Merel (20 jaar) in Mijn (stief)ouders
Contact verbreken
Hi there!
Sinds een week of twee zit ik met enorme frustraties naar mijn vader toe. Misschien dat jullie mij hier advies in kunnen geven. Het is nogal complex, maar ik zal het proberen zo volledig mogelijk te beschrijven.
Sinds de scheiding van mijn ouders (8 jaar geleden), ben ik mij ervan bewust geworden dat mijn vader ziek is. Ziek in zijn hoofd. Hij liegt en bedriegt, heeft elke week een nieuwe schuldeiser aan zijn deur, met politie en al. Verhuist van het ene huis naar het andere, illegaal, zodat hij zich niet in hoeft te schrijven en dus de deurwaarders niet aan zijn deur komen. Maar hij dus ook geen uitkering krijgt, en dus probeert bij familie en vrienden te lenen. (maar hij betaald niet terug, dus niemand wil hem meer wat lenen).
Zijn huidige vriendin heeft hem wijsgemaakt (zonder onderzoeken en testen) dat hij autistisch is. Dus voor elke fout die mijn vader maakt is zijn antwoord: “Ja, dat komt door mijn autisme”.
Medio december zou mijn vader een huis huren. Hij had het huurcontract al getekend. Iedereen vroeg zich af hoe hij dat ging betalen, maar goed. We gaven hem een kans. Op de dag dat hij de borg zou moeten betalen, was meneer ineens van de aardbodem verdwenen. En aangezien hij in het verleden suïcidaal is geweest, hebben wij (zijn kinderen), aangifte van vermissing gedaan.
Toen hij, een week na de officiële vermissing, ineens in zeer verwarde toestand weer voor de deur stond, vroegen we hem waarom hij dit deed. Zijn antwoord: “Ja, zoveel geld heb ik toch niet om dat huis te huren, dus wat moet ik anders dan weglopen?”
Ondertussen is er nog veel meer gebeurt, maar dat is niet zodanig van belang om dit hier te schrijven, maar beslist wel meer en meer mijn keuze. Mijn vader is 46, maar gedraagt zich als kleuter. Tot overmaat van ramp heeft hij mijn opa en oma (zijn ouders), uitgescholden en hen verweten dat zij hem zo hebben gemaakt. Ik ben razend. Ik zit er aan te denken om zelfs het contact (tijdelijk) te verbreken met mijn vader. Maar, moet ik dat wel doen? Wat denken jullie, wat is het beste?
Hoi merel, Wat een vervelende situatie, ik snap je frustraties naar je vader goed. Als ik je verhaal zo lees denk ik ook dat je vader ‘ziek in zijn hoofd’ is. Of dat autisme is zoals je vader zn vriendin zegt weet ik niet. Ik denk het om eerlijk te zijn niet als ik jouw verhaal zo lees. Mijn moeders ex man en zijn zoon zijn autistisch en daarnaast heb ik met autisten gewerkt. De nadruk ligt bij hen meer op het sociale contact en het niet goed kunnen inschatten van sociale situaties, zij kunnen zich niet inleven in anderen.… Lees verder »
He Merel, Zoals ik het nu opvat vind je je vader niet aangenaam in zn huidige situatie, en is hij geen toegevoegde waarde aan je leven. Maar aan de andere kant is en blijft het je vader en hou je toch van hem. Is er niet een mogelijkheid voor hem om hulp te zoeken? Dan kun je hem eerst daarmee helpen, dan tijdelijk even rust zoeken en daarna als hij alles weer op een rijtje heeft proberen een nieuwe start te maken? Ik weet niet of je er zo iets mee kan, maar ik vind het lastig om je te… Lees verder »