Jente (13 jaar) in

Ik heb twee moeders, dat vind ik niet zo heel erg.

Ik heb twee moeders, dat vind ik niet zo heel erg. Toen ik wat jonger was, peste mensen me daar heel erg mee, maar ik dacht gewoon lekker : “Schijt!” Nu denk ik daar nog altijd over.

Mijn ouders zitten midden in de scheiding, het werd vertelt midden in het schooljaar. Het zat er wel al aan te komen, dus schrokken ik en m´n zus daar eigenlijk niet zo heel erg van. Mijn ene moeder wou geen geheimen voor ons hebben, maar mijn biologische moeder zei dat wij niet alles hoefde te weten. Voor mij en me zus maakt het niet veel uit.
Nadat ze het hadden verteld, ging het fout!

Ze maakte alleen maar ruzie. M´n biologische moeder drinkt, geen wisky of zo, maar wijn. Na twee glazen, echte glazen, tot aan de nok toe vol kon ze al niet meer fatsoenlijk praten of op haar benen staan. Daar hadden ik en mijn zus erg veel last van, dus hadden we afspraken gemaakt, we praten niet met m´n biologische moeder in het weekend, want dan drinkt ze altijd. Op een zondag had ik een vraag aan m´n moeder over dopen en dat soort dingen. Ik ben zelf niet gedoopt, ik kom namelijk uit amsterdam, maar we zijn verhuisd naar Belgie. Dus op een zondagavond moest ik naar bed, m´n biologische moeder sliep in mijn bed, en ik op een matras bij m´n zus op de kamer. Maar ik liep naar boven en ik ging even bij m´n moeder liggen in bed, en we praatte wat over dopen, uiteindelijk kwamen we uit op iets heel anders.

Ze praatte over vervelende dingen en ik vroeg of ze kon stoppen, maar dat deed ze niet. Dus rende ik huilend naar m´n beneden, m´n andere moeder die trooste me, toen kwam me biologische moeder en noemde me : “Vuile leugenaar !!” Ze deed gemeen tegen mijn moeder en m´n zus en natuurlijk mezelf. Ik was bang voor drie dagen. Na die drie dagen hebben we elkaar volkomen ondertussen genegeerd. Daarna 10 dagen later, heeft ze haar excuses aan me aangeboden. Ik acepteerde het toch maar.

M´n biologische moeder is inmiddels naar Eersel verhuisd, naar Nederland, ze had het blijkbaar in Belgie niet naar haar zin.
M´n zus is met haar mee gegaan, in Belgie kon ze geen dierenarts worden en in Nederland weer wel. Het ging best moeilijk, maar het was wel weer fijn om haar in de weekenden te zien. Een keer vroeg ik een vriendin mee naar Eersel, want er was kermis in Reuzel. En mijn zus durft niet over de kop te gaan en zij weer wel. Het was erg leuk dat weekend.
Totdat m´n moeder vertelde dat ze me in Eersel zou houden.

Daar was ik het niet mee eens ! Ik had het prima in Belgie en wou niet daar gaan wonen! Ik rende toen naar de zolder waar ik en m´n vriendin sliepen. M´n vriendin kwam achter me aan en trooste me. Toen kwam m´n moeder en zei dat m´n gewone moeder mij en m´n zus niet heeft erkend. Maar dat kan ook helemaal niet, dat moet een vader doen. Ze hebben wel gezegd, als de één een ongeluk krijgt gaan we naar de ander en als de ander ook overlijd gaan we naar ons voogd. Maar ons voogd is in 2006 overleden.
Ik rende toen weer terug naar beneden en sloot me op in de badkamer, dat was de enige deur die op slot kon. Ik eisde dat ik m´n andere moeder mocht bellen anders kwam ik er niet uit. Dat mocht uiteindelijk.Huilde en huilde en zei dat ik naar huis wou gaan.
M´n moeder suste me en zei dat het allemaal goed zou komen ! Ik ging douche en pakte al mijn spullen die daar lagen in.
Ik kreeg tijdens het douche nog een smsje van m´n moeder ze zei dat ze me over 20 minuten zou komen halen en dat ik niks tegen m´n biologische moeder moest zeggen. Ik schoot in m´n kleren, poetste m´n tanden.Ondertussen ging de deurbel, ik dacht dat het m´n moeder was. Maar nee … het was een collega/vriendin van m´n biologische moeder. Ik zei netjes gedag en liep weer naar boven.
Ik was klaar met tandenpoetsen toen de deurbel weer ging. Ik vertelde net dat m´n moeder mij en Eline zou komen ophalen.
Ik zei dat ze even moest wachten. Die vriendin/collega zat in de woonkamer. Ik zag in één keer dat elke deur in huis op slot zat.
Ik mocht van m´n biologische moeder, m´n andere moeder niet spreken, zien, aanraken of wat dan ook.
Ik rende naar de achter deur maar die zat dus ook op slot. Toen rende ik weer terug naar de voordeur.
M´n moeder stak haar hand door de brievenbus heen en pakte m´n hand vast, ze zei ondertussen dat het goed zou komen en dat ze me daar weg zou halen en krijgen. Ik huilde en huilde. En schreeuwde dat ik van haar hield, want ondertussen sleurde m´n biologische moeder mee weg. Ik rende terug. Maar ik zakte door m´n knieen. Ik viel dus als het waren gewoon neer.
Ik werd opgetild en naar die vriendin/collega getild en zij trooste me en zei dat ik gewoon moest doen wat voor mij goed was. Ik deed dat. Zij suste me gewoon. Ik omhelsde me m´n vriendin stevig en zei dat ik haar echt nooit meer als beste vriendin kwijt wou. Ik was blij dat ze er was, maar ik vond het zo erg dat ze eigenlijk alles had moeten mee maken.

