Saskia (42) in Vragen van ouders

Gevolgen na ouderverstoting

Ik heb een vraag over ouderverstoting en de gevolgen daarvan. Inmiddels 4 jaar gescheiden. 3 kids waarvan alleen de jongste nog om het weekend naar papa gaat. De oudste twee hebben ervoor gekozen om het contact met papa te verbreken. Er is sprake geweest van huiselijk geweld. niet alleen naar mij maar ook naar de kids. De angst die daarbij kwam kijken is een van de redenen dat zij niets meer met papa te maken willen hebben. Jongste zoon is 7, dus die heeft niets te kiezen. Ik vraag mij af wat de gevolgen zijn voor de kinderen. En hoe ik ze kan helpen? Ik probeer neutraal te blijven over vader, al valt dat soms niet mee. Als hij zn kids uitscheld is er weinig wat ik kan zeggen of doen om dit uit te leggen of te ondervangen. Ook hun angst snap ik omdat dit zo herkenbaar is. Wat kan ik doen om mijn kinderen te helpen?

2 reacties

  1. Mehtab op 27 juni 2017 om 11:41

    Beste Saskia,

    Bedankt voor het delen van je berichtje op het forum. Het is heel naar om huiselijk geweld mee te maken. Als kind had ik ook heel erge angst dat het zich weer zou herhalen, waardoor ik afstand nam van mijn vader en moeder. Het fijnste wat ik toen vond, was dat mijn ouders tijd voor me vrij maakten en oprechte aandacht aan me gaven., Dit kunnen dingen zijn zoals, samen fietsen, samen tekenen, wandelen of samen naar de bios. Hele simpele manieren, om je kind weer het gevoel van veiligheid te geven. Kleine momenten zijn dan ook heel erg belangrijk voor het vertrouwen van de kinderen en dat heb ik als kind ook heel erg ervaren.

    Ik hoop dat dit berichtje je kan helpen!

    Veel liefs en succes,
    Mehtab

  2. Felicia op 26 juni 2017 om 18:43

    Hoi Saskia, goed dat je een berichtje hebt geplaatst op het forum met je vragen. Wat een onwijs vervelende situatie! Ik heb 4 jaar geleden ongeveer hetzelfde meegemaakt als uw kinderen nu doormaken. Bij mij is het zelfs zo ver gekomen dat de rechter erbij moest komen 3 jaar geleden. Ik woon inmiddels bij mijn vader en heb helemaal geen contact meer met mijn moeder sinds de uitspraak die de rechter toen heeft gedaan. Wat ik erg fijn vond en nog steeds vind om te praten met iemand die er volledig buiten staat, niet aan de kant van vader en niet aan de kant van moeder maar aan de kant van het kind; een psycholoog. Ik heb daar heel erg veel aan omdat ik mijn verleden dan een beetje een plekje kan gaan geven. En omdat ik ook erg angstig was hebben ze mij manieren geleerd hoe ik daar beter mee kon omgaan. Goed dat je neutraal blijft tegen de kinderen, ze maken immers al genoeg mee door hun vader. Het belangrijkste is dat je er bent voor je kinderen. Ik neem aan dat zij, net als ik en ieder ander kind het heel prettig zouden vinden om iemand te hebben waar ze mee kunnen praten en waar ze op terug kunnen vallen zonder uitgescholden te worden.
    Ik hoop dat je iets hebt aan mijn tips!

    Sterkte en veel liefs,
    Felicia

Laat een reactie achter