Anoniem (43) in Vragen van ouders
Dochter wil niet gaan
Voor mij een zeer ingewikkelde kwestie aan het worden!
Mijn (ex)partner en ik liggen nog in scheiding, wij hebben 2 kinderen en zijn nog in onderhandeling met mediation over de afhandeling van het ouderschapsplan en convenant.
Echter gedurende deze periode heeft mijn ex-partner een hersen infarct gehad waardoor zij nu, reeds langere tijd, in het ziekenhuis en nu revalidatiecentrum ligt. Hierdoor heb ik de volledige zorg op mij genomen en zodra zij weer in staat is om voor onze dochter te zorgen zal het weer in co-ouderschap zijn. Nu komt er een kwestie waar ik even totaal géén raad mee heb, mede omdat mijn ex-schoonfamilie zich met de zaak begint te bemoeien (op een zeer vervelende manier).
Mijn dochter (6 jaar) breng ik graag 1 dag in de week bij haar moeder (die verbintenis is belangrijk om te behouden, ook al is er een corona periode), echter wilt mijn dochter zelf niet gaan. Ook niet op meerdere keren aandringen en moet haar verplichten de auto in te stappen. Hoe kun je hier het beste mee omgaan? en wat is het belang van mijn dochter in deze?
Even geen naam
Hoi anoniem, fijn dat je ons forum hebt gevonden om jouw vraag te stellen. Hopelijk kan dit berichtje jou helpen in deze lastige tijd.
Ik sluit mij aan bij het advies van Julian. Als je praat met je dochter, of je andere kind, kom je er misschien achter waarom ze niet graag naar haar moeder in het revalidatiecentrum wil. Dit kan namelijk meerdere redenen hebben. Het kan zijn dat jouw dochter het eng of vervelend vind om haar moeder in zo’n situatie te zien, maar het kan ook zijn dat ze het daar niet leuk vind. En zo zijn er nog meer mogelijke redenen. Afhankelijk van de reden kan je (samen met jouw dochter) verzinnen wat het beste kan helpen. Als jouw dochter het eng vind om haar moeder in een revalidatiecentrum te zien, dan is het misschien goed om het zorgpersoneel te raadplegen. Vaak hebben zij ervaring met bange kinderen en zijn zij bereid om de situatie op een leuke en begrijpelijke manier uit te leggen zodat het voor jouw kind minder eng kan zijn. Als jouw dochter het daar niet leuk vind, kunnen jullie samen misschien wat dingen verzinnen die zij met haar moeder kan doen als ze daar is. Je kan dan aan het zorgpersoneel vragen wat allemaal mogelijk is zodat de activiteiten niet te belastend zijn voor hun moeder. Kortom, als je weet waarom jouw dochter niet naar het revalidatiecentrum wil, kan je samen met je dochter en het zorgpersoneel misschien iets verzinnen dat helpt.
Zelf heb ik nooit een situatie meegemaakt zoals jij hem hier beschrijft, maar ik denk dat ik het als kind fijn had gevonden als mijn ouder naar mij toe zou komen om mijn kant proberen te begrijpen. Als ik terugdenk aan hoe ik was toen ik 6 was, denk ik namelijk niet dat ik zelf die eerste stap had kunnen zetten.
Je vertelt ook dat jouw ex-schoonfamilie zich ermee bemoeit. Weet je waarom dit is? Zou het helpen om jouw ex-schoonfamilie mee te nemen in jouw denkproces? Je kan hen dan vertellen dat je juist nu hun steun goed kan gebruiken omdat deze situatie voor jou net zo ingrijpend is als voor hen. Ook kan je hen vertellen dat je je best doet om de band tussen jullie kinderen en hun moeder te behouden en hard op zoek bent naar een oplossing voor dit dilemma. Misschien kunnen zij dan beter begrijpen hoe jij deze situatie ervaart en wellicht zelfs met je meedenken!
Tenslotte wil ik jou en de hele familie heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd. Mocht je nog een vraag hebben, dan kan je die hier altijd stellen!
Groetjes,
Thalia
Hallo,
Wat fijn dat je Villa Pinedo gevonden hebt en hier je vraag stelt op het forum! Wat een heftige situatie waarin jij je nu bevind.
Wat fijn dat je benoemd dat de verbintenis tussen moeder en dochter belangrijk is, dit is ook zeker waar.
In mijn eigen situatie heb ik besloten om een tijdje niet meer bij mijn moeder langs te gaan. Mijn vader gaf ook altijd aan dat het mijn moeder blijft en dat het goed is om toch die band te herstellen. In die periode had ik daar zelf nog geen behoefte aan en ik vond het fijn dat ik eerste de ruimte had om hier in zelf een keus te maken. Ik heb uiteindelijk ook besloten om het contact met mij moeder weer te herstellen.
Mijn advies is dan ook geef haar de ruimte en verplicht het niet. Ga met je dochter het gesprek aan, wat is de reden dat ze niet naar mama wil? Wat kan er veranderd worden aan de situatie om toch op een leuke manier naar mama te gaan? Blijf ook benadrukken dat het belangrijk is om samen te zijn, vooral nu, maar verplicht niks.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt en dat de situatie snel verbeterd!
Heel veel sterkte in deze lastige tijd .
Vee liefs,
Sangita
Hoi, wat goed dat je vraag hier stelt op het forum! Wat een heftige situatie maak je door, ik snap zeker dat dit helemaal niet gemakkelijk is.
Ik snap dat het een lastig dilemma is waar je nu in zit. Aan de ene kant is het natuurlijk goed te proberen om de band te behouden tussen moeder en kind. Aan de andere kind is het ook de vraag of dit verstandig is als het kind zich hier tegen verweert. Ik denk dat het verstandig is om even met je dochter te gaan praten om te begrijpen waar het probleem zit. Ik denk dat ze vast wel een reden heeft voor het gedrag dat ze vertoont, dus misschien dat je dat eruit krijgt.
Ik denk dat het belangrijk is om de motieven van het kind te begrijpen. Ik denk dat als ik kind zou zijn en om wat voor reden dan ook een ouder niet wil zijn, het niet fijn zou vinden om gedwongen te worden om daar naartoe te gaan. Ik zou zelf dan graag begrepen willen worden door de ‘veilige’ ouder zodat ik me daar gewoon thuis kan voelen. Ik heb alleen zo’n situatie zoals jij hem beschrijft nooit meegemaakt, dus kan ik niet precies vertellen wat jouw kind zou willen.
Mijn advies is dus om het te bespreken met je dochter, en misschien zelfs met de andere dochter. Misschien dat zij er meer over weet of dat zij een ander perspectief op de situatie kan werpen. Ik hoop dat je hier iets mee kan. Ik wens je veel sterkte toe in deze lastige tijd en veel succes!
Lieve groet,
Julian