Hi allemaal! Ik zit in een lastige situatie met mijn moeder, stiefvader en broertje. Ik ben zelf sinds bijna 4 jaar uit huis, maar mijn jongere broertje is altijd gewoon doorgegaan met de omgangsregeling die wij al 15 jaar hebben met mijn ouders. Omdat ik niet meer met hem meega, en omdat hij bij mijn vader in de omgeving weinig te doen heeft, is hij eigenlijk liever bij mijn moeder. Mijn moeder is 2 jaar geleden gaan samenwonen, en mijn broertje en mijn stiefvader botsen nogal. Dit is afgelopen zomer zover gelopen dat mijn broertje zelf heeft gezegd dat het beter zou zijn als hij bij mijn vader gaat wonen. Daar woont hij nu ook, en het gaat met hem verder heel goed.
Wat ik heel vervelend vind is de rol van mijn moeder hierin. Zij zei altijd dat haar vriend nooit voor haar kinderen zou komen en dat ze er altijd voor ons zou zijn. Zij zegt ook altijd dat dingen niet in de doofpot gestopt mogen worden en dat je niet boos naar bed mag gaan.
Zij heeft in de hele situatie niets gedaan om het beter te maken voor mijn broertje en dit neem ik haar erg kwalijk. Ze vraagt heel vaak of we langskomen om bijvoorbeeld samen te eten, maar het is helemaal niet gezellig en heel gespannen omdat niemand ruzie tussen mijn broertje en stiefvader wil uitlokken en omdat hun eerdere ruzie nooit is uitgepraat. Ik wil me er niet mee bemoeien, omdat het meer om mijn broertje gaat dan om mij, maar ik stoor me mateloos aan mijn moeder en haar oogkleppen en haar geforceerde gezelligheid..