3 reacties

1. Myrthe op 18 september 2019 om 12:19

   Hey Erica,

   Dapper van je dat je deze vraagt durft te stellen op het forum! Mijn ouders vertelde toen ik 4 jaar oud was dat ze gingen scheiden. Mijn broers waren toentertijd 8 en 12 jaar oud dus zij hebben dit gesprek heel anders ervaren dan ik. Mijn ouders hebben ons aan de eettafel gezet op een dag. Ik zat op schoot bij mijn vader en zij vertelde ons dat papa ging verhuizen omdat mama en papa niet meer met elkaar wilden zijn. Ik kan mij nog goed herinneren dat ze mij die avond naar bed brachten en individueel met mij gingen praten over de situatie. We kletsten over dat ze ontzettend veel van ons hielden en dat ze beide heel erg hun best gingen doen voor ons. Gek hè? Dat ik dit gesprek om zo’n jonge leeftijd nog herinner. Als ik hieraan terugdenk voel ik mij blij en comfortabel bij de manier dat ze dit hebben aangepakt. (Dit verschilt natuurlijk per kind)

   Mijn ouders hebben dit helaas niet in de jaren na de scheiding gedaan, maar ik had het prettig gevonden als zij soms nog met mij in gesprek gingen over de scheiding. Het is als kind soms lastig om je gevoelens en gedachtes in woorden om te zetten. Daarom is het belangrijk dat je zelf het initiatief neemt om naar je kind te luisteren. Dit is niet alleen prettig voor je kind, maar ook voor jezelf omdat je hierdoor beter weet wat er in het hoofd van je kind omgaat. Daarnaast geef je het kind ook het gevoel dat ze op latere leeftijd zelf kunnen beginnen over de scheiding. Je creëert hierdoor een veilige en open omgeving voor beide partijen.

   Hopelijk heb ik je een beetje kunnen helpen door mijn eigen ervaring te vertellen!

   Heel veel succes <3

   Liefs, Myrthe.

   
   
   
2. Sanne op 21 augustus 2019 om 22:26

   Hoi Erica,
   Wat goed dat je je vraag stelt op het forum! Ondanks dat ik 11 jaar was toen mijn ouders vertelden dat ze gingen scheiden, wil ik wel proberen om advies te geven. Ik ben zelf ook een gevoelig persoon en merkte voordat mijn ouders vertelden dat ze gingen scheiden al een verandering in de sfeer thuis. Als ik terugkijk op die periode, vond ik het fijn dat mijn ouders zo snel mogelijk hadden verteld dat ze gingen scheiden. Wanneer jullie besluiten om het te vertellen aan jullie zoontje, zal ik vooral dicht bij jezelf blijven. Toen mijn moeder dit tijdens de scheiding niet deed, merkte ik dit namelijk al vrij snel en vond ik het niet fijn dat ze niet eerlijk was geweest. Wat jouw zoon ervan zal begrijpen op het moment dat jullie het vertellen durf ik niet te zeggen, maar ik zal proberen zo open mogelijk proberen te staan voor vragen en dit ook tegen hem zeggen. Dat hij bijvoorbeeld altijd naar jullie toe mag komen als hij iets niet begrijpt, etc.
   Ik hoop dat je nog iets aan mijn advies hebt en ik wens jullie heel veel succes!
   Liefs, Sanne

   
   
   
3. Anique op 11 augustus 2019 om 16:24

   Hoi Erica,
   Dankjewel voor je bericht op het forum! Ik vind dit een lastige situatie en moet eerlijk zeggen dat ik niet meer precies weet hoe mijn ouders dit hebben gedaan. Zelf was ik 9 dus had ik iets meer besef van wat er aan de hand was, maar kwam het voor mijn gevoel alsnog vrij plotseling. Omdat je aangeeft dat jullie zoon gevoelig is en snel dingen oppikt is het misschien een idee om het scheiden/uit elkaar gaan voorzichtig aan hem te introduceren. Doen jullie misschien aan voorlezen? Er zijn volgens mij een hoop boeken (bedoeld voor jonge kinderen) om uit te leggen wat er gebeurt als papa en mama uit elkaar gaan. Misschien is het een mogelijkheid om dit voorzichtig te proberen. Daarnaast vond ik zelf de stap van verhuizen erg groot (en het feit dat mijn vader dus niet meer in hetzelfde huis woonde). Het had mij wel fijn geleken om dit een beetje af te bouwen, dus niet ineens de verdeling tussen beide ouders te hebben, maar af en toe nog wel samen te zijn en dit langzaam af te bouwen.

   Hopelijk helpt mijn reactie een beetje en laat gerust nog eens een berichtje achter op het forum!

   Succes en liefs,
   Anique