Bezorgde moeder (33) in Vragen van ouders
Vechtscheiding
Hoi team Villa pinedo,
Helaas ben ik door mijn ex man in een vreselijke vechtscheiding getrokken. Hij kan niet accepteren dat ik nu een andere relatie heb (heeft hij ook) en doet er alles aan om mij dwars te zitten. Ook maakt hij mij zwart bij de kids en heeft constant commentaar op mij als persoon als de kids iets over mij vertellen (vb:kind1: mama gaat met ons naar het circus!! Ex:Ow nu kan het ineens dus wel)
Ik word hier zo moedeloos van…. Hoe kan dit stoppen. Ik ben heel eerlijk in het feit dst dit me raakt en dat ik daardoor tegenover hem ook geen leuk persoon ben.
Lieve bezorgde moeder,
Bedankt voor uw bericht op het forum, wat fijn dat u uw verhaal met ons wilt delen! Ik kan me echt super goed voor stellen dat dit voor u, maar ook voor de kinderen, een hele lastige en vervelende situatie is. Het komt me eigenlijk best wel bekend voor. In de jaren na de scheiding heeft mijn vader (en zijn kant van de familie) best wel vaak nare dingen over mijn moeder gezegd waar ik bij was. Dit vond ik natuurlijk helemaal niet leuk. Ook gebeurden er andere vervelende dingen en verliep het rondom de omgangsregeling in het begin ook niet zo soepel. Waar mijn moeder probeerde om het, in ieder geval in mijn bijzijn, op een rustige manier te laten verlopen, dacht mijn vader daar soms anders over. Ik weet dat mijn moeder haar best heeft gedaan om het soepeler te laten verlopen, ze heeft geprobeerd mijn vader op zijn gedrag aan te spreken en ook om mijn opa en oma (zijn ouders) erbij te betrekken. Dit mocht meestal helaas niet zo baten, dus ik snap goed dat u er zo moedeloos van wordt.
Mijn moeder heeft, ondanks dat zij er waarschijnlijk ook moedeloos van werd, altijd haar geduld bewaard. Als ik erop terug kijk, had ik me goed voor kunnen stellen als zij soms ook geen leuk persoon meer had willen zijn tegenover mijn vader, maar toch is ze dat in mijn bijzijn altijd geweest. Ze heeft nooit iets negatiefs over hem gezegd. Ook nu ik 22 ben en zelf weleens iets negatiefs zeg over vroeger, neemt ze het toch nog voor hem op als ze het niet met me eens is. Bijvoorbeeld: “ik denk niet dat hij dat zo bedoeld heeft”. Daar heb ik zo ontzettend veel respect voor. Op de vraag hoe u dit zou kunnen stoppen, heb ik dus niet echt een antwoord, maar ik wilde u toch graag meegeven dat ik denk dat u al wel heel veel voor uw kinderen kunt betekenen door “gewoon” niet mee te gaan in het gedrag van vader (in ieder geval niet in hun bijzijn). Ondanks dat u zo (net als mijn moeder) de vervelende dingen misschien niet weg kunt nemen, kunt u hen wel iets heel fijns bieden: een veilige, prettige en warme thuissituatie waarin je van beide ouders mag houden en niet na hoeft te denken over wat je vertelt. Dan kunnen de kinderen in ieder geval zonder zorgen tegen mama vertellen wat ze met papa gaan doen en dat is al heel wat waard!
Ten slotte wil ik u nog meegeven dat, als u graag meer zou willen weten over hoe wij kinderen kijken naar een situatie waarin de ouders niet zo goed communiceren en met elkaar op kunnen schieten, en wat voor advies wij daarover geven, het hoofdstuk ‘Communiceren’ uit de online training voor ouders (https://training.villapinedo.nl/communicatie/) misschien iets voor u zou kunnen zijn.
Ik hoop dat u hier toch wat aan hebt en wens u heel veel succes!
Liefs,
Zoë
Beste bezorgde moeder,
Goed dat je op ons forum om advies vraagt. Ik begrijp heel goed dat je je in een vervelende situatie bevindt, dat je je bekneld voelt. Ik denk meteen aan onze open brief die wij als jongeren samen hebben opgesteld. Daarin leggen we uit hoe vervelend het is als de ene ouder negatief over de ander praat. Ik snap dat het gek en misschien niet eens mogelijk is om die brief te versturen, aangezien jullie contact natuurlijk al moeilijk verloopt. Maar wellicht kunnen de kids ‘m uitprinten of doorsturen. Hier is de link naar de brief: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/
Veel sterkte gewenst!
Yannick