Wendy (47) in Vragen van ouders

Erover praten

De dochter van mijn man die elk weekend al 7 jaar in mijn leven is heeft vorig besloten weg te blijven en mij niet meer te willen zien. Ik ben in haar huis gaan wonen met haar vader en mijn kinderen ( 6 en 9)en zij ging door de weeks bij haar moeder wonen.
Nu zijn we allemaal een jaar in therapie geweest. Zij heeft emdr gehad om e.e.a. te verwerken en wij als opvoeders en ouders hebben met elkaar met een gezinscoach een jaar lang gesproken. Zij is met haar vader elk weekend bij haar oma gaan wonen. Ik was dan met mijn eigen kinderen. Nu is ze er bijna weer aan toe om de weekenden bij ons te gaan wonen. Ik wil als eerste contact met haar eigenlijk praten met de therapeuten erbij. Om te vertellen waarom het niet ging en dat wij als ouders niet bij machte waren om het haar naar de zin te maken. Is dit handig /noodzakelijk? Of is praten voor een kind van 15 over wat er gebeurd is tussen ons volwassenen niet fijn. Haar moeder heeft mij jarenlang gemeen behandeld, ze heeft dit bekend. Nu gaan we goed met elkaar om, we gaan samen koffie drinken na de zomer en pakken de terugkomst van hun dochter stap voor stap aan. We kijken er met name naar wat hun dochter wil maar ik vind het wel belangrijk dat er ook gesproken wordt over wat er niet goed ging. Dit om ook herhaling in de toekomst te voorkomen. Zij heeft ADD en haar vader waarschijnlijk ook.

1 reactie

  1. Amber op 21 juni 2019 om 23:01

    Hoi Wendy! Dank je wel voor je vraag hier op het forum. Als ik je verhaal lees, krijg ik het gevoel dat jij een hele betrokken ‘cadeau moeder’ bent voor de dochter van jouw vriend. Wat hebben jullie als samengesteld gezin veel meegemaakt, zeg! Je vertelt aan het begin van het verhaal dat zij besloten heeft dat ze jouw niet meer wilt zien, maar begrijp ik nu ook dat ze het toch weer gaat proberen om bij jullie te komen wonen en jouw dus weer te zien?
    Ik heb in mijn basisschoolperiode acht jaar te maken gehad met een stiefmoeder die mij heel slecht behandelde. Ze vertelde mij dat ik er niet mocht zijn en dat ik minder was dan haar eigen kinderen. Er is meer gebeurd, maar te lang om over uit te weiden :)…Door deze nare ervaringen kreeg ik als kind elke nacht last van enorm heftige en realistische nachtmerries. Mijn vader vroeg aan mij of ik met iemand wilde praten en samen met mijn moeder zochten we een psycholoog. Door haar heb ik veel kunnen praten over de situatie en heb ik op mijn vijftiende ook emdr sessies gekregen. Inmiddels was de relatie tussen mijn vader en stiefmoeder ook al een tijdje over. Ik heb door deze sessies alles een plekje kunnen geven in mijn hoofd. Dit voelde aan het begin heel raar, omdat ik wel over de situatie kon praten maar zonder enige emotie. Dat irriteerde mij wel en hoe meer ik er de afgelopen jaren weer over begon te praten, hoe meer ik de emoties weer voelde en ik er over na ging denken. Je schrijft dat je graag met de dochter van je vriend en een therapeut wil praten over wat er mis ging, zodat jullie daar iets over leren voor in de toekomst. Ikzelf heb me wel eens afgevraagd waarom mijn stiefmoeder mij zo behandelde en soms heb ik het gevoel dat ik haar nog wel eens zou willen spreken om dit te vragen. Uiteindelijk zou ik dit toch niet willen, omdat het toch niet veranderd wat er is gebeurd. Ik ben er zelf van overtuigd dat, wat ik heb geleerd over mezelf en van mijn psycholoog, mij sterk genoeg maakt het in de toekomst beter te kunnen doen. Ik denk dat dit ook voor de dochter van jouw vriend zo is. Zo te lezen hebben jullie gezinstherapie gehad en heeft ze zelf ook het nodige gehad. Ze zal tijdens deze sessies veel hebben moeten praten over het verleden en ik zou haar volledig begrijpen als ze nu in de toekomst wil kijken. Daarnaast begrijp ik jouw gevoel ook dat je bang bent dat het zich weer gaat herhalen. Misschien helpt het eerst om laagdrempelig over deze onzekerheid met jouw vriend en zijn dochter te praten, want misschien lopen zij wel tegen hetzelfde aan. Ik wil je meegeven dat ik hoop dat je kan bouwen op een betere toekomst en hier volledig zelfverzekerd met jullie gezin mee verder kan gaan. Dat jullie in jullie eerste weekend samen kunnen proosten! Succes Wendy! Liefs, Amber

Laat een reactie achter