Laatst was ik weer bij mij vader. op vrijdag ontstond er een erge ruzie,
Hoewel ik vaker ruzie met mijn vader heb waarbij hij mij aan mijn nek pakt en mij niet echt aardig behandeld was dit erger. ik voelde mij gewoon niet meer veilig en toen mijn vader me dwong naar buiten te gaan omdat. we ergens heen moesten rende ik zo hard als ik kon een paar steegjes in ik was heel bang maar ik bleef rennen toen ik ver weg genoeg was ging ik in de struiken zitten. uiteindelijk besloot ik naar de stad te lopen. (Mijn vader woont 10 min lopen van de stad af in elst.) toen ik daar was ben ik naar de Hema gelopen en aan een mevrouw haar telefoon gevraagd met de smoes ik ben mijn moeder kwijt geraakt. en omdat ik mijn moeders telefoon nummer ken heb dat in getoetst en toen heb ik mijn moeder het uitgelegd en ze kwam me meteen ophalen. de volgende dag ging ik met moeder naar mijn vader voor een gesprek en mijn vader legde alles bij mij neer.
Mijn vraag is…
Ik heb het gevoel dat mijn vader aleen aan zich zelf denkt en daardoor heb ik het gevoel dat ik hem niks boei wat denken jullie dat ik moet doen?