Amina (44) in Vragen van ouders
Gewoon nog kind kunnen zijn
Hi,
Ik ben de nieuwe partner van mijn vriend en het contact is prima tussen de 2 kinderen en mij. Ik merk echter dat de zoon van 16 geen vrienden heeft. Hij gaat met ons naar de bios en uit eten. Maar niks met vrienden, hij heeft wel 1 vriend nog over van de basis school maar die heeft t steeds drukker dus niks afspreken. Op de basis school had hij veel vrienden die ook naar huis kwamen. Hij was 9 toen zijn ouders gingen scheiden, erg gevoelig en zowat symbioot naar zijn moeder toe die nu in de overgang zit en haar klachten constant deelt en depri is. Hoe kunnen wij hem stimuleren om vrij met vrienden uit te gaan? Gewoon nog kind te kunnen zijn?
Lieve Amina,
Bedankt voor je bericht op het forum en wat ontzettend fijn dat er goed contact is tussen jou en de kinderen van jouw vriend!
Toen ik 18 was, zat ik een beetje in dezelfde situatie als de zoon van jouw vriend. Mijn beste vriendinnen waren allebei verhuist (gelukkig wel binnen Nederland) en dit vond ik soms best lastig. Uiteindelijk hebben we nieuwe manieren geleerd om contact te hebben, vaker appen bijvoorbeeld en echt plannen maken. Ook kreeg ik toen weer contact met een vriendin die ik al lang niet had gezien. Ik ben niet echt het type dat graag uit gaat, dus af en toe ga ik eten of iets leuks doen met vrienden, maar ik vind het ook erg leuk om met een van mijn ouders iets te gaan doen. Ik snap dat je je zorgen maakt, mijn moeder maakte zich destijds ook wel eens zorgen om mij. Ben je hier met hem over in gesprek gegaan? Misschien is het prettig als jullie het er op een informele, ontspannen manier over kunnen hebben. Het kan namelijk zijn dat hij zich er voor schaamt dat hij niet zo veel vrienden heeft of niet zo vaak met mensen afspreekt. Maar het kan ook zijn dat hij hier voor gekozen heeft, omdat het hem bijvoorbeeld rust brengt.
Malou een mooi blog geschreven over eenzaamheid, misschien kun je daar nog tips of gespreksopeningen uit halen? Je vindt het blog hier; https://www.villapinedo.nl/blog/eenzaamheid/
Tenslotte, misschien vindt de zoon van jouw vriend het prettig om af en toe met een buddy te appen? Dit kan ook als hij misschien niet altijd hele heftige problemen ervaart ten gevolgen van de scheiding, maar gewoon af en toe even wil kletsen. De link is hier te vinden: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/
Heel veel succes en liefs,
Vivian.
Hoi Amina,
Wat goed dat jij dit forum gevonden hebt! En wat ontzettend fijn te lezen dat het contact tussen jou en de kinderen van jouw vriend goed is. Wat mooi is dat!
16 is natuurlijk een super lastige leeftijd. Zo’n fase waarbij veel jongeren sowieso al niet lekker in hun vel zitten. Laat staan met gescheiden ouders. En dan is het ook nog eens lastig om vrienden te maken. En wil je eigenlijk wel vrienden of zitten er toevallig geen mensen bij die jij beter wilt leren kennen. Heb je weleens gevraagd of hij wel vrienden zou willen? Het kan zijn dat contact maken moeilijk is maar ook dat hij gewoon graag op zichzelf is. Bij jullie hoeft hij nergens op te letten want het is zijn veilige thuis maar in andere omgevingen kan het onveilig aanvoelen. Wat is zijn mening mbt vriendschappen? Heeft hij hobbies waarbij hij in contact kan komen met anderen? Misschien heeft hij wel een grote online vriendengroep waarmee hij tijdens het gamen veel communiceert. Ik nam op mijn 16e ook niet veel vrienden mee naar huis hoewel ik zeker wel vrienden had. Ik vond het gewoon thuis prima zoals het was en die vrienden zag ik dan wel op school of bij mijn sportgroep.
Wel vervelend dat zijn moeder haar lijdensweg zoveel deelt. Ik kan mij dan ook extra voorstellen dat ik daar al mijn vrienden vandaan ga houden want dat hoeft niemand te weten. Het is fijn dat hij bij jullie zo in zicht is en mee kan met leuke dingen doen. Blijkbaar staat hij erg open voor jullie en hoe jullie met hem omgaan is dus fijn. Zulke onderwerpen kunnen jullie dan beter met elkaar gaan bespreken. Waar ligt zijn behoefte en wat vind hij lastig/leuk/bijzonder/moeilijk?
Ik hoop dat jullie dit samen kunnen op pakken als gezin.
Liefs,
Sabine
Hallo Amina,
Bedankt voor je bericht en wat fijn om te horen dat jij zo mee denkt, ondanks dat hij niet je zoon is.
Je zou kunnen voorstellen om hem wat meer in contact te brengen met de buitenwereld. Misschien stimuleert dit inderdaad wel en zorgt dit ervoor dat hij zich weer fijner voelt. Maar als je merkt dat hij hier even echt geen behoefte aan heeft, zou ik hier niet mee doorgaan. Je voelt denk ik zelf aan hoe ver je hierin kunt gaan. Kinderen van deze leeftijd kunnen ook al snel geïrriteerd raken door zoiets, dit had ik vroeger ook. Dus ik zou zeggen, probeer het uit maar ga er niet teveel mee doordringen als je weerstand merkt. Misschien is het gewoon even een fase in zijn leven en het aantal vrienden van iemand, zegt ook niet zoveel natuurlijk.
Ik wens je veel liefs,
Anne