Oma gevoel (58) in Vragen van ouders
Wil niet naar papa
Hallo lieve mensen van villa pinedo.
Korte beschrijving. Mama zwanger. Papa wil dit niet. Mama gaat na lichamelijk en geestelijke mishandeling weg bij hem, terug naar haar ouders. Kindje wordt geboren. Papa (37) komt 5 weken later met zijn ouders op kraambezoek. Alsof het kindje zich afgewezen voelt huilt hij. Na een gemaakt convenant niet ondertekend door moeder mag papa om de week op bezoek bij het kindje wat later uitgebreid wordt. Kindje nu inmiddels 7 voelt zich niet veilig bij papa. Hij wil er niet meer naar toe. Heel moeilijk uit te leggen aan een kind van 7 dat de rechter dit bepaalt heeft. Inmiddels met jeugd en gezin aan de slag samen met de school. Het lijkt alsof het kind naar papa moet blijven gaan. Het wordt steeds moeilijker voor het kind. Geenéén instellingen kan iets doe terwijl het kind elk weekend bij papa blauwe plekken in zijn hoofd oploopt ( geestelijke mishandeling). Hoe kunnen we het kind helpen, begeleiden, uitleggen. Hij vertelt aan zijn vriendjes dat zijn papa dood is. Help
Hoi, ik ben vroeger ook geestelijk mishandeld door mijn vader. Mijn moeder heeft toen contact gehad met jeugdzorg, en zij hebben een (tijdelijk) contact verbod opgelegd in samenwerking met de kinderbescherming, in deze periode is mijn vader met mijn moeder/jeugdzorg in gespreken geweest, om zijn gedrag te verbeteren. mijn vader zag namelijk niet zelf in dat wat hij deed niet goed was voor mij. En dat hij mij beschadigde, door inzicht te geven in zijn gedrag, is er later weer contact gekomen. Mijn vader was Narcistisch en had daardoor afwijkend gedrag. Misschien kan dit ook een oplossing zijn voor jullie?
Wat heftig vraag andere het kind waarom hij zich zo voelt
beste, wat goed dat u uw verhaal met ons wilt delen! wat een lastige situatie. ik heb vroeger ook veel dingen gehad met de rechter. zo ging mijn moeder naar griekenland en kreeg ik te horen dat ik van de rechter in nederland moest blijven. mijn vader heeft mij ook zo nu en dan lang bij mijn moeder weg kunnen houden. hoe hij dit precies gedaan heeft zou ik niet durven zeggen maar het lukte hem wel. ik vind het heel erg om te lezen dat het kindje zich zo voelt.. ik denk dat het vooral belangrijk is om te praten met het kind. zodat hij zich sowieso niet alleen voelt. daarbij zou je uit kunnen leggen wat een rechter doet, en proberen te omschrijven waarom hij dus ook naar papa toe moet. hij krijgt namelijk waarschijnlijk meer mee van de situatie dan meestal wordt gedacht, en dan is het naar mijn idee beter om heel open te zijn naar het kind zodat hij weet dat er ook echt moeite voor hem gedaan wordt. daarbij zou je idd misschien aan maatschappelijke hulp kunnen denken op school, dat ie daar mee zou kunnen gaan praten.
hopelijk komt het heel snel goed! en heeft u iets aan deze tips.
liefs,
kaylee
Lieve,
Dankjewel voor het plaatsen van je berichtje. Super heftig om te horen, ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar ik zou me wel kunnen verplaatsen in je zoontje.
Misschien is het een idee om met school te praten? Zijn er leuke juffen en meesters die hij vertrouwt waarmee hij zou kunnen praten? Ik denk dat hij ook zijn gevoel kwijt moet. Zijn er dingen die voor afleiding kunnen zorgen? Muziek, sport of creatieve dingen?
Dit helpt natuurlijk niet het probleem uit de weg. Als hij echt niet naar zijn vader wil en het ook niet goed voor hem is geestelijk, moet daar toch iets aan gedaan worden. Hij hoeft daar niet heen als het niet veilig is. Hoe is jouw contact met zijn vader? Valt dit nog uit te leggen?
Ik hoop dat je wat aan mijn ervaringen hebt, en ik hoop dat het snel beter gaat!
Liefs Emmeline