Hoi allemaal,

Ik ben bang…
Bang voor wat gaat komen. Ik en mam liggen elkaar helemaal niet. Er is iets kapot in haar waardoor ze in 1 keer heel erg super duper boos kan worden en dit is al zo vanaf dat ik klein was. Mijn zelfvertrouwen is hierdoor beschadigd geraakt vroeger en heb hier nog steeds veel last van. Alleen probeer ik daar nu uit te groeien. Ik kom voor mezelf op en laat het er niet langer zo bij zitten… wat de dingen alleen maar moeilijker heeft gemaakt… mam kan dat niet hebben van mij, dat ik het er niet mee eens ben en dan hebben wij vaak knallende ruzies. Maar nu ik 18 ben en er belangrijke beslissingen moeten worden genomen is het nog erger geworden. Ik wil mijn eigen keuzes maken zodat ik ook blij straks met mn leven kan zijn. Ik wil niet meer dat mam die keuzes terroriseert. En nu… zei ze/ schreeuwde ze al een paar keer dat ik na mijn eindexamens maar op kamers moet. Ik weet het gwn niet meer… wat moet ik nou doen?? Tis niet alsof ik dat kan betalen… ookal wil ik natuurlijk zelf ook echt niet meer met haar in 1 huis wonen. Mrjah je moet toch iets…
En als iemand me gaat advieseren: praat er eens over met mam. Laat ik eventjes duidelijk zijn dat ik dat al duizend keer heb geprobeerd, maar mam is niet echt voor reden vatbaar als het om mij als persoon gaat. De keuzes die ik maak, wat ik doe, wat ik voor kleren draag… het is eigenlijk nooit goed geweest en dat doet me nog steeds pijn maar dat heb ik echt opgegeven. Dat stukje respect kan mn moeder gewoon niet opbrengen. (Haar verleden was geen feestje en wrs komt het daar wel vandaan)
Laat alsjeblieft een berichtje achter want als ze me dalijk echt uit huis trapt weet ik niet wat ik moet doen…