Heee!
Ik heb even wat advies nodig. Mijn ouders zijn dus al een tijdje gescheiden en ik woon sinds kort definitief bij mijn moeder. Dit komt mede door het feit dat ik altijd al heel veel moeite gehad met de omgang met mijn vader. Mijn vader heeft ADHD en is een tikkeltje autistisch, wat soms dus wel lastig kan zijn als je even echt een verzorgende ouder nodig hebt. Mijn vader en ik lijken enorm op elkaar (ik heb ook ADHD) maar we botsen daardoor denk ik ook heel erg. Mijn vader kan nog veel leren in het communiceren naar en meeleven met anderen. Waar we dus in verschillen, want dit is juist iets wat ik goed kan. Ik heb dus wel heel erg behoefte aan iemand die soms meedenkt, meeleeft en ja ook met acties laat weten dat hij van me houdt ipv met woorden. Mijn vader gaat een beetje zijn eigen gangetje, heeft zijn eigen routines en leeft zijn eigen leventje in zijn eigen wereldje, waar ik dus soms wel even in mee kan gaan maar vaak heb ik toch even behoefte aan een vader en niet aan een leuke oom met wie je even muziekjes mee kan uitwisselen ofzoiets. Mijn vader heeft zelf eigenlijk ook alle dingen nodig die ik ook nodig heb, dus ik denk dat het daarom soms stroef gaat tussen ons. Ik merk dat het me steeds meer moeite kost om naar mijn vader toe te gaan en iets leuks te gaan doen en ik wil zo niet dat onze band gaat verslechteren. Hoe kan ik die balans vinden en toch die band blijven houden en opbouwen met mijn vader?
Alvast bedankt! X