Sinds 3 maand zijn mijn ouders onofficieel gescheiden, mijn mama is dan namelijk verhuisd. Daardoor moeten mijn 2 broers, mijn zus en ik elke week wisselen van ouder. Sinds de verhuis is mijn vader zeer kwaad op mijn moeder en wil hij niets meer met haar te maken hebben. Wat wel lastig is omdat er nog veel moet afgesproken worden en veel verdeeld. Volgens mijn vader doe ik hem te veel aan mijn moeder denken en dat laat hij duidelijk merken door het feit dat hij me vaak negeert als ik bij hem ben. Wat zeer pijnlijk is voor me. Ik probeer dit te negeren en ben dan ook vaak bij mijn vriend. De vorige keer dat ik naar mijn vader moest, was ik in het weekend bij mijn vriend toen ik van mijn jongste broer te horen kreeg dat mijn vader, tijdens een discussie aan tafel, gezegd had dat hij niemand kent met de naam ‘Lies’. Wat mijn enorm veel verdriet deed omdat te horen. Ik ben thuis gekomen en heb mijn vader er mee geconfronteerd. Volgens hem was er niets aan de hand en had ik het verkeerd begrepen. Ik heb enorm hard zitten wenen toen hij dat tegen me zie. Ik heb het ook enorm lastig met het feit dat mijn vader niet door heeft dat hij me verdriet heeft gedaan met dat te zeggen. Ik weet niet goed wat ik er nu mee moet doen. Omdat mijn vader duidelijk laat merken dat hij niet blij is met me omdat ik de kant van mijn mama kies (vanuit zijn standpunt gezien). Terwijl dit niet zo is. Maar dat krijg ik niet aan zijn verstand gebracht. Hierdoor heb ik geen zin meer om mee te gaan naar mijn vader. Maar ik ga nog mee voor mijn zus, die nog geen 18 is. Ik weet niet hoe lang ik het nog ga volhouden. Ik hoop elke keer dat het beter gaat dan de keer er voor. Maar het is steeds ijdele hoop. Ik weet niet goed wat ik nu moet doen of hoe ik het moet duidelijk maken aan mijn vader. Hopelijk gaat het beter met de tijd.

groetjes
Lies