Ik en m´n vriendin hadden nog heel veel lol. Maar we mochten niet naar buiten want m´n biologische moeder was bang dat ik zou weglopen. Ik mocht alleen maar in dat minnie tuintje zitten. De ouders kwamen haar ophalen, en haar broer kwam mee, ik vind ´m eigenlijk best wel leuk. Die nacht keek m´n biologische moeder om de twee uur.
Ik werd er gewoon moe van. Toen viel ik toch in slaap. Maar vroeg in de ochtend hoorde ik de douche al aan gaan. Mijn zus moest natuurlijk naar school, dus kon ze er niet bij zijn wat er toen gebeurde.

Ik kwam naar beneden nadat Isa weg was, een uurtje later, ik wou toch nog heel even slapen.
M´n biologische moeder maakte een broodje voor me en alles. IK kreeg ook nog een schaaltje met fruit.Toen wou ik gaan praten, over mijn school natuurlijk. Ik ben leerplichtig en ze hield me thuis, ook al was ik niet ziek. Ik zei dat ik deze week terug naar school moest gaan, omdat ik leerplichtig ben ! Ik doe het namelijk hartstikke goed op school, haal alleen maar 10en en 9s.

We kregen weer een heftige ruzie …
Ik schold haar uit, toen pakte ze me bij m´n polsen, dat deed heel erg veel pijn. Ik rende toen weg.
Ik pakte mijn mobiel, rende naar de badkamer en belde m´n echte moeder. Toen kreeg m´n biologische moeder de deur open, natuurlijk ! Met een schroevendraaier. Ze pakte m´n telefoon af, en hing daarom helemaal over me heen, ze leunde als het waren met haar gewicht op mijn rug. Het deed super veel pijn en liet toch mijn telefoon los. Ze drukte m´n moeder weg, ik gilde net super hard voordat ze ophing. Zodat m´n moeder me wel MOEST terug bellen. Ik gooide vanalles toen naar m´n biologische moeder, shampoo en dat soort dingen. Ik gooide me op m´n bed en viel zogenaamd in slaap. M´n biologische moeder dacht dat ik sliep, dus liep ze naar beneden. Ik sloop super zachtjes naar mijn raam, ook al had ik mijn pyjama nog aan en zaten de buren buiten. Ik deed het raam open en haalde de hor weg, zo´n hor, zodat muggen en vliegen niet naar binnen kunnen komen wanneer het raam open staat.
Dat raam was super groot dus die hor ook. En die liet ik op de grond kletteren, niet zo handig dus om weg te glippen. Ik haasde me en zetten één been al uit het raam, ik hoorde m´n biologische moeder de trap op stormen, ik probeerde m´n andere been ook nog. Maar ik was net te laat, m´n biologische moeder sleurde me uit het raam en greep me weer bij m´n polsen en zei dat ik zachtjes moest zijn. Maar als je mij kent dat weet je natuurlijk dat ik dat niet ga doen en schreeuwde : ” Je maakte me leven tot een godverdomme hel !! ” Ik trok me los uit haar handgreep en rende naar beneden.

