Anoniem (16 jaar) in

lastig pakket

Dit bericht is ongeveer mijn laatste hoop om met iemand in contact te komen met hetzelfde probleem als ik. Dus als je dit leest en je herkent je er ook maar een beetje in herkent, reactie alsjeblieft!

Mijn ouders zijn inmiddels al 10 jaar gescheiden. Mijn vader is simpelweg vreemdgegaan met de beste vriendin van mijn moeder (die ook nog eens 15 jaar jonger was, op dat moment was ze 26) en uiteindelijk zijn ze ook een relatie begonnen. Als 6-jarige is het niet al te leuk om je moeder zo vreselijk verdrietig te zien en steeds te horen huilen, ook al mocht in de nieuwe vriendin van mijn vader heel erg. Maar goed dat is al een tijdje geleden en ik kan er nu redelijk mee omgaan. Mijn vader is inmiddels ook niet meer samen met die vriendin. Mijn ouders gaan niet erg goed met elkaar om, dit komt denk ik omdat er nog veel woede van mijn moeders kant komt en mijn vader snapt niet dat ze nog zo boos doet.

Wat nu het probleem is is eigenlijk nog wel erger dan de hele scheiding en al het gedoe eromheen. Lang verhaal kort: mijn vader heeft een nogal grote misdaad begaan omdat we in geldnood zitten. Het gaat hier om heel veel geld. Hij is aangegeven door de mensen die hij opgelicht heeft en het hele verhaal is vorig jaar uitgezonden op tv, om het nog even erger te maken). Grote kans dus nu dat hij in de gevangenis komt. Ik wacht al maanden op een vooruitgang maar niemand houdt me op de hoogte en mijn vader kan voor mijn gevoel alleen nog maar liegen, hij heeft namelijk al jaren lang gelogen over zijn zogenaamde werk. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen zonder mijn vader.. Hij mag dan veel dingen verkeerd hebben gedaan maar als vader heeft ie altijd voor me klaar gestaan.

Ik vind dit echt vreselijk aangezien mijn vader altijd al mijn beste vriend is geweest, ondanks wat hij mijn moeder heeft geflikt. Mijn moeder schaamt zich verder niet om daar over te zeggen wat ze vindt. Dingen als “dan moet ik straks helemaal alleen voor jullie zorgen” (met een grote zucht erachter aan) en “hij heeft alles verpest” helpen niet echt om tegen je kind te zeggen. Ze doet alsof wij nu al een groot probleem voor haar en dat alleen maar erger wordt. Ik en mijn broertje zitten allebei op vwo en zijn verder geen moeilijke kinderen. Ik ben gewoon erg boos op mijn ouders, op mijn vader omdat hij dit gedaan heeft en op mijn moeder omdat ze alles alleen maar erger maakt.

Mijn moeder heeft ook een vriend voor 8 jaar ongeveer. Hij gaat vreemd, dat weet ik, dat weet mijn broertje, en dat weet zij ook. Ze doet gewoon alsof ze het niet weet. Tot een paar weken geleden waren ze uit elkaar maar nu komt ie steeds vaker weer over de vloer. Als hij bij ons thuis komt worden ik en mijn broertje zonder schaamte de kamer of soms het huis uitgestuurd of naar mijn vader gestuurd. Met kerst is de kans dus klein dat ze met ons is omdat ze vooral meer met hem en zijn kinderen bezig is. Toen ik het nieuws van mijn vader te horen kreeg was ze er wel voor me, maar nu ze weer met die vriend is, is ze alleen nog maar met hem bezig. Elke keer als hij binnen komt voel ik me al gewoon weer een lastpost dat ik überhaupt in mijn eigen huis ben. Hij heeft 8 jaar lang totaal geen interesse in mij getoond en hij zei niet eens gedag als hij binnen kwam, mijn moeder zij hier niets van en het maakte haar ook niet echt uit dat hij niet echt een band met ons probeerde op te bouwen. Toen het uit was kwam hij ineens met sinterklaas aan met hele dure cadeaus, lekker slijmen dus. Maar als hij straks weer samen is met mijn moeder, en mijn vader gaat de gevangenis in, waar gaat ze ons dan nu droppen?

Het wordt wel een erg lang verhaal zo dus ik probeer er maar een eind aan te breien. Ik kan me voorstellen dat het allemaal een beetje vaag is. Heeft iemand misschien een ervaring met een vader in de gevangenis? Laat het me weten want ik weet ook niet met wie ik kan praten aangezien niemand er ervaring mee heeft. Ik heb al vaker oproepen gedaan maar niemand leek zich te herkennen in de situatie. Ik heb wel met iemand van school gepraat maar dat helpt niet echt. En wat moet ik tegen mijn moeder zeggen dat ze eens ophoud met doen alsof ik en mijn broertje alleen maar in de weg zitten en met mijn vader af te kraken?

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

3 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
j.
j.
9 jaren geleden

Lieve anoniem..
Leuk om met je in contact te komen!
Ik zit indd met het zelfde probleem

Beau
Beau
9 jaren geleden

Lieve Anoniem, Allereerst heel erg bedankt voor het posten van dit bericht. Complimenten voor het zo helder opschrijven van alles en ook je eerlijkheid verdient een dikke pluim :-). Het is een boel dat je hebt meegemaakt zo te lezen en ik wil je graag verder helpen. Daarbij wil ik wel zeggen dat ik geen vader/moeder heb die in de gevangenis zit (of mogelijk komt), maar ik herken wel andere dingen uit je verhaal. Lang heb ik gedacht dat mijn vader vreemd ging en lang heb ik hiermee rondgelopen. Op een gegeven moment heb ik hem voor het blok gezet… Lees verder »

Tessa
Tessa
9 jaren geleden

Hi anoniem, Jeetje, wat een verhaal zeg. Ook ik ben helaas niet iemand met dezelfde ervaringen. Een vader in de gevangenis is voor mij onbekend terrein. Wel heb ik vroeger een vriendinnetje gehad, wiens vader regelmatig in de gevangenis zat. Toch had zij een hele goede band met haar vader, en als hij dan even vrij was, dan spraken ze af. Ik ben ook ooit bij hem thuis geweest en ik vond het heel bijzonder om te zien dat ondanks alles ze wel gek op hem was. Wat jij dus beschrijft dat je het er moeilijk mee hebt omdat ondanks… Lees verder »