Beste Villa Pinedo,

In februari vorig jaar vertelden mijn ouders dat ze gingen scheiden. Mijn moeder had het graag nog even willen proberen, maar mijn vader wou daar niets van weten.
Na een tijdje kwam er een rechtzaak om de voogdij, en wie er in het huis mocht blijven wonen want mijn ouders kwamen daar zelf niet uit. Daaruit kwam dat mijn moeder in het huis mocht blijven wonen, en de voogdij kreeg over mijn broertje (11) en mij. Sinds oktober heeft mijn vader nu een huis voor zichzelf.
Er is nog steeds geen omgangsregeling en telkens als mijn broertje en ik naar mijn vader toe gaan/willen, moet dat vanuit ons komen, mijn vader heeft nog niet een keer gevraagd of wij naar hem wouden komen.
Hij heeft ondertussen ook een nieuwe vriendin, mijn broertje en ik vinden haar wel aardig, maar het is natuurlijk wel raar om te zien dat m’n vader nu iemand anders heeft.
Maar ik geloof dat ook mijn moeder het er heel erg moeilijk mee heeft dat hij een nieuwe vriendin heeft, want elke keer als wij terugkomen van m’n vader, vraagt ze naar heel veel dingen, of zij er ook de hele tijd bij was en dat soort dingen. Ze geeft me ook wel het gevoel dat ik moet kiezen bij wie ik wil wonen, omdat mijn moeder ook zegt: als het daar zo leuk is met die nieuwe vrouw, ga dan maar daar wonen als je dat wil. Maar dat wil ik niet, ik blijf veel liever bij m’n moeder wonen. Ik heb met haar ook een hele goede band, met mijn vader veel minder. Maar als mijn moeder er de hele tijd over blijft doorgaan, weet ik niet of ik dat wel kan, want gisteren zijn we terug gekomen van m’n vader en sindsdien hangt er een hele vervelende sfeer in huis. Ik hoop dat het snel weer beter word.

Ik weet verder ook niet met wie ik er goed over kan praten, want het liefst doe ik dat met vriendinnen, alleen er zijn maar tweemeisje in mijn vriendinnengroepje wiens ouders ook gescheiden zijn, en met hun ben ik nou ook weer niet zo goed bevriend dat ik hun alles wil vertellen, en hun ouder hebben een heel ander soort scheiding.

Liefs,