sabina (34) in Vragen van ouders
Teleurgesteld
Hoi Allemaal! Ik ben een mama van 3 kinderen en nu 3 jr gescheiden. Mijn oudste dochter van 8 wil liever niet meer naar vader. Dit komt omdat hij niets met ze doet, behalve als hij een nieuwe partner heeft. En elke x wordt ze weer teleurgesteld. Bijvoorbeel haar verjaardag vergeten en nog steeds niets gevierd ondanks meerdere keren vragen. Ik merk dat ze er heel boos en verdrietig van is. Ook zijn de andere 2 kids ook helemaal van slag als ze daar weer geweest zijn. Wat moet ik hiermee? Want ik word alleen maar bozer op die man.. alvast bedankt voor het lezen ☺
Beste Sabina,
Dankjewel voor je berichtje op ons forum. Wat ontzettend verdrietig dat vader zo weinig initiatief toont om echt tijd door te brengen met jullie oudste dochter. Ik kan me niet voorstellen dat een van mijn ouders mijn verjaardag niet viert.
Misschien is het een idee om onze open brief aan alle gescheiden ouders mee te geven aan jullie dochter: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/. Ik kan me namelijk voorstellen dat ze nog erg jong is om dit zelf te communiceren en haar gevoelens eerlijk te uiten tegenover vader – hoewel dit natuurlijk alleen maar goed zou zijn.
Ik kan me je boosheid goed indenken. Toch is het voor kinderen enorm fijn als niet beide ouders meegaan in het gevecht/de boosheid tussen hen. Kinderen zijn hun ene ouder zo dankbaar als er in ieder geval van 1 kant liefde, betrouwbaarheid en aandacht wordt gevoeld. Negatief praten over de andere ouder lost niets op, kinderen houden van hun beide ouders en willen er niet tussenin staan.
Veel sterkste gewenst.
Yannick
Hoi Sabina,
Dankjewel voor het delen van je bericht hier op het forum. Lastig dat je oudste dochter liever niet meer naar haar vader gaat. Daar kan ik me wel in herkennen: toen mijn ouders uit elkaar gingen had ik op een gegeven moment heel veel moeite met naar mijn vader gaan. Ik weet natuurlijk niet precies wat er in je dochter’s hoofd om gaat, maar kan me voorstellen dat als er wederkerende teleurstelling op je staat te wachten het niet erg aantrekkelijk is om naar je vader te gaan. Voor mij kwam deze teleurstelling in de vorm van dat de sfeer bij mijn vader thuis niet te harden was: hij en zijn stiefkinderen konden totaal niet door één deur. Ik ben erg gevoelig voor sfeer (en denk dat de meeste kinderen dat zijn, zeker wanneer je als kind van gescheiden ouders telkens verandert van plek en je dus moet aanpassen) en ik vond het zo naar daar dat ik op een gegeven moment niet meer ben gegaan naar mijn vader.
Ik heb toen in overleg met mijn moeder een brief naar mijn vader geschreven waarin ik uitlegde wat ik precies zo lastig vond aan de situatie en dat ik het naar vond dat ik daardoor mijn vader niet meer zag. Dat werkte voor mij op twee manieren heel goed: het luchtte op, en ik kon aan hem duidelijk maken hoe ik er in stond op een moment dat de confrontatie niet gaande was. Misschien is het een idee om aan je kinderen te vragen hoe zij zich er precies bij voelen en of zij het iets prettigs zouden vinden om dat via een brief aan hun vader duidelijk te maken? Het is in ieder geval belangrijk dat de communicatie zo helder mogelijk is, ik heb daar zelf heel erg profijt van gehad. Die brief die ik toen aan mijn vader schreef heeft zijn ogen ook doen openen en dat was voor ons allemaal in ieder geval de eerste stap naar verbetering.
Misschien is het sowieso een idee om een kijkje te nemen naar de online training van Villa Pinedo die ouders laat kijken door de ogen van hun kind? De training “Scheiden is Geen Kinderspel” kan je hier vinden: https://training.villapinedo.nl/.
Heel veel sterkte!
Liefs,
Roos