Richard (38) in Vragen van ouders

Wat helpt jou?

Hoi,

Je bent 6, je ouders wonen niet meer bij elkaar. Je ziet je ouders in co-ouderschap. Je ouders communiceren zo goed mogelijk. Echter, je mist je moeder wanneer je bij je vader bent of andersom. Dit is niet meer zo af en toe maar veel vaker het geval. Wat helpt jou dan om met dit nare gevoel om te gaan? Samen met mijn dochtertje hebben we een ingang bedacht die haar minder verdrietig kan maken en dat zijn 3 pratende olifanten die avonturen meemaken die lijken op de situaties die zij en ik ook hebben. Door het luisteren durft ze vragen te stellen, die haar bezig houden.

Wat helpt jou om met het nare gevoel om te gaan dat je je moeder of vader mist?

Groetjes en succes!

Richard

2 reacties

  1. Sanne op 30 januari 2018 om 15:51

    Hi Richard,

    Goed dat u een berichtje plaatst op het forum! Superleuk idee om met die olifantjes de situaties van u en uw dochter na te ”spelen”. Ik denk dat dit een hele goede manier om op die leeftijd over het missen te kunnen praten met uw kind.

    Ik zelf was 10 toen mijn ouders gingen scheiden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn ouders niet heel erg miste als ik bij de andere ouder was, maar wel als ik voor langere tijd bij de ene ouder was. Bijvoorbeeld dus op vakanties. Ik vond het heel lastig dat als ik met mama op vakantie was dat papa er niet was en andersom. Ik vond het dan heel fijn om eventjes te bellen met de andere ouder, eventjes iemands stem horen zorgde er bij mij voor dat ik me gelijk een stuk beter voelde!

    Daarnaast kan het natuurlijk altijd helpen als je een foto van de andere ouder bij je hebt. Ik ben zelf iemand die heel erg houd van herinneringen in de vorm van foto’s en hang mijn hele kamer er dan ook mee vol. Zou kan je de andere ouder toch altijd zien, ookal is hij/zij niet aanwezig!

    Ik hoop dat u wat heeft aan mijn tips!

    Liefs,
    Sanne

  2. Amélie op 15 januari 2018 om 16:08

    Beste Richard,

    Bedankt voor je vraag! Super goed bedacht om op een leuker manier over haar situatie te praten met die olifantjes! Mijn ouders gingen scheiden toen ik 6 jaar was, en ik zag mijn vader om het weekend en op woensdag. Ik miste hem veel in het eerste jaar na de scheiding. Wat voor mij heel erg heeft geholpen was afleiding. Ik vind het fijn om te sporten dus ging ik op atletiek. Daarnaast ging ik vaak knutselen of tekenen, boeken lezen of buiten spelen. Alles zodat ik maar bezig was en zo niet na dacht over het gemis. Het ergste gemis was dan ook ’s avonds in mijn bed, toen dacht ik veel na. Wat toen erg hielp was de steun van mijn moeder die bij me kwam zitten en me troostte. Ze vertelde verhalen zodat ik daaraan kon denken. Boeken lezen zou natuurlijk ook op die manier kunnen werken. Ook had ik een foto van mijn vader op m’n nachtkastje, dat kan misschien het gemis versterken maar ik vond het juist prettig omdat ik dan toch het gevoel had dat hij r een beetje bij was.Misschien vindt uw dochtertje dat ook fijn.
    En veel contact tussendoor, ik belde mijn vader regelmatig, dat was fijn. Na een tijdje went het vanzelf en zult u merken dat ze er minder last van zal hebben. Tot die tijd is het heel fijn om steun van haar ouders te voelen en een beetje afgeleid te worden. Hopelijk helpt dit haar zo een beetje, succes!

    Amélie

Laat een reactie achter