Ik pakte mijn mobiel vast, liep naar de keuken en trok de messen la open. Mijn biologische moeder schreeuwde dat ik gek was geworden en dat ik niet goed bij mijn hoofd was. Ik pakte een mes en zei dat ze me niet meer mogt aanraken, op welke manier dan ook. Toen liep ik met een boog om haar heen en gooide het scherpe mes neer op de eettafel. Ik belde m´n moeder op en legde alles uit.Ze zei dat ze met verschillende mensen zou gaan bellen, om me die zelfde dag nog daar weg te halen. Ik liep rustig naar boven en pakte alles wat daar weer lag. M´n biologische moeder volgde me en ging op de zolder trap zitten bellen met het crisis team of zoiets en nog met meer van dat soort mensen.Ik pakte echt alles in ! Toen kreeg ik een telefoontje van m´n moeder en ze zei dat ze onderweg was naar Eersel.Ik was super blij en ging boven nog zoeken naar pen en papier om m´n zus nog een kort briefje te schrijven. Maar ik was net te laat.

Ik hoorde de deurbel! Gelukkig! m´n biologische moeder deed de deur open, ik gaf mijn koffer en tas en zei dat ik nog heel even een andere tas moest pakken. Ik rende terug naar boven, pakte m´n andere tas. Liep rustig uit de deur, en zetten mijn spullen in de auto. Ik keek niet eens meer om. We zijn meteen naar de ouders van m´n beste vriendin gereden. Die moeder was thuis en omhelsde me helemaal ! Die mensen waren er sinds ik in Belgie woon, altijd al voor me geweest. Dus nu ook. Daarna ben ik naar m´n school gereden en heb ik daar m´n verhaal gedaan.

Niemand weet ´t verder, nog maar een paar mensen. Mijn ex-vriendje in die tijd wist het ook. Ik weet nu echt op wie ik kan bouwen. Ik wil nu ook m´n biologische moeder niet meer zien, ik kan het haar niet vergeven. Ik heb blauwe plekken aan m´n polsen en heb nachtmerries en ik geef soms over. Ik wilde vertellen, dat het niet altijd goed afloopt.

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

8 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Michelle
Michelle
11 jaren geleden

Hoi Jente, Gelukkig dat je uiteindelijk weer op bent gehaald door je moeder. Misschien was jouw biologische moeder wel van slag door heel de situatie. Ik weet natuurlijk niet precies wat er is gebeurt, maar waarschijnlijk mist ze jou gewoon heel erg en wilde ze alles op alles zetten om jou terug te krijgen. Ze is tenslotte wel de vrouw die jou negen maanden in haar buik heeft gedragen. Ik zeg niet dat het moet, maar misschien is het slim om met iemand te gaan praten. Een vertrouwenspersoon op school is meestal wel genoeg. Daarna kan je samen met hem… Lees verder »

Noa
Noa
11 jaren geleden

wow ik heb tranen in mijn ogen wat erg

Berty
Berty
11 jaren geleden

Wauw dit is heftig. Ik heb veel respect voor je. De manier van hoe je alles deed. Om hoeveel moed je had. Om hoe sterk je altijd was. Blijf het verwerken. En op een dag zal het goed komen met je biologische moeder en jou. Eind goed al goed. Blijf sterk! x

Marisha
Marisha
11 jaren geleden

Hoi lieverd! wat een heftig verhaal!! en wat erg en goed hoe je hiermee bent omgegaan. eigenlijk het enige wat ik kan zeggen is praat erover met de mensen die je vertrouwd of hier. schrijf het op maar ga er niet mee blijven zitten. verwerk het op jou manier. maar zoals je nu al bezig bent… is het al top. egt heel goed van je. dikke knuffel

Jente
Jente
11 jaren geleden

Hoii, Jente hier ;p Ik heb nog wel eens videogesprekken op msn met m´n zus, maar die is niet zo´n computerfreak om zomaar te zeggen. Ze komt nog wel een weekendje. Ik was laatst op een feestje, daar zag ik mijn biologische moeder en mij zus ook weer. En ik vond het echt geweldig dat ik haar weer zag ! Alleen ik voelde dat er wel een grote spanning zat … Maar dat komt hopelijk nog goed als we elkaar weer vaker gaan zien…

Daphne
Daphne
11 jaren geleden

Hee Jente, dit is wel een heftig verhaal hoor! Ik ben blij om te lezen dat het nu veel beter met je gaat. Heb je nog wel eens contact met je zus?

Leonoor
Leonoor
11 jaren geleden

Wat erg voor je ! Heel veel sterkte !!

Kiki
Kiki
11 jaren geleden

jeetje wat een heftig verhaal, echt veel respect voor je hoe je met deze situatie bent om gegaan. ik hoop dat je het goed kan verwerken en uiteindelijk een plekje kan geven. maar wel heel fijn voor je dat je echt goeie vrienden hebt en familie die je er doorheen helpen/hielpen. sterkte xx