Thijn (50 jaar) in Vragen van ouders
Hoe stopt het?
Hallo,
ik wil een vraag voorleggen waar ik al een lange periode mee rond loop.
10 jaar geleden ben ik gescheiden van de moeder van onze zoon. Tot 2,5 jaar geleden ging de omgangsregeling redelijk goed. Strubbelingetjes hier en daar maar over-all goed.
De laatste 8 jaar is de communicatie met mijn ex verslechtert. ik heb altijd het gevoel gehad dat onze zoon werd opgejut. uiteraard kan ik dat niet bewijzen. wel zijn er uitspraken gedaan door mijn zoon waaruit ik kan opmaken dat er niet positief over mij en mijn situatie werd gesproken.
2,5 jaar geleden is de bom gebarsten. Mijn zoon, nu 15 jaar, wil niet meer naar mij toekomen. direct heb ik gevraagd om de omgang te herstellen en laten heb ik dat ook via de rechter geeist. Ondertussen is de raad voor kinderbescherming, bureau jeugdzorg er aan te pas gekomen.
Mijn zoon vertoont verschillende reacties waaruit op gemaakt kan worden dat hij klem zit. Feit dat RvK en BJZ erbij betrokken zijn geeft al aan dat het een enorme toestand is geworden.
De rechter heeft op enig moment uitgesproken dat we mediation moeten gaan volgen. Nu, 2 jaar verder en 4 mediatoren verder staan we nog steeds op hetzelfde punt.
Communicatie staat op nul. Omgang met mijn zoon is er niet. 1 keer heb ik hem in een ‘zwaar geregiseerd’ gesprek gezien.
uiteraard ben ik er van overtuigd dat mijn zoon wordt ‘bespeeld’ ik denk zelf aan een PAS syndroom. Deze veronderstelling wordt niet gedeeld door BJZ.
Al met al een drama. Nu las ik in een bijlage van de Volkskrant een artikel waarin de kreet, een vechtscheiding is kindermishandeling, gebruikt. En ja, ik moet dat onderschrijven.
Nu mijn vraag; hoe stoppen we dit. ik wil dit niet meer. Ik kan wel roepen; ik heb dit nooit gewild.
Maar hoe stop ik dit.
Mijn zoon zit duidelijk klem!! helpt het als ik ‘weg’ ga? dan is de klem weg.
Wellicht kan iemand mij helpen.
Beste Thijn,
Bedankt voor je bericht, ik hoop dat ik kan helpen.
Door hebben dat je zoon het slachtoffer van de situatie is, en niet jezelf is de eerste stap. Jezelf als één van de vuren waartussen hij in staat zou de klem in een zekere manier weghalen, maar op een andere manier ook helemaal niet. Als jij niet meer voor hem klaar staat heeft hij helemaal geen opties meer behalve zijn moeder en wat lijkt op haar manipulatie. Dus mijn advies is om jezelf uit te strijd te halen als een partij, maar niet om jezelf weg te halen van je zoon. Mijn moeder probeerde mij te manipuleren tot het haten van mijn vader, ik heb ook een vechtscheiding mee gemaakt. Maar omdat mijn vader op een gegeven moment besloot niet meer te vechten, om mij de ruimte te geven en te zorgen dat ik wist dat hij er altijd voor mij was zonder dat ik met hem rekening hoefde te houden zoals ik met mijn moeder rekening moest houden, had ik een mogelijkheid tot vrijheid.
Dit is een lastige situatie, zeker als er al zoveel is gebeurd. Mediation is altijd een goede stap vind ik, maar als er maar één van de twee daar niet wilt zitten werkt het natuurlijk niet. Een goede poging daarin is onthouden over wie het echt gaat, jullie zoon. Maar als zij dat niet kan doen heeft het soms weinig zin.
Hou alsjeblieft op met vechten, om te zorgen dat jij je zoon geen pijn meer doet. Maar hou niet op met er voor hem zijn. Als het contact verbroken is, is dit lastig. Mijn voorstel zou zijn om aan hem te schrijven, brieven of misschien beter: e-mails (hoeft zijn moeder het niet te zien en is het zijn keuze of zij het weet). Laat hem weten dat jij er voor hem bent als hij dat wilt. Dat je om hem geeft en hem geen pijn wilt doen. Dat het je spijt doet alles wat er gebeurt is en je hem graag wilt helpen. Allemaal dingen die je hier laat weten dat je voelt, maar hij moet het ook weten. Belangrijk is wel dat je geen druk op hem uit oefent. Laat weten dat je deur open staat voor hem, maar het zijn keuze is. Het is de taak van een ouder om voor zijn/haar kind te zorgen, maar als een kind in zo’n situatie kan je vergeten dat dat zo hoort, en kan je voelen alsof je sommige dingen niet kan vragen. Laat hem weten dat je wilt helpen, zoals hij dat wilt en zoals hij denkt dat het hem blij zal maken. Alleen hij kan je vertellen hoe de situatie beter zou kunnen worden.
Hou er ook mee rekening dat het weleens lastig zou kunnen zijn voor hem om weer contact te maken. Het kan dat hij niet weet wat hij moet doen, en zeer waarschijnlijk zal het hem wat tijd kosten om te reageren. Als hij dat na een paar weken niet gedaan heeft, stuur misschien een klein luchtiger berichtje. Belangrijk voor hem om te weten is dat je van hem houdt, er voor hem bent maar dat het verder zijn keuze is.
Veel succes.