N................. (12 jaar) in Mijn woonsituatie
ik ben geen boodschapper
Hallo,ik ben Nienke.
Mijn ouders zijn als gescheiden zint’s mijn 6e.
Ik woon nu bij mijn vader ik Nijmegen,en met mijn moeder in Eindhoven.
Maar wat ik nu wou vragen.
IK woord steeds gebruikt als boodschapper.
Als ik bij voor beeld bij papa ben,dan vraagt hij aan mij hoe het nu zit.
En als hij dan daar over over begint dan weet mijn moeder meteen dat ik het hem heb verteld,en dan zegt ze je wou toch geen boodschapper zijn.
Ja dat weet ik maar dat is wel moeilijk om aan te geven,dat ik dat niet wil bij mijn vader.
Maar mijn moeder doet het zelf ook.
Zij vraagt ook van dat soort dingen,en ook nog anderen dingen.
En als ik dat dan zeg dat zij dat ook doet.
Dan is het weer een smoes.
groetjes n……………..
Helpppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppp
hey,
Ik weet precies hoe jij je voelt. Ik heb precies het zelfde gehad 3 jaar lang. Je moet het blijven zeggen tegen je ouders dat je geen boodschapper bent en dat ze het zelf maar aan elkaar moeten vragen. Als ze niet willen luisteren of weer een smoesje hebben kan je misschien vragen of ze samen met jou hier over willen praten. En als dat nog niet helpt kan je altijd nog weg lopen als ze je weer als boodschapper willen gebruiken. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Veel sterkte nog, liefs
Beste Nienke, Wat vervelend voor je! Ik snap heel goed dat je er een beetje moe van wordt als ze telkens allerlei dingen van je vragen. Natuurlijk ben je geen boodschapper. Ik zou het gewoon eerlijk aangeven, alles vertellen aan je vader en je moeder. Dat je er veel mee zit en over nadenkt. Als dit niet zo goed gaat of als je het lastig vindt, kun je het ook in een brief vertellen. Dan schrijf je gewoon al je gedachtes op die je hier ook zo mooi verwoordt. Daarna geef je de brief aan je ouders. Vaak is dat… Lees verder »
Hoi Nienke, Wat vervelend! Zoiets had ik ook als een kind, ik voelde altijd dat ik de acties en gedachtegangen van de ene ouder aan de ander moest uitleggen. Je bent op die manier constant voor je ouders aan het zorgen en zorgt veel te weinig meer voor jezelf. Het is natuurlijk heel lastig om hier iets aan te doen, zeker als ouders het niet zo door hebben, maar het enige wat ik kan bedenken is dat je het ze duidelijk maakt. Ten eerste dat je het duidelijk maakt aan hun beiden dat je dit niet fijn vind, en dat… Lees verder »
Hallo N, Het is erg vervelend om een boodschapper te zijn. Ik snap goed dat je het lastig vind om aan te geven dat je dat niet meer wilt. Dit vond ik zelf ook. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 12 was en op mijn 16e had ik eindelijk de moed verzameld om te zeggen dat ik geen boodschapper meer wilde zijn. Als ik je verhaal zo lees dan begrijp ik dat je moeder al wel weet dat je geen boodschapper wil zijn. Toch probeert ze het nog wel bij jou. Je vader heb je nog niks verteld. Ik denk… Lees verder »