Mijn ouders zijn al een aantal jaren uit elkaar. Mijn vader is al snel verhuisd naar het buitenland en ik zie hem ongeveer 1 keer per jaar en tussendoor hebben we contact via Skype. Wij zijn altijd beste maatjes geweest en mijn moeder en zus waren dat ook. Dus toen mijn vader vertrok kwam dat erg hard aan. Afgelopen jaren hebben we veel geruzied en gezocht, maar heb ik wel weer een fijne balans gevonden. Wel merk ik dat nu ik steeds ouder wordt dat mijn behoeften en verwachtingen veranderen, waardoor ik toch steeds opnieuw weer op zoek moet naar die nieuwe balans. Aan de ene kant mis ik hem en wil ik graag bij hem zijn (liefst bij hem omdat hij dan het meest ontspannen en zichzelf is. Maar zo’n week is ook kort en je wil het alleen maar gezellig hebben, terwijl het ook wel even wennen is als je elkaar een jaar niet hebt gezien en dan ineens bij elkaar in huis zit.

De afgelopen keer viel erg tegen en ik ben op zoek wat ik van hem wil en of ik dat van hem kan vragen, en wat ik zelf kan doen om meer rust te vinden.

Nu heeft hij mijn zus en mij uitgenodigd om in het voorjaar een weekje op vakantie te gaan in de buurt van ons (EU). Aan de ene kant heel leuk dat hij dit initiatief neemt, en daarom wil ik dat graag een succes maken. Aan de andere kant ben ik bang dat het zo tegen valt. Dat het een enorme poppenkast wordt om een soort van leuk (half) gezinnetje te spelen. Ik wil wel bij hem zijn en leuke dingen doen.

Hebben jullie tips dit zo ontspannen mogelijk te maken?