(14 jaar) in

Een nieuw leven beginnen

hallo,

mijn ouders zijn gescheiden omdat het allemaal niet meer zo makkelijk tussen hun liep, ook ging mijn vader vreemd tegenover mijn moeder. ik was pas 6 toen dit gebeurde en ik was nog niet van alles bewust, ik snapte niet waarom mijn vader weg ging en nooit meer terug zou komen wonen, ook snapte ik niet waarom hij bij iemand anders woonde ineens. die andere vrouw was de vrouw waar hij nee vreemd was gegaan, en tot vandaag zijn ze nog altijd samen.

maar er is meer aan de hand, toen ik een jaar of 7 was kreeg mijn moeder een nieuwe vriend ik mocht hem graag en hij begon ook langzaam steeds meer bij ons te komen wonen, maar steeds als mijn zus en ik alleen thuis waren met hem moesten we naar de badkamer onze kleren uit doen en met hem gaan praten, omdat onze moeder ons wel vaker had gewassen besefte ik niet dat wat hij deed fout was. toen ik een jaar of 8 was waren ze overal achter gekomen en hadden ze mij uitgelegd dat wat hij deed een misdrijf was en daardoor ook de cel in moest.

ik was verbaasd maar het deed me niet veel, ik was té jong om te beseffen wat er echt was gebeurt. met mijn vader en mij ging het alleen maar slechter, ik begon tot het besef te komen dat mijn vader niks om mij en mijn zus gaf. vorig jaar rond deze tijd aan het eind van het school jaar heeft mijn zus toch de beslissing genomen om naar mijn vader te gaan en daar te gaan wonen sinds dien stortte voor mij alles in, bij me vader werd ik niet meer gezien en of gehoord, thuis bij me moeder was alles wat ik deed en doe fout en ik kreeg dingen naar me hoofd geslingerd die wat mij pijn deden. met mijn stiefmoeder en mij gaat helemaal niks goed, vanaf de dag dat ik haar ontmoete tot vandaag voel ik me niet prettig bij haar, ik heb zelfs extreme ruzies met haar gehad.

ik begon met verkeerde mensen op school om te gaan en ik werd een bitch die vond dat ze alles was, ik heb zelfs even gepest omdat ik altijd bang was dat mensen mij zouden lesten omdat mijn ouders gescheiden zijn. toen ik naar de 1e ging besefte ik dat het geen nut had, ik kreeg goede vrienden en ik pestte niet meer ik ging ook niet snel over mensen oordelen. maar nog altijd na 2 jaar gaat thuis niks goed, ik ben mezelf gaan snijden door zulke keuzes te maken en in deze situaties te recht te komen en ik wil de hele tijd weg lopen van huis. ik weet dat het allemaal geen zin heeft maar ik weet niet wat ik anders moet doen.

ik heb tegen mijn moeder gezegd dat ik niet meer thuis wil wonen maar ik wil ook niet naar me vader. ik heb haar ook uitgelegd dat ik zal proberen hun ouderschap van mij af te pakken, maar het probleem is dat mijn moeder bij jeugdzorg werkt en ik daarom niet zomaar iets kan doen. ik wil weg een nieuw leven beginnen met mensen die ik niet ken. ben ik de enige of zijn meer mensen die dit willen?

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

3 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
nicole
nicole
8 jaren geleden

heehallo , wat heftig wat je allemaal hebt mee gemaakt ,ik zelf ben liever bij mijn moeder met mijn vader kan ik het ook niet zo goed vinden ,ik heb als tip ga naar de persoon/en waar je graat mee praat en die jij vertrouwd ,ik heb niet heel veel ervaring met wat jij allemaal hebt mee gemaakt ,dus is mijn tip ga praten met mensen die jij vertrouwd en misschien dat die je kunnen helpen of ga misschien een half jaartje bij een familielid of iemand waar je het fijn vind om bij te zijn wonen misschien is kan… Lees verder »

Femke
Femke
8 jaren geleden

Hallo anoniem, Wat dapper dat je hier je verhaal hebt verteld! Echt diep respect voor je, zoals je dat allemaal zo opschrijft en deelt. Ik vind het wel heel erg om te horen wat je allemaal al hebt meegemaakt. Ik kan me echt heel goed voorstellen dat je het liefste een nieuw leven zou beginnen met mensen die je niet kent. Zelf heb ik geen ervaring met op zo’n jonge leeftijd in een onhoudbare situatie te leven, maar ik heb wel op zo’n punt gestaan toen ik ongeveer 17 was. Wat bij mij natuurlijk goed uitkwam, is dat ik een… Lees verder »

Yannick
Yannick
8 jaren geleden

Lieve anoniem, Wat een heftig berichtje om te lezen. Ik begrijp absoluut dat je het moeilijk hebt, er is zoveel gebeurd in jouw geval. Dat is lastig en kun je niet zomaar even verwerken natuurlijk! Maar wat ik wel heel mooi vind om te lezen, is dat je beseft dat je zelf verkeerd bezig was op school. Dat is knap van je, niet iedereen kan zo eerlijk in de spiegel kijken. Het is goed dat je je bent gaan realiseren dat pesten geen oplossing is;-) Toch vertel je dat het niet zo goed gaat op dit moment. Dat is erg… Lees verder »