrijk is om met de leeftijd van de kinderen rekening te houden. Ouders blijven altijd ouders en na de scheiding worden zij ex-partners en hier kunnen zij een collegiale samenwerking van maken. De scheiding is de keuze van de ouders en niet van de kinderen. Probeer om met je ex-partner te praten hoe het nu gaat met de kinderen en hoe hij dit ervaart. Misschien heeft hij ergens hulp bij nodig en kunnen jullie iets van elkaar leren. Wat de een heel makkelijk kan, vindt de ander misschien niet zo makkelijk. Wat elk kind nodig heeft en ook elk mens, is dat hij of zij gezien, gehoord en begrepen wordt. Probeer eens zonder oordeel te kijken wat er gebeurt en bespreek dit met elkaar. Wat zou een eventuele oplossing kunnen zijn? Geef het als ouder niet op en welk advies zou je een collega geven?
Heel veel sterkte en liefs
Hoi,
Ook ik herken dit. Mijn zoon van 9 geeft ook aan niet naar zijn papa te willen. Ondanks alle pogingen om hem toch te laten gaan ( het is zo vastgelegd, afgesproken), wil hij liever niet. Redenen te over om voor hem niet te gaan. Zijn papa stelt hem regelmatig teleur, door o.a. afspraken niet na te komen. Heel erg dwingend te zijn. We hebben al van alles geprobeerd. Mijn zoon heeft kindertherapie gehad. Heeft samen met zijn papa een gesprek bij deze therapeute gehad. Maar dan gaat het een paar weken goed en daarna weer drama.
Hoi,
je verhaal kwam mij bekend voor ik heb een tweeling van 10, hun papa is nu een jaar weg woonde na 4 maanden al samen met een vrouw en zoon van 8. na veel drama sessie met een van de 2 is de politie gebeld en jeugd zorg nu onder toezicht maar help niet. ze zeggen je ben allen daarom willen ze niet en ik geloven het niet.. elk keer drama maar ja wat kan je doen…mijn ex wil kost wat het kost de kinderen maar als je ex rustig kan en wil opbouwen gaat het misschien over