Liza (31) in Vragen van ouders

Hoor ik er wel bij?

Hoi allemaal!
Sinds een paar jaar ben ik stiefmoeder van drie hele leuke jongens van 8,11 en 15. Heel blij ben ik dat het contact tussen hun vader (mijn vriend) en moeder goed is. Ook het contact tussen hun moeder en mij is prima! Waar het contact eerst (misschien ook wel logisch na een vrij heftige scheiding) nogal stroef verliep, gaat het nu heel goed. Zo goed dat ze steeds vaker met z’n vijven dingen samen ondernemen. Zelf kom ik uit een gezin waar mijn ouders een vechtscheiding hadden en er veel sprake was van ouderverstoting. Ieder kind gun ik dus heel erg twee ouders zoals de ouders van mijn stiefkinderen.
Heel stom voel ik ook ergens een beetje jaloezie. Zo wordt mij niet gevraagd of ik ergens bij wil zijn of hoor ik het pas achteraf. Mijn vriend neemt het niet heel serieus want alles gaat toch prima zo? “Mag” ik als stiefouder wel iets met dit gevoel of moet ik het laten? Is het belangrijk dat ze dingen samen blijven doen? Gaan de jongens mij wel zien als aanvulling op hun leven als ik ook niet bij “het gezin” word betrokken?
Liefs

2 reacties

  1. kaylee op 19 april 2018 om 10:21

    beste Liza, wat fijn dat je jouw verhaal deelt met ons. ik vind het fijn om te lezen dat je het hun in ieder geval heel erg gunt om met beide ouders goed contact te hebben. ik snap jouw standpunt erg goed, en dat hier ook een lichte jaloezie bij kan komen kijken, ik denk dat ik dit persoonlijk ook zou hebben. wat ik zou adviseren is om hier toch nog een keer zo goed mogelijk met uw vriend over te hebben. hij is namelijk de enigste die hier iets aan kan doen. misschien kunt u aangeven dat je wat meer betrokken wilt worden, of dat je liever de uitjes met de moeder ook bij wilt wonen, maar misschien helpt het ook al een hele hoop dat hij gewoon van te voren verteld wat er gedaan gaat worden of wat ze gaan doen etc. dan voelt het voor u niet alsof het achter uw rug om is gedaan. daarbij wil ik ook zeggen dat ik vind dat wanneer uw vriend zegt ”het gaat toch prima zo?” dat jij echt wel mag zeggen wat jouw gevoel daarbij is, wanneer u uw gevoel verteld aan uw vriend, en dit zo goed mogelijk beschrijft naar hem, is het altijd nog aan hem wat hij hiermee doet. je kunt hem in ieder geval vragen om rekening te houden, en daarbij klinkt het totaal niet stom dat u hier jaloezie bij hebt zitten, dit lijkt mij toch wel enigszins normaal.
    hopelijk heeft u wat aan deze tips!

    liefs, kaylee

  2. Laila op 11 april 2018 om 16:51

    Beste Liza,

    Wat een eerlijke en open vraag! Het is natuurlijk heel vervelend dat jij je zo voelt, maar wel goed dat je hier iets mee wil gaan doen! Mijn ouders zijn ook langere tijd gescheiden en mijn ouders hebben beiden wel diverse relaties nog gehad, waardoor ik dus heel wat ervaring heb met stiefouders. Mijn vader heeft eigenlijk sinds de breuk maar een serieuze relatie gehad en in het begin verliep dit allemaal prima (ik was 15 toen zij een relatie kregen), tot zij dus inderdaad het gevoel had dat ze dingen over mij te zeggen had e.d. Dit werkte bij mij heel erg op mijn zenuwen want zij was immers niet mijn moeder en dat zou ze ook nooit gaan worden. Ik vond/vind het prima dat zij de vriendin van mijn moeder is, maar we zullen nooit echt familie worden, en dat klinkt heel hard, maar ik heb een moeder en dat is voor mij voldoende. Zij is inderdaad ook (wel eens) jaloers op de relatie tussen mij en mijn vader waardoor onze relatie ook weer stroever gaat lopen. In mijn situatie is het inderdaad fijn als het goed loopt, maar ik hoef haar niet heel erg te betrekken in mijn leven. Nogmaals, dit komt denk ik ook omdat wij elkaar niet zo heel erg goed liggen en wellicht heeft de leeftijd hier ook wel een rol in gespeeld. Daarnaast heeft mijn moeder ook diverse relaties gehad, mannen waar ik het heel goed mee kon vinden, maar ook zij hadden niet veel over mij te zeggen en waren gewoon een onderdeel van mijn leven. Dat vond ik heel erg fijn. Een vriendinnetje van mij daarentegen heeft haar stiefvader helemaal geadopteerd als haar eigen vader (helaas is haar vader ook overleden en kregen haar moeder en stiefvader op een jonge leeftijd een relatie, dus ook dit zal een rol hebben gespeeld). Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is dat er zo ontzettend veel verschillende situaties mogelijk zijn en het enige om jouw twijfel weg te kunnen nemen is denk ik om met de kinderen te praten. Hoe zien ZIJ jou? Wat verwachten ze van je, als persoon-zijnde maar ook binnen het gezin? Ik zelf had het in de situaties die ik heb meegemaakt dat mijn ouders/stiefouders met MIJ hadden gepraat in plaats dat alles via via moest gaan. Zo ontstaan er aannames, gevoelens die wellicht misplaatst zijn of die verstopt raken waardoor er wrok/ruzie kan ontstaan. Geef de hoop niet op! Op een manier pas jij binnen de familie, alleen misschien hoe en wat jouw rol hierin is moet je nog even onderzoeken! Heel veel sterkte en succes er mee!

Laat een reactie achter