Hoi allemaal!

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 2 was en heb hier ook echt vrede mee, alleen niet zo met de situatie bij mijn vader op het moment. Mijn vader had namelijk een vriendin en met haar zou het uit zijn, alleen laatst vertelde hij dat hij haar nog steeds ziet. Ik denk dus dat hij nog niet klaar met haar is, en dat is oké, maar als ik daar weer elk weekend zit, wil ik wel met haar om kunnen gaan. Nu lukt het me met heel veel moeite. Het kost me ook veel energie om beleefd en aardig te blijven. Ze zegt nooit normaal gedag terug en mompelt altijd een beetje. Ik moet van mijn vader wel heel opgewekt klinken, dus dat vind ik sowieso al niet eerlijk. Verder praat ze niet als we met 3 of meer zijn. Zodoende dat ik vaak alleen tegen mijn vader praat en zij er als een moodkiller bij zit. Als ik alleen met haar ben praat ze wel en ze is ook wel aardig en vraagt de nodige dingen wel aan me, maar omdat ze zo stil is, heb ik het gevoel dat ze altijd chagrijnig is. Ze lijkt uit te stralen dat ze het niet leuk vind dat ik er ben. Ik ben haar helemaal niet tot last, want meestal praat ik alleen met mijn vader of ik zit op mijn telefoon o.i.d. Het is niet dat ik haar opzettelijk irriteer.
Hebben jullie misschien tips waardoor ik minder op mijn tenen hoef te lopen en me minder erger aan haar?
Alvast bedankt!