Anoniem (14 jaar) in

Zorgen

Hallo,
Mijn ouders zijn 5 jaar geleden gescheiden (Volgens mij door mijn overleden broertje een paar jaar terug, wat nogal impact heeft gemaakt..) , mijn andere broertje was toen 2 jaar, mijn moeder depressief met enorm veel pijn en een huis om te verbouwen. doordeweeks ben ik bij mijn moeder vanwege school en elk weekend ben ik bij mijn vader. Bij mijn vader mogen we eigenlijk alles, hij voedt ons dus niet op. omdat mijn moeder ziek was destijds heb ik zowat mijn eigen broertje moeten opvoeden, mama lag destijds 24/7 in bed. na een paar jaar is mijn moeder er ‘bovenop’gekomen. ze heeft nu een baan en financieel gaat het nu ook weer makkelijker. maar ze is noch steeds niet vrolijk. ze wordt boos als ik ook maar een lepel verkeerd weg leg. ik kook 2/3 in de week, breng en haal mijn broertje 1 soms 2 keer in de week naar/van school en verzorg alle dieren. ik heb zelf al een aantal jaar (ongeveer 3) last van enorme hoofdpijn en moe. destijds niks mee gedaan. veel ziekteverzuim, niveau’s omlaag met school. na heel veel dokters die niks konden vinden gaan we (kennis & ik, mama waarschijnlijk niet door ruzie) naar de neuroloog. nu het vakantie is zitten we de hele tijd op elkaars lip. ik weet niet wat ik daaraan kan doen, vanavond ga ik naar mijn vader voor de rest van de vakantie. mijn moeder roept ook vaak dat ze helemaal alleen is en pijn heeft. maar dat zegt ze meerdere keren per dag. dan wordt ze kwaad omdat we niet ‘reageren’. moet ik dan de hele tijd achter haar aan lopen ofzo? ik zeg het al lang niet meer als ik hoofdpijn heb, ik ga gewoon naar bed. wat verwacht ze dat ik doe, medeleven tonen ofzo? na al die jaren? Heel verhaal geworden, bedankt voor het lezen. ik weet gewoon niet wat ik hieraan kan doen. al meerdere malen moesten we ‘oprotten’ naar onze vader, zodat ze van ons af was, nou vanavond gaan we gelukkig weg.

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

1 Reactie
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Emma
Emma
9 jaren geleden

Hey Anoniem, Dank je voor het delen van je verhaal. Wat klink jij wijs voor je leeftijd! Het lijkt me heel zwaar, de situatie waar jij in zit. Het lijkt me verschrikkelijk om een broertje te verliezen- ook voor je ouders; een kind verliezen is volgens mij één van de ergste dingen die er voor een ouder is. Het zou me niet verbazen als je moeder er helemaal nog niet écht ‘bovenop’ is gekomen, het klinkt mij meer in de oren alsof ze een beetje depressief is. Heeft ze therapie gehad nadat jouw broertje overleed? Mijn moeder is zelf lang… Lees verder »