Gareth (39) in Vragen van ouders
Ervaringen afstand ouders
Ik ben 6 jaar gescheiden en hebt twee kinderen van 9 en 11.
Ik heb sinds een jaar een vriendin en oriënteer met haar te gaan samenwonen.
We hebben het plan om zo lang de jongste nog op de basisschool zit, op of in de buurt van mijn huidige woonplek te blijven wonen. Maar in de toekomst 30 km verder op te gaan wonen. De afstand met moeder is nu al 15 km verderop. En dat zal dus blijven, alleen woon ik dan 15 km noordelijker ipv 15 km zuidelijker
Dit zou betekenen dat de kinderen, in elk geval de oudste zo goed als zeker van school zal moeten verwisselen en dat ze de plek verlaten waar zijn opgegroeid.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van ouders en of kinderen van gescheiden ouders die op een afstand van laten we zeggen 25 tot 40 km afstand van elkaar wonen. Hoe is dat voor kinderen rond de 12? Hoe doe je dat met school, sporten en reizen als je zowel regelmatig bij de vader woont en dan weer bij de moeder? Wat bevalt goed, qua sport, school en woonplek(ritme)keuze? Wat zijn voordelen, wat zijn nadelen? En wat is vooral niet aan te raden?
Hoi Gareth,
Dankjewel voor het stellen van je vraag op ons forum. Wat lief dat je van tevoren al nadenkt over hoe het voor de kinderen is.
Mijn ouders gingen scheiden toen ik 13 was. Ik vond het erg lastig dat ik net gewend was op school en alles ineens ging veranderen. Wat ik het meest vervelend vond was het heen-en-weer gesleep met spullen. Ik vond het erg fijn dat mijn ouders op een gegeven moment de afspraak kregen dat ze mij (en mijn broer) elke week op zondag met alle spullen naar de ander brachten. Zondag ochtend was dan altijd een beetje een speciaal moment, het laatste ontbijt van de week samen, voordat we weer naar de ander gingen. Daarnaast vond ik het erg fijn dat mijn ouders vragen aan mij stelde over hoe het voor mij was.
Vanuit mijn eigen ervaring wil ik je dan ook graag een aantal tips meegeven:
* Praat met de kinderen over hoe zij het vinden. Ook al zijn ze nog jong, ze kunnen waarschijnlijk wel vertellen wat ze fijn vinden (en wat juist niet).
* Wees duidelijk over wat er precies gaat gebeuren.
* Probeer samen mooie positieve momenten te hebben, waar jullie ook wonen.
Ik hoop dat je iets aan mijn reactie hebt. Ik wens je heel veel succes met de beslissing en heel veel geluk met je kinderen en nieuwe partner.
Groetjes,
Danique
Beste Gareth,
Wat goed dat u ons forum heeft gevonden en uw verhaal met ons deelt! Ik kan me voorstellen dat u ermee in uw maag zit om deze beslissing te maken. Het is een moeilijke beslissing, daarom is het goed van u dat u ons om advies vraagt!
Ik zal u kort iets vertellen over mijn eigen situatie. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 8 was en mijn vader nog een keer toen ik 12 was. Beide keren heb ik van woonplaats moeten wisselen. De eerste keer, toen ik 8 was, vond ik het wel erg jammer, want ik had veel vriendinnen waar ik toen woonde en een hele fijne basisschool. Wij zijn in de zomervakantie verhuist. Na de verhuizing merkte ik al gauw dat ik nieuwe vriendinnen maakte. Ik woonde in een straat met veel kinderen van mijn leeftijd en op mijn nieuwe school was iedereen aardig tegen mij.
Dit is voor mij dus een makkelijke overstap geweest. De sport die ik in mijn oude dorp deed, ging ik ook in mijn nieuwe dorp doen. Het enige nadeel was wel dat ik wat verder weg kwam te wonen van de rest van mijn familie, maar dat was gelukkig maar een kwartiertje verder rijden.
De tweede verhuizing was voor mij heel anders. Hoe soepel de eerste ging, zo stroef ging de tweede. Ik zat toen op de middelbare school in klas 2 en ik moest midden in het jaar van klas wisselen. Dit vond ik erg moeilijk. Op de middelbare school maakte ik minder snel nieuwe vrienden en in mijn wijk woonde geen jongeren. Daardoor voelde ik mij soms eenzaam en vond ik het erg moeilijk om mij op mijn plek te voelen. Ik ben wel blijven turnen, maar bij een andere vereniging. Daar hadden ze ook geen groep van mijn leeftijd, dus ben ik overgestapt naar een andere sport. Dit was rond de zomer. Na de zomer kregen wij nieuwe klassen, waardoor ik, ook omdat ik overgestapt was van sport, nieuwe vriendinnen heb kunnen maken. Dit heeft dus best een tijdje geduurd en voor mij was dat erg moeilijk. Mijn moeder woonde na deze scheiding ook verder weg, waardoor wij niet meer op de fiets langs konden. Ik was afhankelijk van het openbaar vervoer. Hier wende ik na een tijdje wel aan, omdat ik ook graag naar mijn moeder toe wilde.
Ik heb u nu een stukje over mijn ervaring verteld. U geeft aan dat u niet goed weet wat u in deze situatie moet doen en wat wijsheid is. Heeft u hier al met de kinderen zelf over gesproken? Wat willen zij? Geef ze even de tijd om na te denken als u het verhuisnieuws brengt; dit kan soms best hard inslaan bij kinderen. Wat betreft het reizen kunt u ook overleggen met uw kinderen. Hoe zien zij dat? Kunnen ze al met het OV of moeten ze dan nog gebracht worden? Uw kinderen kunnen u in deze situatie het best vertellen wat zij graag willen.
Ik hoop dat u iets aan de tips hebt en wens u veel succes!
Liefs,
Evelien