Hoi allemaal,
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 jaar oud was. Ik heb toen niet heel veel van de scheiding meegekregen, omdat ik nog zo jong was. Het was toen zo dat ik en mijn zus om de twee weken een weekend bij mijn vader waren en we de rest van de week bij mijn moeder waren. Toen ik bijna 7 was is mijn vader naar Australië verhuisd en is daar getrouwd met zijn huidige vrouw. Het is nu net iets meer dan 9 jaar geleden en wij zien hem bijna elk jaar wel, de ene keer gaan wij daarheen en de andere keer komt hij naar Nederland.
Mijn moeder heeft ook een nieuwe partner en we zijn ongeveer 5 jaar geleden van het westen van het land naar het oosten van het land verhuisd, omdat hij daar zijn eigen bedrijf heeft. Ik heb best vaak botsingen met mijn stiefvader en ik zie hem helemaal niet als mijn eigen vader, en dit vinden hij en mijn moeder soms best lastig.
Ondertussen ben ik 16 en ik denk steeds meer na over het feit dat mijn vader aan de andere kant van de wereld woont en ik heb het hier best lastig mee af en toe. Ik heb nog gewoon contact met mijn vader en er is geen dikke ruzie tussen hem en mijn moeder. Ik mis mijn vader gewoon veel in de dagelijkse dingen en ook met speciale activiteiten die we niet kunnen delen. Ik snap niet goed waarom hij naar een land zo ver weg moest verhuizen en ik kan hier best boos en verdrietig om worden. Ik heb vaker gevraagd naar de reden die ervoor zorgde dat hij daarnaartoe verhuisde, maar steeds weer kreeg ik een antwoord waarvan ik denk dat het geen reden is om je 2 dochters achter te laten en naar de andere kant van de wereld te verhuizen.
Ik heb altijd de hoop dat er kinderen zijn die een soortgelijke ervaring hebben, maar ik weet dat die kans echt heel erg klein is. Toch hoop ik stiekem dat er op deze site iemand is die mij begrijpt, dan zou ik me een stuk minder alleen voelen.
Liefs mij